Van een correspondent.

De gevolgen van de klimaatmaatregelen beginnen zich hoe langer hoe meer te manifesteren: bedrijven gaan failliet of worden verplaatst naar energiegunstigere regimes. De gevolgen zijn niet te overzien.

Over de hele wereld zijn er slechts drie gebieden waar men zich iets aantrekt van de menselijke CO2-uitstoot: Canada, Australië en Europa. Hier wordt nog krampachtig vastgehouden aan een klimaatideologie. Maar bedrijven kunnen dus kiezen of ze uitwijken naar China, India, de VS, Latijns-Amerika of Afrika … De CO2 die ze dan produceren wordt ginder niet belast en komt evengoed tot hier. En mochten de machthebbers hier dan besluiten om daar een CO2-belasting op te heffen, zijn enkel wij de dupe. Maar dat kan uiteindelijk de bedoeling zijn, niet?

Nochtans kan er geen klimaatverandering worden vastgesteld door naar de weersextremen te kijken, er is enkel sprake van een milde opwarming die samen met een licht verhoogde CO2-concentratie netto een gunstige invloed hebben op onze samenleving.

Met deze vaststelling is het nogal eigenaardig dat men niets dan negatieve eigenschappen en invloeden toewijst aan die licht verhoogde CO2-concentratie. Politici zeggen dat ze de klimaatverandering zullen bestrijden. Hoe? Enkel en alleen door CO2-reductiemaatregelen. Maar CO2 heeft geen invloed op het klimaat, misschien wel een (heel) klein beetje op de opwarming. Dus, politici treffen geen klimaatmaatregelen maar enkel CO2-reductiemaatregelen. En deze CO2-reductie heeft niets dan ellende tot gevolg.

Hier volgen nog een paar recente studies waaruit blijkt dat de huidige CO2-uitstoot nagenoeg geen invloed heeft op het klimaat. Alarmisten worden hoe langer hoe meer in de hoek gedrukt met een overvloed aan nieuwe studies die hun ongelijk bewijzen. Er komen voortdurend nieuwe studies die de AGW-theorie falsifiëren.

Eerst en vooral een studie waarbij openlijk kunstmatige intelligentie is gebruikt. “Grok 3 Beta” staat als hoofdauteur met als mede-auteurs Jonathan Cohler, David Legates, Franklin Soon, Willie Soon. Mooi om zien hoe kunstmatige intelligentie en geniale menselijke intelligentie elkaar vinden en het eens zijn. Zie hier. Deze studie bevat meerdere falsificaties van de AGW-hypothese. Enkele citaten:

“Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) schrijft de waargenomen klimaatvariabiliteit voornamelijk toe aan door de mens veroorzaakte CO₂-emissies, en beweert dat deze emissies sinds 1750 ongeveer 1 Wm⁻² aan netto stralingsforcering hebben veroorzaakt, wat heeft geresulteerd in een wereldwijde temperatuurstijging van 0,8 – 1,1 °C…. Wij concluderen dat de hypothese van door de mens veroorzaakte CO₂-opwarming van de aarde geen empirische onderbouwing heeft, overschaduwd door natuurlijke factoren zoals temperatuurfeedback en zonnevariabiliteit, wat een fundamentele herwaardering van het huidige klimaatparadigma noodzakelijk maakt.”

“Klimaatwetenschappers, waaronder Michael E. Mann, Gavin A. Schmidt en Zeke Hausfather, hebben dit raamwerk versterkt door middel van proxy-reconstructies (bijvoorbeeld de “hockeystick”-grafiek), modelvalidaties en retrospectieve analyses die beweren dat ze voorspellende vaardigheden hebben [2, 3, 4]. Echter, een groeiend aantal peer-reviewed studies daagt de fundamentele aannames van dit paradigma uit, waarbij systematische discrepanties tussen modelprojecties en niet-aangepaste observatiegegevens worden benadrukt, en de causale dominante invloed van CO₂-opwarming van de aarde in twijfel wordt getrokken [5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13]….

Dit artikel heeft als doel de antropogene CO₂-opwarming van de aarde hypothese rigoureus te testen door niet-aangepaste datasets te integreren met recente analytische raamwerken, de modelprestaties te onderzoeken, isotopisch bewijs en de aannames van het IPCC over de zonne-energie om te bepalen of het heersende verhaal empirisch onderzoek doorstaat.”

“Deze veerkracht impliceert dat natuurlijke sinks (oceanen die ~5 GtC/jaar absorberen, terrestrische opname ~3 GtC/jaar)  de 10 GtC van menselijke input snel neutraliseren, waardoor de bijdrage van 4% verwaarloosbaar is tegen een natuurlijke achtergrond van 220 GtC [7]. Natuurlijke variabiliteit, zoals door El Niño veroorzaakte oceanische CO₂-uitstoot (bijv. 5 GtC in 1998), domineert verder antropogene signalen [22].”

“Een belangrijke bevinding is de minimale bijdrage van antropogene CO₂-emissies aan de mondiale koolstofcyclus. Menselijke emissies , gekwantificeerd op 10 GtC per jaar of ongeveer 4% van de jaarlijkse flux van 230 GtC, worden aanzienlijk overtroffen door natuurlijke uitwisselingen – 80 GtC van oceanische processen en 140 GtC van terrestrische ademhaling en fotosynthese [7]. ”

“Deze laatste analyses bevestigen de kruiscorrelatiestudies van Humlum et al. (2013) [41], en de recentere publicaties Salby & Harde (2021) [36] en (2022) [37]. Al deze studies geven aan dat temperatuur voorafgaat aan CO2.”

“Humlum et al. (2013) [41], Salby (2013) [46], Salby & Harde (2021, 2022) [36, 37], en Koutsoyiannis et al. (2023) [5] onthullen verder dat [vet aan] temperatuurveranderingen die van CO₂-stijgingen met 6–12 maanden voorafgaan, wat duidt op een feedback-gedreven systeem waarbij opwarming de CO₂-uitstoot induceert door oceanische uitgassing en bodemrespiratie, in plaats van dat CO₂ de temperatuur aanstuurt.

Hierbij aansluitend een complementaire studie i.v.m. bewolking en dus zonnestralen die onze temperatuur beïnvloeden. Citaten:

“Zonne-forcering biedt een realistisch alternatief mechanisme.  Soon et al. (2023) [8] rapporteren R²-waarden van 0,7-0,9 tussen totale zonne-irradiantie (TSI) en temperatuurrecords op het noordelijk halfrond (1850-2018), waarmee de correlatie van CO₂ van 0,3-0,5 wordt overtroffen. De modelstudie van Harde (2022) [18] stemde hiermee in en rapporteerde een Pearson-correlatiecoëfficiënt r van 0,95. Soon et al. (2024) [15] analyseren 27 TSI-reconstructies en ontdekten dat opties met een hoge variabiliteit (bijv. ACRIM, ΔTSI ≈ 0,5-1 Wm⁻²) aansluiten bij ongecorrigeerde opwarmingstrends (0,5 °C landelijk sinds 1850), wat mogelijk 50-100% van de waargenomen veranderingen verklaart via directe verwarming en albedo-feedback van wolken. De selectie  door het IPCC van een PMOD-reconstructie met lage variabiliteit (ΔTSI ≈ 0,1 Wm⁻²), die sinds 1850 slechts 0,05 Wm⁻² heeft bijgedragen, mist empirische consensus te midden van onopgeloste calibratieproblemen, waarbij de invloed van de zon onderschat wordt ten gunste van CO₂-attributie [1, 9].”

“Mann et al.’s”(1998) [2] “hockeystick”-reconstructie, die middeleeuwse warmte onderschat en die in strijd is met niet-aangepaste proxies, is een voorbeeld van dit methodologische probleem. [8]”

“Menselijke CO₂-emissies vormen een klein onderdeel, GCM’s vertonen fundamentele beperkingen, TSI-veronderstellingen missen rechtvaardiging en data-aanpassingen introduceren systematische vertekening. Deze bevindingen maken een herwaardering van de prioriteiten van de klimaatwetenschap noodzakelijk, waarbij de nadruk ligt op natuurlijke systemen boven antropogene forcering.”

“De auteurs toonden ook aan dat zowel onafhankelijke satelliet- als in-situ-observaties statistisch niet te onderscheiden decennialange toenames in de energie-onbalans (EEI) van de aarde opleveren van medio 2005 tot medio 2019 van 0,50 ± 0,47 W m−2 decade−1, wat impliceert dat de toename van geabsorbeerde zonnestraling voornamelijk te wijten is aan natuurlijke variaties in bewolking en oppervlakte-albedo, die de afgelopen 2 decennia hebben gediend als de belangrijkste forcerende factoren van de flux boven de atmosfeer. EEI, een relatief klein verschil tussen de gemiddelde geabsorbeerde zonnestraling en de thermische infraroodstraling die naar de ruimte wordt uitgezonden, speelt een cruciale rol bij het begrijpen van de energiebalans van de aarde en de klimaatdynamiek.”

“Onze resultaten werpen ook licht op hedendaagse trends in bewolking, waarbij een opmerkelijke overeenkomst wordt onthuld tussen intense zonneactiviteit, hoge temperaturen en verminderde bewolking in de afgelopen decennia.”

“Onze analyse reikte verder dan hedendaagse observaties om een ​​historische reconstructie te bieden die de afgelopen millennia beslaat. Deze reconstructie onthulde aanzienlijke variabiliteit en extremen in bewolking in het afgelopen millennium, met verschillende fasen die overeenkomen met klimaattijdperken zoals de MCA, de LIA en de MWE.” [MCA = van 969 tot 1249, LIA = van 1250 tot 1849, MWE = van 1850 tot 2022]

Besluit
Onze welvaart en welzijn worden bedreigd door de ondoordachte plannen van de overheden. Politici die beweren “de wetenschap” te volgen, zouden hun visie i.v.m. de invloed van CO2 op het klimaat moeten bijstellen eer het te laat is.

***