Abilene paradox.














De zondagse beschouwing van Jan van Friesland.

De Abeline-paradox is een theorie over management en beleid en begint zo: op een hete middag zit een Texaanse familie gezellig domino te spelen op de veranda, totdat de schoonvader voorstelt om met de grote 4wheel in Abeline wat te gaan eten. Het is een tocht van 85 kilometer. De vrouw zegt: ‘Klinkt als een geweldig idee.’ De man heeft niettemin aarzelingen omdat de rit lang en heet zal zijn, maar wil geen sfeerbederver zijn en zegt: ‘Klinkt goed, ik hoop alleen dat je moeder ook mee wil.’ Die zegt op haar beurt: ‘Natuurlijk wil ik mee. Het is al lang geleden dat ik in Abilene ben geweest.’

 

Schoof: ‘We hadden ook niet kunnen gaan, ervaringen tellen ook. Neem dat mee …’


De rit is warm, stoffig en lang en de cafetaria blijkt ook al slecht te zijn. Vier uur later komen ze zwetend en uitgeput weer thuis. Niemand wilde echt naar Abeline en bij aankomst worden allerlei smoezen verzonnen om de vreselijke rit te rechtvaardigen zoals liegen dat het een geweldige trip was, zeggen dat anderen zo enthousiast waren en geen spelbreker te willen zijn. De schoonvader zou het alleen maar hebben voorgesteld omdat de anderen zich zouden hebben verveeld die middag.

Niemand wilde echt en iedereen ging toch: zoals het klimaatbeleid van dit kabinet.

Jan van Friesland.

Je ziet ze rijden in de grote stofwolk: een bestofte Schoof achter het stuur, naast hem een kuchende Wilders en daarnaast Sophie Hermans met grote zonnebril. Op de achterbank Omtzigt met een oog dicht, van der Plas in het midden met zakdoek om het haar en Yeşilgöz bij het rechterraam starend naar de trillende einder. Bijna zijn ze thuis, totaal uitgeput. Hermans slaat bij uitstappen de deur fel dicht en zegt nooit in C02 reductie te hebben geloofd omdat de klimaatdoelstellingen toch al uit zicht zijn. Omtzigt murmelt dat Bontenbal inmiddels politiek gelijk heeft om dan maar de hele C02-heffing af te schaffen: de helse rit had niet gehoeven. Van der Plas: ‘Ik zat met stikstof, dus…’ Yeşilgöz afgemeten: ‘Ja, ja en dus?’ Wilders: ‘Daarom hebben we echt een rotmiddag met z’n allen, eerlijk. Als ik dat had geweten was deze jongen niet meegegaan…’ Schoof probeert nog te sussen: ‘We hadden ook niet kunnen gaan, ervaringen tellen ook. Neem dat mee…’

***

Voor meer over Abilene paradox zie hier.

***