Door Charles Rotter

In nog een huiveringwekkend voorbeeld van Orwelliaanse overmacht heeft de G20-top in Brazilië een nieuwe internationale poging onthuld om afwijkende meningen te onderdrukken onder de noemer van “het bestrijden van desinformatie”. Dit nieuwste plan, genaamd het Global Initiative for Information Integrity on Climate Change , wordt aangevoerd door de Verenigde Naties en UNESCO. Met een financiële oorlogskas die wordt verstrekt door landen als het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Zweden, gaat dit initiatief niet over “waarheid” of “wetenschap” – het gaat over controle.

Het brengt landen, internationale organisaties en belanghebbenden wereldwijd samen en heeft als doel om informatie-integriteit over klimaatverandering te promoten en verdedigen, desinformatie aan te pakken en het bewustzijn en de actie rond klimaatverandering te vergroten. Het omvat een wereldwijd fonds dat onderzoek naar desinformatie over klimaatverandering en initiatieven om informatie-integriteit te promoten, zal financieren.

Bron hier.

Laten we dit noemen wat het is: een flagrante poging om iedereen die het zogenaamde klimaatcrisisnarratief in twijfel trekt het zwijgen op te leggen. Onder het mom van het bestrijden van “misinformatie” proberen deze wereldwijde bureaucratieën het vrije denken te onderdrukken en kritische stemmen uit de publieke ruimte te onderdrukken. Dit is niet alleen een aanval op sceptici, het is een aanval op het open debat zelf.

Het initiatief: een wolf in groene schaapskleren 

Volgens hun publieke verklaringen probeert het initiatief non-profitorganisaties te financieren voor “onderzoek” en “campagnes voor publieke bewustwording”. Ze creëren ook wat ze een “internationaal onderzoeksnetwerk” noemen om zogenaamde desinformatie te identificeren en te onderdrukken. Met andere woorden, ze bouwen een apparaat om tegengestelde standpunten te labelen als gevaarlijke leugens en om te rechtvaardigen dat ze in de vergetelheid worden gecensureerd.

VN-secretaris-generaal António Guterres, met zijn karakteristieke paternalisme, noemde desinformatie een bedreiging voor klimaatactie en zelfs voor de democratie zelf. De niet zo subtiele subtekst? Als je hun dogma durft te betwijfelen, ben jij het probleem.

 “We moeten ook klimaatdesinformatie aanpakken,” zei Guterres. “Ons klimaat staat op een breekpunt.”

De geschiedenis: sceptici het zwijgen opleggen vanaf dag één

Dit is niet de eerste keer dat klimaatsceptici het doelwit zijn. Al in 2010 begon Google zoekresultaten te manipuleren om sceptische stemmen te degraderen. Een Frans onderzoek benadrukte hoe sceptici destijds de online zoekresultaten domineerden, wat leidde tot een gezamenlijke poging om hun standpunten te begraven onder bergen van alarmistische propaganda. Blogs als Pensée Unique en werken van Claude Allègre trokken genoeg aandacht om de woede van het establishment op te wekken.

Dankzij de samenwerking tussen Big Tech, overheden en non-profitorganisaties is het “censuur-industrieel complex” nu een krachtige en sluwe macht geworden. Groepen als de Cybersecurity and Infrastructure Security Agency (CISA) in de Verenigde Staten, samen met private entiteiten als NewsGuard, spannen routinematig samen om afwijkende stemmen te markeren, te onderdrukken en te delegitimeren.

We hebben dit eerder zien gebeuren. De Twitter Files legden de omvang van deze collusie bloot en onthulden hoe socialemediaplatforms samenwerkten met overheidsinstanties om verhalen te onderdrukken en gebruikers die afweken van het goedgekeurde verhaal van het platform te verwijderen. Dit gaat niet om het beschermen van het publiek tegen onwaarheden, maar om het elimineren van debat.

Waarom die angst?

De wereldwijde elites zijn doodsbang voor één ding: controle verliezen. Ondanks decennia van propaganda is het publieke scepticisme over catastrofale klimaatverandering toegenomen. Elke mislukte voorspelling – van het “ijsvrije Noordpoolgebied” tot de ineenstortende populaties ijsberen – ondermijnt hun geloofwaardigheid. En met elk nieuw rapport dat de astronomische kosten van Net Zero-beleid laat zien, vragen meer mensen zich af of het zogenaamde medicijn erger is dan de kwaal.

In plaats van deze legitieme vragen te beantwoorden, grijpt het klimaatestablishment naar het tot zwijgen brengen van critici. Ze weten dat hun modellen gebrekkig zijn, hun data selectief zijn uitgekozen en hun beleidsvoorschriften ruïneus. Maar in plaats van hun positie opnieuw te evalueren, verdubbelen ze de censuur.

De werkelijke kosten van het tot zwijgen brengen van andersdenkenden

Dit is niet alleen een theoretische oefening. De gevolgen van het onderdrukken van klimaatrealisme zijn reëel en verwoestend. Beleidsmaatregelen zoals de Green New Deal en Net Zero brengen enorme kosten met zich mee, zowel economisch als sociaal. Hele industrieën worden ontmanteld, energieprijzen schieten omhoog en ontwikkelingslanden worden gedwongen om betaalbare fossiele brandstoffen te verlaten.

Ondertussen zitten de zogenaamde oplossingen – windturbines, zonnepanelen en elektrische voertuigen – vol met problemen, van onbetrouwbare energieproductie tot enorme milieuvernietiging. Maar door deze ongemakkelijke waarheden aan te wijzen, word je nu een doelwit van internationale onderdrukking.

Een dringende oproep tot actie

Vergis je niet: dit is een strijd om de ziel van het vrije onderzoek. Als de klimaatalarmisten erin slagen om afwijkende meningen het zwijgen op te leggen, zullen de gevolgen veel verder reiken dan klimaatbeleid. Het precedent dat wordt geschapen is duidelijk: wees het oneens met de eliteconsensus en je wordt uitgewist.

Dit gaat niet alleen over klimaatsceptici, maar ook over het recht om vragen te stellen, bewijs te eisen en de machthebbers ter verantwoording te roepen. Als deze rechten worden opgegeven, zullen ze niet stoppen bij klimaatverandering. Het censuurmechanisme zal, als het eenmaal is opgebouwd, worden gebruikt om afwijkende meningen op elk gebied het zwijgen op te leggen.

Het initiatief van de G20 zou iedereen die waarde hecht aan vrijheid woedend moeten maken. Het is niet de taak van regeringen of internationale organisaties om te bepalen welke ideeën toelaatbaar zijn. Het is tijd om terug te vechten tegen deze autoritaire overmacht en een open, eerlijk debat te eisen over klimaatverandering, en alles eromheen.

Want als ze ons het zwijgen opleggen, wie zal dan nog voor de waarheid opkomen?


Steun de strijd voor onderzoek

Al bijna twee decennia is Watts Up With That? een baken voor klimaatrealisme en een onvermoeibare pleitbezorger voor vrije meningsuiting in het aangezicht van toenemende censuur. Als ’s werelds meest bekeken website over klimaatgerelateerde kwesties, heeft het zich krachtig verzet tegen misinformatie over ‘desinformatie’ en een platform geboden voor op wetenschap gebaseerd scepticisme.


Maar deze strijd is niet makkelijk. Censuur, shadowbanning en algoritmische manipulatie hebben het moeilijker dan ooit gemaakt om degenen te bereiken die de waarheid moeten horen. Als u gelooft in het belang van open debat en de noodzaak om heersende verhalen uit te dagen, overweeg dan om Watts Up With That? te steunen — door artikelen te delen, financieel bij te dragen of gewoon het woord te verspreiden.

Nu meer dan ooit is uw steun van belang. Samen kunnen we ervoor zorgen dat de stemmen van rede, scepticisme en wetenschap sterk blijven.

***

Bron hier.

***