Van de 63 opgepakte idioten zitten er nog maar vijf vast?
Ebru Umar De kritische blik 10 november 2024
Islamisten zijn geweldenaars, daar helpt geen theedrinken bij
Het is de tweede keer in twintig jaar tijd dat een Nederlands ‘incident’ de Amerikaanse verkiezingen van de voorpagina’s duwt. Wereldwijd. Twintig jaar geleden viel de moord op Theo van Gogh samen met de verkiezing van George W. Bush. En dit jaar de jodenjacht – absurd woord met nog absurdere daden. Waar een klein land niet groot in kan zijn.
Laten we aan de verkiezing van The Donald niet al te veel woorden vuil maken behalve dan dat wensdenken geen verkiezingen bepaalt. Morele superioriteit, het totale gebrek aan besef wat in de samenleving leeft, maakt dat de luitjes op het mediapark weer eens bewezen geen euro van die miljard aan belastinggeld waard te zijn. Het gejank, de verontwaardiging, de uitbraak van wanhoop over het einde van de democratie: ze leven in Hilversum en de Grachtengordel in een parallelle werkelijkheid waarvandaan ze neerkijken op de rest van ons. En terecht, wij zijn immers slechts slaven die geld afdragen waarvan zij weer betaald worden dus ergens doen zij toch iets beter. De verkiezing van Donald Trump is dan ook weinig meer dan de wraak van the common people. Iedereen is beter dan de kandidaat van de main stream media. De triestigheid zit erin dat zelfs als Melania de presidentskandidaat was geweest, ook zij van Kamala had gewonnen. Dat besef jij, dat besef ik – maar een main street media ambtenaar zou je meewarig aangekeken hebben.
Aan onze kant van de oceaan wonnen de kansenparels. Voor een voetballeek als ik klinkt Maccabi als een Mocro-ploeg en dus ging ik er al helemaal vanuit dat de Ajacieden in elkaar geramd zouden worden; mijn verwachting werd slechts gedeeltelijk waarheid.
Uiteraard ramden de Mocro’s maar dan vol op de Maccabi’s die Israëli bleken te zijn. En dat is dus precies wat je krijgt als je al decennialang theedrinkt met islamisten, de mocrojugend niet in het gareel weet te krijgen en de moskee een helende werking toedicht waardoor je tijdens de braakmadam moet gaan iftaren. Er is niets leuks aan de ramadan, er is nog minder leuk aan de moskee en de lieden die beide instituten vereren kun je ook prima links laten liggen. Dat ze elkaar in het Midden-Oosten de hersenen inrammen, is tot daaraan toe. Maar dat dat ook gebeurt op onze straten, in óns Amsterdam zou moeten, gaat er gewoon niet in. Ware het niet dat er allang geen sprake is meer van ‘ons Amsterdam’.
Israël is here to stay en dat lijkt me een vanzelfsprekendheid waar niet aan te tornen valt. Tegelijkertijd is die vanzelfsprekendheid een garantie voor oorlog en haat waarbij slechts één harde waarheid is: ook zonder Israël zouden moslims elkaar de hersenen inslaan. Dat is namelijk wat moslims doen: elkaar vermoorden. Die anderen pakken ze er ook nog even bij. Want ondanks dat het geloof van de vrede maar al te graag joden, homo’s, vrouwen en christenen met liefde naar de andere wereld ramt, zijn de meeste slachtoffers van de islam juist moslims die niets met die haatbaarden te maken willen hebben.
Islamisten zijn geweldenaars, daar helpt geen theedrinken laat staan iftarren aan. Het gevolg is de escalitie die afgelopen week plaatsvond en waar de Amsterdamse driehoek geen antwoord op heeft. Gelezen dat van de 63 opgepakte idioten er nog maar vijf vastzitten? Dat is rechtvaardigheid en democratie tegenwoordig. Een foeigesprek en een aai over je bol. Het is geen nieuws dat de Israëli door moslims geramd zijn in Amsterdam, vraag maar aan onze Joodse medelanders hoe geweldig gezellig de opening van het Holocaust-museum was. Of überhaupt hoe gezellig het is in Amsterdam als je joods bent. Amsterdam, het episch centrum van de beschaving als je het de grachtengordel zou vragen. Ja, gisteren waren het de Joden. Maar het zal minder dan twintig jaar zijn voordat jij en ik aan de beurt zijn.
0 reacties :
Een reactie posten