Een terugkeer naar gezond verstand
24-1-2025
Trump richt zich op de ‘endangerment finding’ van 2009: een gedurfde stap in de richting van het herstellen van de regelgeving
Door Charles Rotter.
(f) Binnen 30 dagen na de datum van deze order zal de beheerder van de EPA, in samenwerking met de hoofden van alle andere relevante agentschappen, gezamenlijke aanbevelingen indienen bij de directeur van 0MB over de wettigheid en voortdurende toepasbaarheid van de bevindingen van de beheerder, “Endangerment and Cause or Contribute Findings for Greenhouse Gases Under Section 202(a) of the Clean Air Act”, definitieve regel, 74 FR 66496 (15 december 2009).
https://www.whitehouse.gov/presidential-actions/2025/01/unleashing-american-energy/
(sectie 6F)
Voor degenen die niet bekend zijn met de betekenis ervan: de bevinding over gevaar is de hoeksteen van een groot deel van de klimaatgerelateerde regelgevende bevoegdheid van de EPA. Deze bevinding werd uitgegeven tijdens de regering van Obama en verklaarde broeikasgassen zoals koolstofdioxide, methaan en stikstofoxide tot verontreinigende stoffen die de volksgezondheid en het welzijn in gevaar brengen. Deze ogenschijnlijk onschuldige vaststelling ontketende een stortvloed aan beperkende regelgeving onder de Clean Air Act, gericht op alles van energiecentrales tot voertuigemissies.
Maar hier is de clou: de wetenschappelijke, juridische en beleidsmatige onderbouwing van de bevinding over het gevaar is nog nooit zo solide geweest als de verdedigers beweren. Door deze review te initiëren, heeft president Trump de eerste stap gezet om de foutieve redenering te ontrafelen die talloze overijverige klimaatbeleidsmaatregelen heeft aangewakkerd.
Herziening van de bevindingen over het gevaar: waarom het belangrijk is
De bevinding van de bedreiging in 2009 heeft gefunctioneerd als een regelgevende mokerslag. Toen broeikasgassen werden aangemerkt als vervuilende stoffen onder de Clean Air Act, kreeg de EPA verregaande bevoegdheden om industrieën op alle fronten te reguleren. De gevolgen waren ernstig: hele kolensteden werden uitgehold, energiekosten stegen en Amerikaanse fabrikanten kregen te maken met zware concurrentie van buitenlandse producenten die niet werden belast door soortgelijke regelgeving.
De opdracht van president Trump aan de EPA om de bevindingen over het gevaar opnieuw te bekijken, is een langverwachte afrekening. Sceptici hebben jarenlang gewezen op flagrante gebreken in zowel het proces waarmee de bevindingen werden gedaan als de aannames die eraan ten grondslag lagen. Bijvoorbeeld:
- Wetenschappelijke onzekerheid: De bevindingen over het gevaar waren sterk gebaseerd op computermodellen die catastrofale opwarming van de aarde voorspelden. Toch zijn deze modellen er niet in geslaagd om overeen te komen met de waargenomen temperatuurtrends. Door de risico’s van broeikasgassen te overdrijven, creëerde de EPA een klimaat van angst en rechtvaardigde draconische regelgeving.
- Juridische overmacht: De Clean Air Act is nooit ontworpen om wereldwijde klimaatproblemen aan te pakken. Het oprekken van de wet om koolstofdioxide te reguleren, een gas dat essentieel is voor het leven, was een juridische manoeuvre die het Congres omzeilde en de macht concentreerde in de handen van niet-gekozen bureaucraten.
- Economische schade: De regelgeving die voortvloeit uit de bevinding van gevaar is rampzalig geweest voor Amerikaanse werknemers en gezinnen. Hoge energiekosten zijn onevenredig schadelijk voor de armen en de werkende klasse, terwijl bedrijven te maken krijgen met hogere nalevingskosten die innovatie en werkgelegenheid belemmeren.
De staat van dienst van de Trump-regering op het gebied van klimaatbeleid
Deze stap om de bevindingen over het gevaar opnieuw te onderzoeken is slechts de laatste in een reeks acties van president Trump om het evenwicht in het Amerikaanse milieubeleid te herstellen. Tijdens zijn eerste termijn trok hij de Verenigde Staten terug uit het Klimaatakkoord van Parijs, een tandeloos akkoord dat economische offers van de VS eiste terwijl grote vervuilers als China buiten schot bleven. Zijn regering draaide ook het Clean Power Plan terug, een regeling uit het Obama-tijdperk die de kolenindustrie wilde ontmantelen ten gunste van dure en onbetrouwbare hernieuwbare energie.
Nu, in zijn tweede termijn, heeft president Trump deze inspanningen verdubbeld. Binnen enkele dagen na zijn terugkeer in functie:
- Bidens EV-mandaten ingetrokken: Het doel van de regering-Biden om 50% van de voertuigen elektrisch te maken in 2030 was niet alleen onrealistisch, maar ook economisch roekeloos. Door dit mandaat in te trekken, heeft president Trump ervoor gezorgd dat Amerikaanse consumenten, en niet bureaucraten, de toekomst van transport zullen bepalen.
- Er is een nationale noodtoestand op energiegebied uitgeroepen. Deze verklaring maakt de weg vrij voor een grotere binnenlandse energieproductie, waardoor de afhankelijkheid van buitenlandse olie wordt verminderd en betaalbare energie voor alle Amerikanen wordt gegarandeerd.
- Bestelde een herziening van de maatschappelijke kosten van koolstof: Deze dubieuze metriek is gebruikt om buitensporige regulering te rechtvaardigen door de veronderstelde schade van koolstofemissies te overdrijven. Een herijking – of regelrechte afwijzing – van deze metriek is een cruciale stap richting rationele beleidsvorming.
Een terugkeer naar gezond verstand
Critici van dit laatste uitvoerende bevel zullen ongetwijfeld beweren dat het een “oorlog tegen de wetenschap” vertegenwoordigt. Maar laten we duidelijk zijn: echte wetenschap gedijt op scepsis en rigoureus debat, niet op blinde naleving van politiek handige verhalen. Door de discussie over de bevinding over het gevaar te heropenen, verdedigt president Trump de principes van transparantie en verantwoording.
Het herzien van de bevinding over het gevaar past ook bij een bredere visie op economische revitalisering en energieonafhankelijkheid. De Verenigde Staten hebben enorme reserves aan natuurlijke hulpbronnen en het benutten van deze middelen is essentieel voor de nationale veiligheid en economische groei. Beperkende klimaatbeleidsmaatregelen hebben deze hulpbronnen te vaak behandeld als passiva in plaats van activa, wat Amerika’s vermogen om te concurreren op het wereldtoneel belemmert.
De weg vooruit
De EPA heeft 30 dagen de tijd gekregen om zijn rapport in te dienen bij het Witte Huis. Hoewel de details van dit rapport nog moeten blijken, is het feit dat de bevindingen over het gevaar in twijfel worden getrokken, reden voor een feestje. Het geeft een duidelijke boodschap af: het tijdperk van ongecontroleerde regelgevende overschrijding is voorbij.
Als de bevinding over het gevaar uiteindelijk wordt vernietigd, kan dit het begin zijn van een nieuw hoofdstuk in het Amerikaanse energiebeleid, een hoofdstuk dat is gebaseerd op realisme, economische voorspoed en wetenschappelijke integriteit. Industrieën die jarenlang zijn geteisterd door overregulering, kunnen eindelijk een kans krijgen om te herstellen, te innoveren en te floreren.
De acties van president Trump zijn een herinnering dat leiderschap moed vereist: moed om orthodoxie in twijfel te trekken, gevestigde belangen uit te dagen en de behoeften van het Amerikaanse volk op de eerste plaats te zetten. Door de bevindingen van de bedreigingen in 2009 aan te pakken, doet hij precies dat. Laten we hopen dat deze gedurfde zet een broodnodige koerswijziging in het milieubeleid voor de komende jaren inspireert.
***
Bron hier.
***
0 reacties :
Een reactie posten