En toen verdwenen de klimaatbeloften als sneeuw voor de zon.

Door Jo Nova.

De techgiganten trekken zich terug. Microsoft en Google hebben het opgegeven — ze pochen niet meer over hun koolstofneutraliteit. Niet nu hun emissies respectievelijk met 29% en 50% zijn toegenomen in de afgelopen vier of vijf jaar. Meer dan 500 bedrijven beloofden om tegen 2040 netto nul te bereiken, maar 96% van hen slaagt er niet in om op koers te blijven. Om ons af te leiden van het praten over hoe de klimaatbubbel is gebarsten, geven sommigen de schuld aan “AI”.

De wereld wordt geconfronteerd met massale sterfte en kokende oceanen, en wind en zon zijn nog steeds zo goedkoop als ze nooit waren, maar Big Tech sluipt weg van het redden van de wereld, wacht, omdat kunstmatige intelligentie veel elektriciteit verbruikt? Het is alsof deze CEO’s nog niet zo lang geleden de redders van Moeder Aarde waren, maar vergeet de ijskappen, er is een race gaande om de AI-markt te veroveren? Blijkbaar zijn de planetaire helden gewoon weer veranderd in roofbaronnen die zaken doen.

Dr. Jemma Green, die software verkoopt voor hernieuwbare markten, probeert ons een pechverhaal te verkopen, alsof het ergens op slaat. De waarheid is dat als netto-nultechnologieën goedkoop en nuttig waren, en de CEO’s ooit om de planeet gaven, ze ze niet zouden opgeven. Maar dat zijn ze wel…

Waarom laten grote bedrijven hun klimaatbeloften stilletjes varen?

Jemma Green, Forbes

De energiehonger van AI en de klimaathypocrisie van bedrijven

…bedrijven als Google, Microsoft en Shell positioneerden zichzelf ooit als leiders in duurzaamheid, door ambitieuze netto-nuldoelen te stellen om aan te sluiten bij wereldwijde milieu-inspanningen. De snelle opkomst van energieverslindende kunstmatige intelligentie dwingt deze bedrijven echter om deze toezeggingen te heroverwegen of zelfs te laten varen…

Klimaatbeloften van bedrijven zijn onlangs sterk toegenomen, met meer dan 500 bedrijven wereldwijd die zich hebben gecommitteerd aan netto-nul-emissies tegen 2040. Dit momentum zette zich voort tussen juni 2022 en oktober 2023, met een toename van 40% in nieuwe netto-nul-doelen. Maar nu de AI-revolutie aan kracht wint, beginnen er scheuren in deze beloften te ontstaan. Recente analyses laten zien dat slechts 4% van deze bedrijven op schema ligt om hun doelen te halen, wat een discrepantie benadrukt tussen bedrijfsretoriek en realiteit.

Ondanks de kop probeert Jemma Green niet eens uit te leggen “Waarom” het einde er is. Na een paar alinea’s waarin ze AI de schuld geeft, betreurt ze hoe andere giganten zoals Shell, of Gucci, of EasyJet ook afstand nemen van hun doelen, waarmee ze een gat prikt in haar stelling dat het alleen te danken was aan AI. Het is niet alsof Gucci je AI-programma’s wil verkopen om te dragen.

Wat zij documenteert is de zakenwereld die in stilte haar fouten uitwist:

Shell heeft bijvoorbeeld haar doelstelling voor 2035 van een reductie van 45% in netto koolstofintensiteit laten varen , onder verwijzing naar “onzekerheid over het tempo van verandering in de energietransitie.” Deze doelstelling was een belangrijke mijlpaal op weg naar Shell’s bredere doel van netto nul emissies in 2050.

Hetzelfde geldt voor het luxe modehuis Gucci , dat zich ooit committeerde aan koolstofneutraliteit door middel van geverifieerde koolstofcompensaties en in mei 2023 in stilte de claim dat het “volledig koolstofneutraal” is van zijn website verwijderde.


De waarheid is dat als de aarde in gevaar was, slimme CEO’s en miljardairs, die ook op deze planeet moeten leven, kernenergie zouden promoten alsof het leven van hun kinderen ervan afhing.

In plaats daarvan was het allemaal een intellectuele modewedstrijd en een snelle subsidiepoging. Misschien geloofden een paar mensen zelfs dat wind- en zonne-energie nuttig waren, maar dat is nu niet meer zo.

***

Bron hier.

***