Kortom, er is geen bewijs dat de menselijke uitstoot van broeikasgassen een gevaarlijke klimaatverandering veroorzaakt.

26-12-2024

Nieuwe studie: Broeikasgassen zijn verzadigd en veroorzaken geen opwarming

Door H. Sterling Burnett

In een recente studie gepubliceerd in de Journal of Sustainable Development wijst Michael Simpson van de Universiteit van Sheffield erop dat het doel van het bereiken van een netto nul uitstoot een politiek doel is dat op ondemocratische wijze door de Britse regering is besloten. Het is niet wetenschappelijk onderbouwd.

In zijn onderzoek gaat Simpson in op de chemie en fysica van broeikasgassen en stelt dat er geen klimatologische reden is om de uitstoot van broeikasgassen terug te brengen tot netto nul. Zelfs als dit doel politiek mogelijk zou zijn, zijn kooldioxide (CO₂), methaan (CH₄) en lachgas (N₂O) verzadigd in de atmosfeer. Als gevolg hiervan, zegt Simpson,

“zal het toevoegen of verwijderen van deze natuurlijk voorkomende gassen aan de atmosfeer weinig verschil maken voor de temperatuur of het klimaat.”

Simpson begint met een uitleg van het proces waarmee de Britse regering het Net Zero Protocol heeft aangenomen en wat dit zou betekenen voor de Britse economie. Hij schrijft:

De economische gevolgen van het nastreven van de Net Zero-aanpak zullen waarschijnlijk verwoestend zijn voor Groot-Brittannië: er wordt geschat dat de kosten van maximaal £1,4 biljoen voor Groot-Brittannië alleen al worden gecompenseerd door potentiële maar twijfelachtige besparingen van £1,1 biljoen.. Volgens de Britse Commissie voor Klimaatverandering vertegenwoordigt dit een nettokost van 321 miljard pond ($385,2 miljard), of een kostprijs van 10 miljard pond per jaar, oplopend tot 50 miljard pond per jaar. Recente rapporten (NESO, 2024) laten duidelijk zien dat Net Zero de kosten-batentest niet doorstaat (Montford, 2024b) en dat het elk Brits huishouden waarschijnlijk £78.000 zal kosten om de elektriciteitsopwekking kooldioxidevrij te maken en £58.000 om het wegvervoer kooldioxidevrij te maken om in 2050 koolstofarm te zijn. De investeringskosten alleen al zullen tegen 2050 £40 miljard per jaar bedragen. Al deze uitgaven, in totaal ongeveer £300.000 per huishouden, zullen worden betaald door belastingbetalers, consumenten en bedrijven of via de staatsschuld voor toekomstige generaties (Sasse, 2021). Dit zal de armsten en meest kwetsbaren in de samenleving het hardst treffen en duizenden ponden per jaar aan de rekeningen van huishoudens toevoegen.

Maar al deze pijn zou Groot-Brittannië of de wereld geen enkel voordeel opleveren. Zoals Simpson in een kort literatuuroverzicht opmerkt, is er geen bewijs dat klimaatverandering een toename van extreme weersomstandigheden veroorzaakt of dergelijke gebeurtenissen verergert, langer of ernstiger maakt. Kortom, er is geen bewijs dat de menselijke uitstoot van broeikasgassen een gevaarlijke klimaatverandering veroorzaakt.

En in feite, zegt Simpson, zou dat niet zo moeten zijn, omdat wetenschappelijke theorieën en experimenten aantonen dat de grote hoeveelheid natuurlijk voorkomende waterdamp in de atmosfeer het stralingsabsorptiebereik van zonnestraling bestrijkt. Extra door de mens veroorzaakte concentraties van broeikasgassen in de atmosfeer veranderen niet significant de hoeveelheid zonnestraling die kan worden geabsorbeerd en opgeslagen. Op dit punt draagt ​​Simpson, net als op andere punten, geen eigen onderzoek bij. In plaats daarvan vat hij het onderzoekswerk samen van wetenschappers als de natuurkundigen Will Happer (Princeton) en Steve Koonin (New York University) en de geoloog Ian Plimer (Universiteit van Melbourne).

In plaats van eenvoudigweg te vertrouwen op autoriteit op dit punt, gaat Simpson ook gedetailleerd door de ‘ideale gaswet’, waarbij hij wiskundig aantoont waarom extra broeikasgassen niet de klimaateffecten kunnen hebben die het IPCC eraan toeschrijft. Omdat broeikasgassen er niet voor zorgen dat de temperatuur stijgt of het weer verslechtert, kunnen ze geen klimaatcrisis veroorzaken die de overheid zou moeten aanpakken. Hieruit trekt Simpson de conclusie:

De enorme kosten die gepaard gaan met de implementatie van het beleid en het feit dat het onwaarschijnlijk is dat de gemiddelde mondiale oppervlaktetemperatuur van de lucht zal dalen, pleiten tegen de implementatie van Net Zero , ongeacht of Net Zero volledig is geïmplementeerd en wereldwijd zal worden uitgerold. Daarom faalt Net Zero voor de kosten-batentest. Het aanbevolen beleid is om Net Zero te verlaten en niets te doen aan de zogenaamde “broeikasgassen”.

***

Bronnen: regering van India; CO₂-wetenschap

Link: https://heartland.org/opinion/climate-change-weekly-529-bad- estimates-of-solar-activity-and-temperatures-undermine-climate-change-projections/ (Derde rapport).

***