16-10-2024


Door H. Sterling Burnett.

Ik heb eerder al een paar keer geschreven over de door externe partijen gefinancierde samenwerking van de mainstream media om klimaatalarm te promoten. Zo nam de Associated Press miljoenen dollars aan van linkse stichtingen om specifiek klimaatverandering te verslaan.

Ongeacht de journalistieke overtuiging en ethiek werkten media samen om afwijkende meningen te onderdrukken, eerst over klimaatverandering, daarna over het coronavirus in Wuhan en de reactie van de overheid daarop, de integriteit van verkiezingen en allerlei andere linkse kwesties. Tegelijkertijd werd de vrijheid van meningsuiting en de open discussie en het debat over ideeën en ontdekkingen over klimaatverandering onderdrukt.

In 2013 kondigde de Los Angeles Times publiekelijk aan dat het geen klimaatdissidentie meer zou toestaan ​​op zijn pagina’s. Met die beslissing sloot de krant duizenden wetenschappers en opgeleide leken die, hoewel ze accepteerden dat het klimaat veranderde (zoals herhaaldelijk het geval is geweest), zich afvroegen of mensen de enige of primaire oorzaak waren en of de verandering noodzakelijkerwijs een crisis vertegenwoordigde.

Bijna gelijktijdig en in koor stopten de reguliere media met praten over opwarming van de aarde en gingen ze universeel praten over klimaatverandering. Meer recentelijk, op aandringen van grote milieuorganisaties en activisten binnen de federale overheid en de media zelf, besloot een groot deel van de media om te verschuiven van praten over klimaatverandering, wat te neutraal is — niet per se bevorderlijk voor het genereren van angst en actie — naar het beweren van een ” klimaatcrisis ” of ” klimaatnoodsituatie “. Zoveel voor de pretentie om het publiek objectief te informeren over de feiten.

Wat lezers/luisteraars/kijkers geacht worden te denken over klimaat is nu ingebakken in hoe het wordt beschreven: een apocalyptische horrorshow; mensen doden de aarde met broeikasgassen. Je weet dat het waar is omdat de eerlijke pers het zegt!

En dan is er nog de payola: betaalde-voor-publicatie-verslaggeving die wordt gepromoot door miljardairs als Jeff Bezos en George Soros die media-outlets omkopen om de partijlijn van de overheid / activisten / linkse elite over klimaatverandering (en verkiezingsintegriteit, of het gebrek daaraan) te promoten, en hun pagina’s en programma’s overspoelen met verhalen over klimaatellende.

In het verleden werden radiodirecteuren betaald om bepaalde nummers op de radio te promoten, om de verkoop te stimuleren. Toen dit werd ontdekt, barstte het payola-schandaal los. Het was echter meer dan een schandaal: het was een misdaad, verboden door de Communications Act van 1934. Maar wanneer miljardairs en grote stichtingen betalen om zeer winstgevende klimaatangstverhalen te promoten, verhalen die wij bij Climate Realism met behulp van echte gegevens in honderden berichten hebben ontkracht, en die hebben aangetoond dat ze ronduit onwaar zijn, is er een collectieve geeuw en schijnbare acceptatie van de corruptie van de media en het klimaatrampverhaal dat ze spinnen.

Populaire sociale media-outlets, zogenaamd neutrale communicatieplatforms, die een overheidssubsidie ​​van immuniteit tegen rechtszaken wegens smaad en de meeste andere misstanden hebben gekregen omdat ze zogenaamd geen redactionele rol spelen, blijken hun vinger op de weegschaal te leggen op een aantal kwesties, hand in hand met de overheid om afwijkende toespraken van mensen over klimaatverandering en andere onderwerpen te deplatformen, demoniseren en onderdrukken, blokkeren of “contextualiseren”. Sociale media die eigendom zijn van elites pushen de elitepartijlijn, waar ze, in samenwerking met de overheid, allemaal profijt van hebben: mensen veroorzaken een klimaatcrisis en er is geen afwijkende mening toegestaan.

Met dit alles als achtergrond, denk ik dat ik niet verrast had moeten zijn om te horen dat er gefinancierde projecten gaande zijn om journalisten te trainen in hoe ze klimaatverandering op de “juiste manier” kunnen verslaan, maar dat was ik wel. Thomas Gallatin beschrijft de situatie:

Nu de alarmerende voorspellingen van de klimaatveranderingsalarmisten keer op keer niet uitkomen, zou je denken dat de media zouden stoppen met het rapporteren van dergelijke beweringen alsof het “wetenschappelijke feiten” zijn.

Je zou dat denken. Maar zoals met zoveel van de klimaatalarmistische industrie, draait het allemaal om het geld. En aangezien veel van de leidende klimaatcultisten ook tot de rijkste mensen op de planeet behoren, blijft een groot deel van de mainstream media propaganda uitkramen. .

Mensen geloven het verhaal echter nog steeds niet, dus deze miljardairactivisten verdubbelen hun inzet. Vorig jaar sponsorden twee van de leidende klimaatcultgroepen, Solutions Journalism Network en Covering Climate Now, de creatie van de Climate Blueprint for Media Transformation.

Het Solutions Journalism Network wordt gefinancierd door organisaties als het winstgevende Chan Zuckerberg Initiative, de Ford Foundation, de Bill & Melinda Gates Foundation en de Hewlett Foundation. Deze organisaties gebruiken hun enorme rijkdom om hun klimaatveranderingsalarmisme te promoten.

Dus, wat is de Climate Blueprint? In een notendop is het een 14-delige gids die journalisten wil veranderen in klimaatactivisten door ze te coachen in het verslaan van klimaatverandering. Het openingsgedeelte, “The Everything Story”, roept journalisten op om het klimaatalarmistische verhaal te injecteren in alles wat ze verslaan. Van sport tot economie tot criminaliteit, klimaatverandering moet een prominente rol spelen. Misschien denk je, dat is het nog niet?

De gids roept verslaggevers ook op om de fossiele brandstofindustrie te demoniseren, weet je wel, de industrie die hun verhalen aan het publiek laat zien en hun lichten en computers aan laat staan ​​en hun bezorgvoertuigen laat rijden. Ook wordt verslaggevers verteld om kritiek te leveren op scholen die niet desinvesteren in fossiele brandstoffen, terwijl ze het feit negeren dat wetten die fiduciaire plichten vaststellen hen vaak verhinderen dit te doen.

Bovendien ‘gidst’ de gids verslaggevers over hoe ze klimaatactivisten en de vaak verstorende en schadelijke acties die ze ondernemen, moeten beschrijven. Als het om het klimaat gaat, zijn ‘activisten’ geen relschoppers of terroristen of wetsovertreders; ze zijn geweldloze demonstranten en hun acties, hoe destructief ook, zijn ‘demonstraties’.


“Merk op dat dit allemaal niets te maken heeft met wetenschappelijke nauwkeurigheid en waarheidsvinding”, zegt Gallatin terecht. En aangezien het niets te maken heeft met nauwkeurigheid, waarheidsvinding of de vorming van een geïnformeerd publiek, heeft het ook niets te maken met legitieme journalistiek.

“Uiteindelijk gaat het voor deze miljardairactivisten om het uitoefenen van meer controle over de maatschappij,” concludeert Gallatin, een sentiment waar ik het helemaal mee eens ben. Het gaat altijd om macht.

Bronnen: Patriot Post; Climate Change Weekly; Climate Realism.

***

Bron hier.

***