Door klimaatneutraliteit in de grondwet op te nemen, heeft de 20ste Bondsdag de doos van Pandora geopend.

In de NOS-verslaggeving over het debat bleef dit thema onvermeld.

Door Michael Limburg.

Op dinsdag 18 maart 2025, heeft in de ontbonden Duitse Bondsdag een vreemd ritueel plaats gevonden. De commissie kwam bijeen met de leden van de 20e zittingsperiode om in de tweede en derde lezing te beslissen over wijzigingen in de grondwet. Deze kunnen alleen met een tweederdemeerderheid worden aangenomen. Echter, alleen de leden van de 20e sessie hebben een 2/3 meerderheid van CDU/CDSU, SPD en Groenen, terwijl ze dit in de 21e sessie niet hebben. Deze lastige aanpak werd door het Federale Constitutionele Hof goedgekeurd in een korte mededeling van 14 maart 2025, hoewel deze parlementsleden slechts 24 uur de tijd hadden om de soms omvangrijke wijzigingen van de Grondwet in de begrotings- en andere commissies te lezen, te bespreken en vervolgens in de eerste lezing (op zondag 16 maart 2025) goed te keuren.

De Nationale Raad voor Regelgeving en Controle (hier), ook bekend als de Heilmann-Orde, waarschuwde dat de tot dan toe geldende voorbereidingsperiode – vier weken moeten verplicht worden – deze keer niet door het Federale Constitutionele Hof werd gerespecteerd; het liet het extreem korte tijdsbestek zoals het was.

Update van 17 maart 2025: Ondertussen hebben verschillende FDP-vertegenwoordigers, zoals Bild schrijft: “Otto Fricke, Florian Toncar (voormalig staatssecretaris van Financiën voor de stoplichtcoalitie) en Thorsten Lieb vandaag een verzoek ingediend bij het Federale Constitutionele Hof om de stemming stop te zetten – in versnelde procedures en in geschillen tussen organen (beschikbaar voor BILD, zie de catalogus hieronder). Het doel van de drie: de stemming moet worden opgeschort en zes dagen worden uitgesteld.” Meer details hier.


En deze nieuwe wetten die aangenomen moeten worden, zijn nogal wat. Ze zouden de nieuwe schuld met maximaal € 1 biljoen mogen verhogen, dat is een 1 met 12 nullen, anderen spreken van maximaal € 1,7 biljoen, als je bedenkt dat alle defensie-uitgaven die meer dan 1% van het bruto binnenlands product bedragen, en dat de Groenen hebben geëist dat uitgaven aan staten die het internationaal recht schenden (o.a. Oekraïne), ook van de schuldenlimiet zouden moeten worden vrijgesteld.

1 biljoen euro is zoveel dat, omdat een jaar 31.140.000 seconden heeft, en als je 1.000 euro per seconde zou sparen of verdienen, dan – dan zou je dit 32,1 jaar moeten doen. Voor elke seconde, of als je het per minuut probeert, is het 60 keer meer, wat neerkomt op 1.926 jaar.

 


Dan heb je nog maar €1 biljoen!

Klimaatbescherming (klimaatneutraliteit) in de Grondwet.

Van bijzonder belang hierbij en met krankzinnige gevolgen is de aanvullende wens van de Groenen om “klimaatbescherming” in de Grondwet te verankeren. Dit gebeurt na enig heen en weer gepraat met de zin:

“ De federale overheid kan een speciaal fonds met een eigen leenbevoegdheid oprichten voor extra investeringen in infrastructuur en voor extra investeringen om klimaatneutraliteit tegen 2045 te bereiken met een volume van maximaal 500 miljard euro.”

Deze zin verheft de zogenaamde verwezenlijking van klimaatneutraliteit tot een taak die onaantastbaar is. Het is opgenomen als aanvulling op artikel 109 van de Grondwet (GG) om een ​​speciaal fonds mogelijk te maken en klimaatneutraliteit als doel in de grondwet te verankeren.

Maar wat is klimaatneutraliteit? Het Bundesamt für Umwelt (UBA) omschrijft klimaatneutraliteit in het kader van de Bundesamt für Klimatschutz (KSG) als het doel om tegen 2045 netto broeikasgasneutraliteit te bereiken. Dit betekent dat de uitstoot van broeikasgassen zodanig wordt verminderd dat de resterende uitstoot wordt gecompenseerd door natuurlijke of technische opslagmogelijkheden (bijvoorbeeld bossen, veengebieden of CO₂-opslag). Concreet stelt het dat Duitsland de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 met ten minste 65% (ten opzichte van 1990) moet verminderen, tegen 2040 met ten minste 88% en vanaf 2045 geen netto-positieve emissies meer moet veroorzaken. Na 2050 is het doel om zelfs negatieve emissies te bereiken, wat betekent dat er meer broeikasgassen worden gebonden dan uitgestoten. De Duitse regering gebruikt de term vaak als synoniem voor ‘broeikasgasneutraliteit’, waarbij ‘klimaatneutraliteit’ in bredere zin ook andere klimaatrelevante factoren zou kunnen omvatten (bijvoorbeeld albedo-effecten), die in de praktijk echter meestal worden gereduceerd tot broeikasgassen.

Duitsland vervalt in de armoede van de middeleeuwen

Hier volgt het cruciale deel van de zin: .. dat de resterende emissies worden gecompenseerd door natuurlijke of technische opslagplaatsen (bijvoorbeeld bossen, heidevelden of CO₂-opslag). Concreet stelt het dat Duitsland de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 met ten minste 65% (ten opzichte van 1990) moet verminderen, tegen 2040 met ten minste 88% en vanaf 2045 geen netto-positieve emissies meer moet veroorzaken. Na 2050 is het doel zelfs om negatieve emissies te bereiken, wat betekent dat er meer broeikasgassen worden gebonden dan uitgestoten…

Maar dit is technisch en economisch onmogelijk, zonder dat Duitsland als geheel terugvalt in de armoede van de Middeleeuwen.

Als er vanaf 2045 geen netto positieve emissies meer zijn toegestaan ​​- en we moeten niet vergeten dat alle levensprocessen op aarde hun levensenergie ontlenen aan verbranding, die op zijn beurt ontstaat uit de energie die in koolstof en zuurstof zit – dan is dat het einde van de welvaart. Het is voorbij!

Natuurlijk kan men nieuwe schulden gebruiken om de energievoorziening in de vorm van zonne-, wind- en andere energiebronnen te bevorderen, maar men negeert het feit dat de energie die nodig is om deze centrales te bouwen, van de winning van mineralen en het smelten tot de productie van windturbines en PV-systemen – om er maar een paar te noemen – tot aan de constructie met enorme hoeveelheden cement en stalen verstevigingen, uit het buitenland komt. Tenminste, zolang we het hier kunnen betalen. En dat leidt dan weer tot een toename van de uitstoot van broeikasgassen. Daarom gaan we in dit land technisch en economisch sjoemelen om opzettelijk de verkeerde indruk te wekken dat we vanaf 2045 geen netto-positieve emissies meer zullen veroorzaken.

Het evenredigheidsbeginsel

Maar het wordt erger. Elke wet, elke regeling, elk gebod moet onderworpen zijn aan het evenredigheidsbeginsel. Hierin is bepaald, overeenkomstig de Grondwet (met name artikel 2, lid 1 in samenhang met artikel 20a van de Grondwet), dat staatsmaatregelen passend, noodzakelijk en redelijk zijn om een ​​legitiem doel te bereiken . Klimaatneutraliteit in 2045 is per definitie een ambitieus doel dat enorme emissiereducties en investeringen vereist . Zo vind je het op internet. Terwijl de geschiktheid en de noodzaak er wellicht zouden moeten zijn, althans volgens de specificaties van de zwart-rood-groene coalitie, ligt de situatie anders als het gaat om de redelijkheid.

Omdat deze maatregelen extreem hoge kosten met zich meebrengen (bijvoorbeeld 500 miljard euro aan speciale fondsen, 500 miljard of meer voor herbewapening), kunnen beperkingen op de levensstijl (bijvoorbeeld verkeersbeperkingen) of economische lasten voor bepaalde en later bijna alle bevolkingsgroepen in eerste instantie onevenredig groot zijn.

Deze redelijkheid is echter ook aanzienlijk verruimd, omdat het Bundesverfassungsgerichtshof heeft benadrukt dat klimaatbescherming de burgerrechten van toekomstige generaties niet buitensporig mag beperken, wat ook gevolgen heeft voor huidige maatregelen. Dat betekent dat de mensen in Duitsland voortaan van twee kanten onder vuur liggen en dat hun tolerantie verder wordt uitgebreid.

Dit zal opzettelijk conflicten opleveren met andere beginselen van de Grondwet, indien deze middelen onevenredig zijn:

Zo bepaalt de Grondwet (GG) onveranderlijk dat “de menselijke waardigheid onschendbaar is” (artikel 1, lid 1 GG)**: Als maatregelen die gericht zijn op het bereiken van klimaatneutraliteit (bijvoorbeeld hoge energiekosten, beperkingen van de leefruimte) de bestaansmiddelen van veel mensen in gevaar brengen, kan dit zeker de menselijke waardigheid aantasten. Voorbeeld: Energiearmoede kan worden beschouwd als een schending van de menselijke waardigheid als de staat geen hulp biedt. Maar als er geen geld voor is en inflatie alles opeet, ontstaat deze situatie.

En het is ook geregeld in de Grondwet: “ Alle staatsmacht komt voort uit het volk” (Artikel 20, lid 2 van de Grondwet):

De zin ontneemt gedeeltelijk de flexibiliteit van het democratische proces, aangezien toekomstige parlementen gebonden zijn aan de doelstelling voor 2045. Dit kan worden geïnterpreteerd als een beperking van de volkssoevereiniteit, omdat politieke alternatieven (bijvoorbeeld andere klimaatdoelstellingen) moeilijker worden gemaakt. Bovendien zouden rechtbanken de straf kunnen gebruiken om wetten of politieke beslissingen te toetsen, waardoor de scheiding der machten verschuift.

Als klimaatneutraliteit alleen met disproportionele middelen zou kunnen worden bereikt (bijvoorbeeld door massale vrijheidsbeperkingen), dan zou dit ook grotere gevolgen hebben voor andere grondrechten dan deze.

Alleen de AfD kan misschien verboden worden

Het enige punt dat de partijen met hun firewall relatief goed uitkomt, is dat de invoeging in de Grondwet mogelijk geschikt zou kunnen zijn om de AfD te verbieden.

De AfD verwerpt klimaatbeschermingsmaatregelen in haar programma grotendeels en beschouwt deze als onnodig. Een verbod op een partij volgens artikel 21 lid 2 van de Grondwet vereist echter dat een partij “op basis van haar doelstellingen of het gedrag van haar aanhangers de vrije democratische basisorde wil uitschakelen of in gevaar brengen” .

Maar er zijn nog steeds juridische obstakels: de straf maakt klimaatneutraliteit een grondwettelijk doel, maar geen kernelement van de vrije democratische basisorde (FDGO) zoals menselijke waardigheid of democratie. Het verwerpen van klimaatbescherming alleen is mogelijk niet voldoende om een ​​verbod te rechtvaardigen, omdat het geen directe bedreiging vormt voor de FDGO. Het Federale Constitutionele Hof eist echter concrete, actieve maatregelen tegen de grondwet (bijvoorbeeld geweld, ondermijning), niet alleen vanwege afwijkende politieke opvattingen, maar ook omdat deze invoeging de AfD onder politieke druk zou kunnen zetten, aangezien haar standpunt nu expliciet in strijd is met een grondwettelijke doelstelling. Hierdoor zou het makkelijker kunnen worden om ze aan te klagen of te bestraffen, maar een verbod blijft onwaarschijnlijk, tenzij er meer en omvangrijkere ongrondwettelijkheid wordt bewezen.

De invoeging in de Grondwet is daarom niet geschikt om de AfD rechtstreeks te verbieden, maar zou haar positie juridisch en politiek verzwakken, net als die van iedereen die tegen klimaatneutraliteit is .


Conclusie

Tenslotte moet nog worden opgemerkt dat deze ongelooflijke uitspraak zal leiden tot een gestage en nu versnelde neergang van Duitsland, hoewel het nog maar de vraag is in hoeverre de islamitische burgers dit zullen steunen. Zijn we in de armoede van de Middeleeuwen beland, of moeten we eerst een kalifaat doorstaan? De weddenschappen kunnen beginnen..

Eén ding is duidelijk. Wie zulke vrienden in het politieke ‘midden’ van het Parlement heeft, heeft geen externe vijanden nodig.

***