Wat kregen we deze week een fenomenaal en zeer onthullend inkijkje in het chagrijn ......
28-10-2024
Onthullend inkijkje in linkse angst voor andersdenkenden
Wat kregen we deze week een fenomenaal en zeer onthullend inkijkje in het chagrijn en vooral de angst van zich gewetensvol achtend links. Dankzij dr. Jan van de Beek, die - naast enkele optredens op televisie - een interview kreeg in de Volkskrant. Daar sloeg hun ledenbestand tamelijk van op hol.
Wiskundige en migratie-promovendus Van de Beek heeft immers onderzoek gedaan naar kosten en effecten van migratie en daaruit komen, niet geheel onverwacht, geen louter opgewekte bevindingen naar voren. Ook geen louter beroerde, zo hecht Van de Beek er zelf aan te benadrukken. Zijn boek schetst geen opgewekt beeld, maar beschrijft wel vanuit een kritische nieuwsgierigheid enkele realiteiten van het migratievraagstuk.
Tegenstuk van Hein de Haas en Leo Lucassen
Dat kon niet voorkomen dat een acute aanval van agressieve paniek uitbrak aan de burelen van de Volkskrant. Een pagina vol woedende lezersbrieven moest uitdragen dat het interview heus niet de mening van de krant vertolkt, hoewel redacteur Kustaw Bessems de durf had zich openlijk tegen een slordig tegenstuk op Van de Beek te keren, dat socioloog Hein de Haas en historicus Leo Lucassen in de krant hadden mogen kliederen van Klok.
Lucassen, een verbeten ideoloog in het migratiedossier die notoir misrekenend zijn retoriek bij elkaar zwalkt, ging terstond met de staart tussen de benen van X. De Haas was na eerdere inhoudelijke kritiek op zijn werk al op de vlucht geslagen. Niet alleen kleinzielige reacties op tegenspraak, maar openlijke erkenningen van lafheid.
Slap pleidooi Pieter Klok
Nog veelzeggender is het smoezenboekje dat Volkskrantchef Pieter Klok opstelde. Daaruit spreekt een ongekende angst voor niet alleen het andere, afwijkende denken maar ook voor de eigen lezersachterban, dunnetjes verhuld onder een slap, futloos en bovenal ongeloofwaardig pleidooi om bepaalde argumenten heus niet taboe te verklaren, hoor.
Want, schrijft Klok, zijn krant wil ruimte bieden aan ’het open en rationele debat’. Maar die missie wordt onmiddellijk onderuitgehaald door de (unfaire) vervolgbewering dat Van de Beek zélf ’niet altijd even rationeel’ zou zijn in diens uitingen. Een deel van de redactie en lezers, zo erkent Klok, is daarom bang dat de Volkskrant de onderzoeker daarmee ’in een mantel van redelijkheid hult’. Klassiek staaltje eigenwaan: alsof Nederland zonder zijn krantje nooit kennis had genomen van Van de Beek, toch al jarenlang een bekende stem in dit ingewikkelde debat, of hem en zijn inbreng zelf op waarde zou kunnen schatten.
Verlies van morele grond in migratiedebat
Ze vrezen hem dus te normaliseren en dat, zo piept Klok, ’is inderdaad een gevaar’. De geur van angstzweet slaat je werkelijk tegemoet bij het lezen, evenals het chagrijn van de onmacht over het verlies van morele grond in het migratiedebat.
Er zijn namelijk scheuren te zien in het cordon sanitaire dat linkse media en progressieve partijen vormen tegen rechtse retoriek en nog veel sterker: tegen iedere zich zelfstandig informerende burger met een internetverbinding en een X-account. GroenLinks-Europarlementslid Bas Eickhout was deze week met onverholen trots aan het twitteren over hoe de linkse kliek in Brussel al jaren succesvol zo’n cordon intact houdt om ’extreemrechtse partijen’ buiten de besluitvorming te houden.
Extinction Rebellion en Hamasbetogers
Die ondemocratische reflexen kenmerken ook veel media. Is het u al opgevallen dat zelden nog over ’rechts’ gesproken wordt? Linkse krachten worden gewoon links genoemd (zelfs sommige extreemlinkse bewegingen, zoals Extinction Rebellion of de universitaire Hamasbetogers), maar inzake rechtse geluiden en personen gaat het steevast over ’radicaalrechts’, ’extreemrechts’ of ’populistisch rechts’.
Kennelijk bestaat er geen normaal rechts meer. Alleen al die verschuiving van jargon-pionnen zegt meer over de progressieve angst voor andersdenkenden en het chagrijn over hun terreinverlies, dan over burgers, politici of wetenschappers die met een rechts wereldbeeld deelnemen aan het schaakspel van het publieke debat.
Telegraaf
0 reacties :
Een reactie posten