Als Overijssel al kleine kernreactoren krijgt, dan gaat dat nog heel lang duren


Van een onzer correspondenten.

Krijgt Overijssel eigen, kleine kernreactoren? De provincie laat onderzoeken of er voldoende draagvlak is voor die mini-kerncentrales, en waar die dan zouden komen. Maar als er al groen licht komt voor de bouw en als alles meezit, dan heeft Overijssel op z’n vroegst pas in 2035 zijn eigen kernenergie. Dat blijkt uit een onderzoek dat de Universiteit Twente heeft gedaan in opdracht van de provincie. Windmolens, zonneparken of toch kernenergie? Voorstanders zien in een eigen kernreactor dé oplossing om aan de groeiende vraag aan energie te kunnen voldoen. Dat er wat moet gebeuren, daarover zijn voor- en tegenstanders het eens, schrijft Omroep Oost.

Het stroomnet in Overijssel zit overvol en vooral grote bedrijven kunnen geen aansluiting krijgen op het energienet.


In opdracht van BBB, VVD, JA21 en SGP heeft de provincie Overijssel daarom laten onderzoeken of kernenergie een optie is. Het gaat dan om de bouw van kleine kernreactoren, zogenoemde SMR’s. Eén kleine reactor levert evenveel elektriciteit als ongeveer acht grote windturbines. Maar zo’n eigen mini-kerncentrale stuit op tal van obstakels, blijkt uit het onderzoek van de Universiteit Twente. Als er al groen licht komt voor de bouw van een kleine kernreactor, dan duurt dat het nog 8 tot 15 jaar voordat die er daadwerkelijk staat.

‘Dit betekent dat, zelfs bij een positief besluit op korte termijn, de eerste operationele SMR in Overijssel op zijn vroegst pas na 2035 in gebruik zou kunnen worden genomen’, schrijven de onderzoekers.

De voortgang is sterk afhankelijk van het landelijke beleid


Bovendien is er minimaal twee hectare nodig voor één kernreactor. ‘De publieke opinie is verdeeld en de locatiekeuze kan leiden tot weerstand’, zeggen de UT-onderzoekers. Want geschikte locaties moeten op ‘voldoende afstand tot bebouwde gebieden’ liggen.

‘Transparantie en vroege betrokkenheid bij de samenleving zijn essentieel.’

Overijssel is vooral ook afhankelijk van landelijke regel- en wetgeving, want op dit moment zijn er nog nergens in Nederland SMR’s in gebruik. ‘Regie en regelgeving liggen vooral op nationaal niveau. De provincie heeft een beperkte rol. De voortgang is sterk afhankelijk van het landelijke beleid’, schrijven de onderzoekers.

En hoewel er in Overijssel wel industriële bedrijven zijn die veel energie verbruiken, is er in deze provincie geen cluster van grote industriële bedrijven, zoals elders in het land wél het geval is. Als er ergens weinig vraag is naar energie, dan is een kleine kernreactor minder haalbaar.

Na rampen met kerncentrales in Fukushima en Tsjernobyl weet iedereen wat de gevolgen kunnen zijn als het misgaat. De veiligheidseisen voor een kerncentrale zijn groot. ‘Bij nieuwe, grote kernreactoren is de kans dat het ernstig mis gaat eens in de miljoen reactorjaar. Bij een SMR die lijkt op de kerncentrale in Borssele zullen de veiligheidseisen niet minder zijn’, zei energiedeskundige Wim Turkenburg, emeritus hoogleraar aan de Universiteit Utrecht eerder.

Ook het vervoer van zwaar radioactief kernafval, dat in Frankrijk kan worden opgewerkt en worden hergebruikt, is een onderneming met enig risico. Als er een SMR in Overijssel komt, dan zullen deze transporten vanuit onze provincie georganiseerd moeten worden. Met het UT-rapport op zak, laat de provincie nu onderzoeken of er onder inwoners draagvlak is voor kernenergie. Daarbij wordt ook een ‘vlekkenkaart’ gemaakt, met mogelijke locaties waar een kleine kernreactor kan komen. Hoeveel SMR’s er zouden kunnen komen in Overijssel, is op dit moment nog in onderzoek. Daarnaast wordt op dit moment al onderzocht of er in Oost-Nederland verschillende organisaties kunnen optrekken om samen mee te helpen aan de bouw van de SMR’s. Uiterlijk eind dit jaar moet duidelijk worden of de provincie Overijssel daadwerkelijk werk gaat maken van eigen kleine kernreactoren.

***

Bron hier.

***