“De Europese Commissie besteedde van 2003 tot 2018 wel duizend miljard euro om wind- en zonne-energie te promoten”
“Groene Waterstof is Propaganda-nonsens”…
Bron: Systeemstudie Friesland, met ‘waterstofbackbone’
In dit zaterdagse archiefverhaal mijn publicatie voor De Andere Krant nr 42 2022 over het ‘Groene’ Waterstofsprookje. Daarover vertelde ik ook bij BLCKBX aan de tafel. Het Rotterdamse Havenbedrijf profileert zich met hun ‘CEO’ Boudewijn Simons als ‘Europe’s Hydrogen Hub.’
Koning Wim Lex van O. gaf augustus 2023 de aftrap voor de bouw van hun Delta Rhine Corridor (waterstofnetwerk) Boudewijn Simons kan beter weten.
Zoals oud topambtenaar bij de Europese Commissie Samuel Furfari vaststelt -schrijver van het boek ‘The Hydrogen Illusion’- is het een illusie dat waterstof aardgas als brandstof vervangt. Waterstof die je fabriceert met stroom uit windturbines is zo duur, dat het gelijk staat aan het opstoken van Louis Vuitton-tassen.
“Groene waterstof kan nooit zonder massieve staatsteun”Rypke Zeilmaker
5 miljard euro innovatiesubsidies liggen in het verschiet voor energiereuzen als Shell om ‘groene’ waterstof te maken. Die zou als vervanger van aardgas moeten gaan functioneren. Critici wijzen erop dat groene waterstof uitermate inefficiënt is en beslag zal leggen op een groot deel van reeds zwaar gesubsidieerde windmolenparken. “Via de waterstofroute heb je nog dertien maal meer windmolens nodig dan voor de zelfde hoeveelheid ‘groene’ stroom.”
De Europese Commissie lanceerde met onder meer geld uit het Coronaherstelfonds sinds 2020 de zogenaamde ‘Waterstofstrategie’. Met door offshore windmolens geproduceerde ‘groene’ elektriciteit kun je, via elektrolyse, waterstof (H) uit water (H2O) halen en gebruiken als vervanger van aardgas.
Het voordeel van waterstof boven groene stroom is dat je het makkelijker kunt opslaan en dat je het kunt gebruiken in industriële processen waar hoge temperaturen nodig zijn. Waterstof wordt dan ook gezien als ideale manier om de industrie ‘te decarboniseren’, schrijft klimaatminister Rob Jetten in een Kamerbrief van 27 juni 2022.
Waterstofproject Shell op Tweede Maasvlakte
De regering Rutte wil als ‘Nederland Waterstofland’ internationaal vooroplopen. Daarom wil Jetten 750 miljoen euro investeren in een groot waterstoftransportnet, zo blijkt uit de Kamerbrief. Een dochter van Gasunie, Hynetwork Services, zal dat net exploiteren, te beginnen in Rotterdam. Jetten en de waterstoflobby geven toe dat er “investeringsrisico’s” bestaan.
Maar zij hebben haast, zo stelt de minister: “Wachten is echter geen optie”, zo spiegelt hij de Kamer voor, om goedkeuring te krijgen voor de miljardensubsidies.
Maar wie profiteert van die publieke miljardeninjecties? Dat blijkt vooral de olie- en gasindustrie te zijn, in dit geval Shell en staatsbedrijf Gasunie. Momenteel is de olie- en gassector de grootste waterstofproducent, omdat zij ook de grootste consument zijn. Dat waterstof gebruiken ze als kostbare en energie-intensieve grondstof in onder meer raffinaderijen.
Die waterstof maken ze nu door aardgas met stoom om te zetten. Dat productieproces stoot veel CO2 uit en heet ‘grijze waterstof’, goed voor zes procent van de mondiale aardgasconsumptie.
Het waterstofsprookje
Die sector is ook de drijvende kracht achter de waterstoflobby in Europa en Nederland. BP en Shell richtten bij het World Economic Forum (2017) de Hydrogen Council (Waterstofraad) op. Waterstof zou het wondermiddel worden voor hun emissieloze toekomst. Zij stellen dat er “geen klimaatoplossing is zonder schone waterstof. En er is geen schone waterstof zonder actie.” Die lokroep verleidt nu politici. Het kabinet wil nu plannen subsidiëren in Rotterdam van Shell en in de Groninger Eemshaven van RWE en Engie.
Shell gaf de aftrap dit najaar, met de aankondiging de grootste waterstoffabriek van Europa te gaan bouwen op de Tweede Maasvlakte, Holland Hydrogen 1. Het benodigde elektrisch vermogen (200 MW) voor ‘groene’ waterstofproductie zou komen uit “hernieuwbare stroom van Hollandse Kust (noord), het windpark op zee dat deels eigendom is van Shell.”
Dit project zou “een ander voorbeeld van Shells eigen inspanningen en toewijding” zijn om “tegen 2050 een netto-emissievrij bedrijf te zijn”, aldus Anna Mascolo, Executive Vice President Emerging Energy Solutions bij Shell. Een gemiddelde gascentrale heeft een vermogen van 800 MW.
Shell heeft met het Ministerie van Energie en Klimaat en het Rotterdams Havenbedrijf al in december een overeenkomst gesloten voor het project.Het concern wordt eigenaar van de te bouwen elektrische infrastructuur van 1000 MW. Het Ministerie beloofde Shell en het Rotterdams havenbedrijf dat zij de wetgeving voor 2024 zo zou aanpassen dat ook mededingers Vattenfall en BP capaciteit kunnen huren.
Multinationals die multimiljoenensubsidies ontvingen van hun overheid blijven het verkopen
Ondertussen schieten toonaangevende experts gaten in de economische rentabiliteit van die waterstofstrategie. Een van de meest invloedrijke critici is voormalig topambtenaar bij het directoraat energie van de Europese Commissie (1983-2018), chemicus professor Samuel Furfari. Hij schreef in 2021 het boek ‘The Hydrogen Illusion’ waarin hij gehakt maakt van de voorgespiegelde waterstofeconomie.
Daarin gaat ook ‘groene ‘waterstof’ voor de bijl. “Je kunt het politici bijna niet aan het verstand krijgen, ze willen zo graag een oplossing voor hun klimaatpolitiek”, reageert Furfari telefonisch. “Maar de waterstofeconomie zal ook in de verre toekomst nooit uit kunnen zonder massieve staatsteun.”
…en volgens de communisten van Groen Links
De reden daarvoor ligt in chemische en fysische wetten vast. “De Europese Commissie besteedde van 2003 tot 2018 wel duizend miljard euro om wind- en zonne-energie te promoten”, stelt Furfari. “En dat levert nu nog steeds maar twee tot drie procent van de totale energiebehoefte op, 17 procent van de elektriciteit. En dan zou je die stroom – die niet uit kon zonder subsidie – aanwenden om met elektrolyse waterstof te maken, met een rendement van 60 tot 70%, dus met 30 tot 40% energieverlies.”
“Zou je die waterstof dan als brandstof gebruiken in auto’s, dan is het economische plaatje nog dramatischer”, zo stelt Furfari. Daarbij gaat volgens zijn berekeningen 72% van het energierendement verloren. Hij vergelijkt die route met het in brand steken van een Louis Vuitton-tas voor brandstof. Door alle rendementsverliezen, zouden volgens Furfari “nog dertien maal meer windmolens gebouwd moeten worden” om dezelfde hoeveelheid energie te leveren.
Het ‘stopcontact’ om windturbines op zee aan te sluiten
De kritiek van Furfari – waterstof slurpt schaarse, reeds gesubsidieerde ‘groene’ stroom- is al in de Nederlandse praktijk zichtbaar. Nu windpark Hollande Kust Noord deze maand gebouwd wordt met een piekvermogen van 752 MW, stellen eigenaren Shell en Eneco dat ‘1 miljoen huishoudens’ de stroom daarvan afnemen. Echter, Shell neemt met haar 200 MW-elektrolyser dus een derde van dat vermogen af om voor zichzelf waterstof te maken.
Ook de claim dat de Hollandse Kust de ‘eerste subsidieloze’ windfarm zou zijn, blijkt misleidend. Zij zouden weliswaar niet voor exploitatiesubsidies in aanmerking komen. Maar de overheid beloofde wel omvangrijke innovatiesubsidies bij realisatie van het windmolenpark, gekoppeld aan de waterstofproductie. Die komen terecht bij de R&D-afdelingen van bijvoorbeeld Shell.
Doorslaggevend voor Shells waterstofplannen is daarnaast een nieuwe IPCEI-subsidie (Important Project of Common European Interest) van 783 miljoen euro, die het Ministerie van EZK in september 2022 openstelde. Shell erkent dat zij die aanvroegen, en dat ze die subsidie “hard nodig” hebben, aldus woordvoerder Marc Potma. Ook zou in augustus een subsidie zijn toegekend uit het ETS Innovatiefonds van de Europese Commissie, een waterstofpotje gevuld met 1,8 miljard euro.
De hele Noordzee vol peperduurzame windmolens
Het laatste groene leugentje om bestwil: Shell benut niet, zoals het persbericht stelt, direct stroom van het windpark. Ze gebruiken op de Maasvlakte gewoon de stroom uit het net. “Er is inderdaad geen directe kabel tussen Hollandse Kust Noord en Holland Hydrogen”, stelt Marc Potma van Shell. “De stroom komt bij Wijk aan Zee aanlandig en Holland Hydrogen 1 staat op de Tweede Maasvlakte. Het Nederlandse netwerk van Tennet zal vervolgens de input en output van elektriciteit verwerken.”
Leugens, verdomde leugens, duurzaamheid
Shell neemt dus gewoon netstroom af voor waterstofproductie. Die maken zij ‘groen’ met groene productiecertificaten van hun eigen windfarm Hollandse Kust1. Producenten van ‘groene’ stroom ontvangen verhandelbare certificaten die zij kunnen verkopen aan andere leveranciers, die daarmee hun stroom kunnen ‘vergroenen’.
Dankzij een nieuw aangenomen Amendement van Europarlementarier Markus Pieper (CDU/EPP) op 14 september kunnen bedrijven groene stroomcertificaten inkopen, en vervolgens met grijze netstroom ‘groene’ waterstof maken. Zo leggen zij dus beslag op ‘groene’ energieproductie, die niet meer naar huishoudens kan.
Windpark Hollandse Kust nu in aanbouw, van Shell/Eneco
“Groene waterstof is gewoon propaganda-nonsens”, zegt Furfari. Hij vertelt dat de EU in het verleden al vaker grootste plannen heeft aangekondigd voor een ‘waterstofeconomie’, die telkens weer op niets zijn uitgelopen. “We hebben de waterstofeconomie binnen de Europese Commissie al sinds 1983 onderzocht op haalbaarheid. Maar al die plannen zijn afgeblazen, omdat je nooit zonder massieve staatssteun uit kunt. Laatst met een Amerikaanse en Turkse professor hebben we nog de draak gestoken met politici, hoe ze zo naïef kunnen zijn.”
Maar de lobby- in Nederland, geleid door Shell en Gasunie, is vooralsnog zo machtig, en politici willen zo graag geloven, in ‘groene waterstof’, dat ze nog jarenlang op massieve staatssteun zal kunnen rekenen.
- Steun Interessante Tijden bij onze missie van waarheidsvinding op het vlak van natuur en wetenschap
Update bij Rotterdams Wethouder Robert Simons twee maanden geleden:
Vandaag sla ik samen met Boudewijn Siemons van Port of Rotterdam en hoogleraar Ad van Wijk van de TU Delft alarm in het AD Rotterdams Dagblad over de vertraging bij de aanleg van de Delta Rijn Corridor, een cruciaal waterstofnetwerk voor de verduurzaming van de industrie in Nederland en Duitsland. Voormalig minister Rob Jetten kondigde eerder deze zomer aan dat de aanleg minstens vier jaar vertraging zal oplopen. Als wethouder van Haven en Economie vind ik dit onbegrijpelijk en zeer zorgwekkend.
Komt er van uitstel nu afstel? Opnieuw zie je de gebruikelijke verdachten als Ad van Wijk (CE Delft) die adviseur zijn en lobbyist voor het groene sprookje. De multinational die achter de Rotterdamse lobby schuilt is kunstmest (ammonia)gigant OCI Global, met hun Arabische CEO Ahmed el Hosny. Kijk ook Interessante Tijden TV over vuurwapenbezit als grondrecht, met als gast NRA-wapeninstructeur Keith uit West Virginia.
Bron: Systeemstudie Friesland, met ‘waterstofbackbone’
In dit zaterdagse archiefverhaal mijn publicatie voor De Andere Krant nr 42 2022 over het ‘Groene’ Waterstofsprookje. Daarover vertelde ik ook bij BLCKBX aan de tafel. Het Rotterdamse Havenbedrijf profileert zich met hun ‘CEO’ Boudewijn Simons als ‘Europe’s Hydrogen Hub.’
Koning Wim Lex van O. gaf augustus 2023 de aftrap voor de bouw van hun Delta Rhine Corridor (waterstofnetwerk) Boudewijn Simons kan beter weten.
Zoals oud topambtenaar bij de Europese Commissie Samuel Furfari vaststelt -schrijver van het boek ‘The Hydrogen Illusion’- is het een illusie dat waterstof aardgas als brandstof vervangt. Waterstof die je fabriceert met stroom uit windturbines is zo duur, dat het gelijk staat aan het opstoken van Louis Vuitton-tassen.
“Groene waterstof kan nooit zonder massieve staatsteun”
Rypke Zeilmaker
5 miljard euro innovatiesubsidies liggen in het verschiet voor energiereuzen als Shell om ‘groene’ waterstof te maken. Die zou als vervanger van aardgas moeten gaan functioneren. Critici wijzen erop dat groene waterstof uitermate inefficiënt is en beslag zal leggen op een groot deel van reeds zwaar gesubsidieerde windmolenparken. “Via de waterstofroute heb je nog dertien maal meer windmolens nodig dan voor de zelfde hoeveelheid ‘groene’ stroom.”
De Europese Commissie lanceerde met onder meer geld uit het Coronaherstelfonds sinds 2020 de zogenaamde ‘Waterstofstrategie’. Met door offshore windmolens geproduceerde ‘groene’ elektriciteit kun je, via elektrolyse, waterstof (H) uit water (H2O) halen en gebruiken als vervanger van aardgas.
Het voordeel van waterstof boven groene stroom is dat je het makkelijker kunt opslaan en dat je het kunt gebruiken in industriële processen waar hoge temperaturen nodig zijn. Waterstof wordt dan ook gezien als ideale manier om de industrie ‘te decarboniseren’, schrijft klimaatminister Rob Jetten in een Kamerbrief van 27 juni 2022.
Waterstofproject Shell op Tweede Maasvlakte
De regering Rutte wil als ‘Nederland Waterstofland’ internationaal vooroplopen. Daarom wil Jetten 750 miljoen euro investeren in een groot waterstoftransportnet, zo blijkt uit de Kamerbrief. Een dochter van Gasunie, Hynetwork Services, zal dat net exploiteren, te beginnen in Rotterdam. Jetten en de waterstoflobby geven toe dat er “investeringsrisico’s” bestaan.
Maar zij hebben haast, zo stelt de minister: “Wachten is echter geen optie”, zo spiegelt hij de Kamer voor, om goedkeuring te krijgen voor de miljardensubsidies.
Maar wie profiteert van die publieke miljardeninjecties? Dat blijkt vooral de olie- en gasindustrie te zijn, in dit geval Shell en staatsbedrijf Gasunie. Momenteel is de olie- en gassector de grootste waterstofproducent, omdat zij ook de grootste consument zijn. Dat waterstof gebruiken ze als kostbare en energie-intensieve grondstof in onder meer raffinaderijen.
Die waterstof maken ze nu door aardgas met stoom om te zetten. Dat productieproces stoot veel CO2 uit en heet ‘grijze waterstof’, goed voor zes procent van de mondiale aardgasconsumptie.
Het waterstofsprookje
Die sector is ook de drijvende kracht achter de waterstoflobby in Europa en Nederland. BP en Shell richtten bij het World Economic Forum (2017) de Hydrogen Council (Waterstofraad) op. Waterstof zou het wondermiddel worden voor hun emissieloze toekomst. Zij stellen dat er “geen klimaatoplossing is zonder schone waterstof. En er is geen schone waterstof zonder actie.” Die lokroep verleidt nu politici. Het kabinet wil nu plannen subsidiëren in Rotterdam van Shell en in de Groninger Eemshaven van RWE en Engie.
Shell gaf de aftrap dit najaar, met de aankondiging de grootste waterstoffabriek van Europa te gaan bouwen op de Tweede Maasvlakte, Holland Hydrogen 1. Het benodigde elektrisch vermogen (200 MW) voor ‘groene’ waterstofproductie zou komen uit “hernieuwbare stroom van Hollandse Kust (noord), het windpark op zee dat deels eigendom is van Shell.”
Dit project zou “een ander voorbeeld van Shells eigen inspanningen en toewijding” zijn om “tegen 2050 een netto-emissievrij bedrijf te zijn”, aldus Anna Mascolo, Executive Vice President Emerging Energy Solutions bij Shell. Een gemiddelde gascentrale heeft een vermogen van 800 MW.
Shell heeft met het Ministerie van Energie en Klimaat en het Rotterdams Havenbedrijf al in december een overeenkomst gesloten voor het project.Het concern wordt eigenaar van de te bouwen elektrische infrastructuur van 1000 MW. Het Ministerie beloofde Shell en het Rotterdams havenbedrijf dat zij de wetgeving voor 2024 zo zou aanpassen dat ook mededingers Vattenfall en BP capaciteit kunnen huren.
Multinationals die multimiljoenensubsidies ontvingen van hun overheid blijven het verkopen
Ondertussen schieten toonaangevende experts gaten in de economische rentabiliteit van die waterstofstrategie. Een van de meest invloedrijke critici is voormalig topambtenaar bij het directoraat energie van de Europese Commissie (1983-2018), chemicus professor Samuel Furfari. Hij schreef in 2021 het boek ‘The Hydrogen Illusion’ waarin hij gehakt maakt van de voorgespiegelde waterstofeconomie.
Daarin gaat ook ‘groene ‘waterstof’ voor de bijl. “Je kunt het politici bijna niet aan het verstand krijgen, ze willen zo graag een oplossing voor hun klimaatpolitiek”, reageert Furfari telefonisch. “Maar de waterstofeconomie zal ook in de verre toekomst nooit uit kunnen zonder massieve staatsteun.”
…en volgens de communisten van Groen Links
De reden daarvoor ligt in chemische en fysische wetten vast. “De Europese Commissie besteedde van 2003 tot 2018 wel duizend miljard euro om wind- en zonne-energie te promoten”, stelt Furfari. “En dat levert nu nog steeds maar twee tot drie procent van de totale energiebehoefte op, 17 procent van de elektriciteit. En dan zou je die stroom – die niet uit kon zonder subsidie – aanwenden om met elektrolyse waterstof te maken, met een rendement van 60 tot 70%, dus met 30 tot 40% energieverlies.”
“Zou je die waterstof dan als brandstof gebruiken in auto’s, dan is het economische plaatje nog dramatischer”, zo stelt Furfari. Daarbij gaat volgens zijn berekeningen 72% van het energierendement verloren. Hij vergelijkt die route met het in brand steken van een Louis Vuitton-tas voor brandstof. Door alle rendementsverliezen, zouden volgens Furfari “nog dertien maal meer windmolens gebouwd moeten worden” om dezelfde hoeveelheid energie te leveren.
Het ‘stopcontact’ om windturbines op zee aan te sluiten
De kritiek van Furfari – waterstof slurpt schaarse, reeds gesubsidieerde ‘groene’ stroom- is al in de Nederlandse praktijk zichtbaar. Nu windpark Hollande Kust Noord deze maand gebouwd wordt met een piekvermogen van 752 MW, stellen eigenaren Shell en Eneco dat ‘1 miljoen huishoudens’ de stroom daarvan afnemen. Echter, Shell neemt met haar 200 MW-elektrolyser dus een derde van dat vermogen af om voor zichzelf waterstof te maken.
Ook de claim dat de Hollandse Kust de ‘eerste subsidieloze’ windfarm zou zijn, blijkt misleidend. Zij zouden weliswaar niet voor exploitatiesubsidies in aanmerking komen. Maar de overheid beloofde wel omvangrijke innovatiesubsidies bij realisatie van het windmolenpark, gekoppeld aan de waterstofproductie. Die komen terecht bij de R&D-afdelingen van bijvoorbeeld Shell.
Doorslaggevend voor Shells waterstofplannen is daarnaast een nieuwe IPCEI-subsidie (Important Project of Common European Interest) van 783 miljoen euro, die het Ministerie van EZK in september 2022 openstelde. Shell erkent dat zij die aanvroegen, en dat ze die subsidie “hard nodig” hebben, aldus woordvoerder Marc Potma. Ook zou in augustus een subsidie zijn toegekend uit het ETS Innovatiefonds van de Europese Commissie, een waterstofpotje gevuld met 1,8 miljard euro.
De hele Noordzee vol peperduurzame windmolens
Het laatste groene leugentje om bestwil: Shell benut niet, zoals het persbericht stelt, direct stroom van het windpark. Ze gebruiken op de Maasvlakte gewoon de stroom uit het net. “Er is inderdaad geen directe kabel tussen Hollandse Kust Noord en Holland Hydrogen”, stelt Marc Potma van Shell. “De stroom komt bij Wijk aan Zee aanlandig en Holland Hydrogen 1 staat op de Tweede Maasvlakte. Het Nederlandse netwerk van Tennet zal vervolgens de input en output van elektriciteit verwerken.”
Leugens, verdomde leugens, duurzaamheid
Shell neemt dus gewoon netstroom af voor waterstofproductie. Die maken zij ‘groen’ met groene productiecertificaten van hun eigen windfarm Hollandse Kust1. Producenten van ‘groene’ stroom ontvangen verhandelbare certificaten die zij kunnen verkopen aan andere leveranciers, die daarmee hun stroom kunnen ‘vergroenen’.
Dankzij een nieuw aangenomen Amendement van Europarlementarier Markus Pieper (CDU/EPP) op 14 september kunnen bedrijven groene stroomcertificaten inkopen, en vervolgens met grijze netstroom ‘groene’ waterstof maken. Zo leggen zij dus beslag op ‘groene’ energieproductie, die niet meer naar huishoudens kan.
Windpark Hollandse Kust nu in aanbouw, van Shell/Eneco
“Groene waterstof is gewoon propaganda-nonsens”, zegt Furfari. Hij vertelt dat de EU in het verleden al vaker grootste plannen heeft aangekondigd voor een ‘waterstofeconomie’, die telkens weer op niets zijn uitgelopen. “We hebben de waterstofeconomie binnen de Europese Commissie al sinds 1983 onderzocht op haalbaarheid. Maar al die plannen zijn afgeblazen, omdat je nooit zonder massieve staatssteun uit kunt. Laatst met een Amerikaanse en Turkse professor hebben we nog de draak gestoken met politici, hoe ze zo naïef kunnen zijn.”
Maar de lobby- in Nederland, geleid door Shell en Gasunie, is vooralsnog zo machtig, en politici willen zo graag geloven, in ‘groene waterstof’, dat ze nog jarenlang op massieve staatssteun zal kunnen rekenen.
- Steun Interessante Tijden bij onze missie van waarheidsvinding op het vlak van natuur en wetenschap
Update bij Rotterdams Wethouder Robert Simons twee maanden geleden:
Vandaag sla ik samen met Boudewijn Siemons van Port of Rotterdam en hoogleraar Ad van Wijk van de TU Delft alarm in het AD Rotterdams Dagblad over de vertraging bij de aanleg van de Delta Rijn Corridor, een cruciaal waterstofnetwerk voor de verduurzaming van de industrie in Nederland en Duitsland. Voormalig minister Rob Jetten kondigde eerder deze zomer aan dat de aanleg minstens vier jaar vertraging zal oplopen. Als wethouder van Haven en Economie vind ik dit onbegrijpelijk en zeer zorgwekkend.
Komt er van uitstel nu afstel? Opnieuw zie je de gebruikelijke verdachten als Ad van Wijk (CE Delft) die adviseur zijn en lobbyist voor het groene sprookje. De multinational die achter de Rotterdamse lobby schuilt is kunstmest (ammonia)gigant OCI Global, met hun Arabische CEO Ahmed el Hosny. Kijk ook Interessante Tijden TV over vuurwapenbezit als grondrecht, met als gast NRA-wapeninstructeur Keith uit West Virginia.
0 reacties :
Een reactie posten