Door Chris Morrison.

Vertaling: Martien de Wit.

In februari 2023 zei de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, dat de stijgende zeespiegel een “massale uittocht van hele bevolkingsgroepen op bijbelse schaal” zal veroorzaken, waarbij hij in het bijzonder wees op het effect rond de rivierbekkens aan de voet van de Himalaya.

De stijgende zeespiegel is al decennialang de tot posterformaat opgeblazen alarmbel, met de bijbehorende riedel over miljarden klimaatvluchtelingen die er aan komen. Zoals gebruikelijk is het een schande dat de nuchtere feiten haaks staan op de bizarre politieke tirades. In 2016 ontdekte een Nederlands onderzoeksproject dat de wereld sinds 1985 meer land had gewonnen dan er aan water was verloren. Wat de stroomgebieden van de Himalaya betreft, werd in een recent wetenschappelijk artikel ontdekt dat de kusten van Bangladesh sinds 1990 met 13,7% waren gegroeid.

In een commentaar op de netto groei van de landmassa op aarde merkte National Geographic op dat het ging om een gebied ter grootte van Lake Michigan. De veranderingen zijn verspreid over de hele planeet en zijn zowel natuurlijk als door de mens gemaakt.

De Nederlandse onderzoekers van het Deltares Research Institute gebruikten Landsat satellietgegevens om de veranderingen over de hele wereld in kaart te brengen. Volgens National Geographic waren de wetenschappers ‘verrast‘ door hun resultaten. Het tijdschrift toonde zich nog verbaasder over het feit dat ‘kustgebieden over de hele wereld een netto toename van meer dan 13.000 km2 vertoonden’.

Met zijn belachelijke ‘kokende wereld’ is Guterres niet veel meer dan een hooggeplaatste tierende dwaas. Maar hij heeft zich aangesloten bij het angst zaaien voor zeespiegelstijging die alomtegenwoordig is in het Net Zero verhaal.

Al in 1989 had VN-activist Noel Brown het erover dat hele naties tegen 2000 van de kaart zouden zijn geveegd. Een zesde van Bangladesh zou onder water komen te staan en daardoor zou een kwart van de kustbevolking van Bangladesh worden verdreven, wat neerkomt op 25 miljoen mensen.

De online wetenschappelijke publicatie No Tricks Zone merkt op dat het tegenovergestelde is gebeurd: het totale landoppervlak van het land is toegenomen van 134.382 km2 tot 137.656 km2. De kusten rond de Golf van Bengalen zijn met 13,7% gegroeid tot 20.330 km2, terwijl de bevolking is toegenomen tot ongeveer 173 miljoen.

Natuurlijk kan menselijke activiteit de landmassa doen toenemen, zoals blijkt uit de vele landwinningsprojecten over de hele wereld. Maar natuurlijke processen worden vaak gebagatelliseerd in de haast om massapsychoses te promoten en bevolkingen te dwingen om de Net Zero-fantasie te accepteren.

Veel kleine eilandstaten in de Stille Oceaan worden groter door natuurlijke aanwas, maar dat weerhoudt een wereldwijde groene maffia er niet van om enorme sommen geld te gebruiken om ‘herstelbetalingen’ voor het klimaat te betalen.

Deze voor de hand liggende transfers, die erg in de smaak vallen bij planeet-reddende types die COP-vergaderingen bijwonen, worden ook wel arme mensen in rijke landen genoemd die rijke mensen in arme landen betalen. Land zelf is vaak in beweging en op veel plaatsen op het noordelijk halfrond heeft de geleidelijke terugtrekking van de ijskappen na het glaciaal geleid tot aanzienlijke en voortdurende veranderingen.

No Tricks Zone merkt op dat de recente landuitbreiding in Bangladesh een gevolg was van de teruglopende relatieve zeespiegel langs de kusten en de synchrone zeewaartse landgroei aan de kust. Er wordt ook opgemerkt dat de kust elders groeit, waarbij een BBC-rapport uit 2016 over het Deltares-project als bron wordt gebruikt.

“We verwachtten dat de kust zich zou beginnen terug te trekken als gevolg van de zeespiegelstijging, maar het meest verrassende is dat de kusten overal ter wereld groeien,” zei Dr. Fedor Baart. “We waren in staat om meer land te creëren dan de zeespiegelstijging in beslag nam,” voegde hij eraan toe.

Misschien moet iemand dit vertellen aan het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de VN. Het IPCC gebruikt een berucht ‘pad’ van een klimaatmodel om te suggereren dat een wereldwijde temperatuurstijging van 4°C zal leiden tot een mogelijk één meter hogere wereldwijde zeespiegel tegen het einde van de eeuw. Door landverschuivingen is zeespiegelstijging moeilijk te meten en getijdenmeters zijn waarschijnlijk de beste indicatie die we hebben. Deze laten een huidige stijging zien van ongeveer 2 mm per jaar (20 cm per eeuw), niet de 13 mm die het IPCC voorstelt.


Natuurlijk wordt de ‘worst case’ basis van het IPCC regelmatig gebruikt. Niemand lijkt creatiever dan het World Economic Forum. Het Forum verwees onlangs naar een onderzoek dat een “totale ineenstorting” van de ijskap op Groenland voorspelde tegen volgend jaar. Nu de ijskap op een “kantelpunt van onomkeerbaar smelten” staat, zouden wetenschappers “momenteel een onvermijdelijke zeespiegelstijging van één tot twee meter verwachten”.

Het WEF-rapport had als titel ‘Zeespiegelstijging: Alles wat je moet weten’, wat suggereert dat tenminste iemand in die achterlijke organisatie gevoel voor humor heeft.

***

Bron hier.

***