Door Reynier Pronk.

In een van zijn voordrachten behandelt Andreas Kinneging de onder druk staande grondrechten. Samengevat zegt hij het volgende:


1. De vrijheid van godsdienst, de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van associatie (=vergadering) is voor het eerst vastgelegd in de Amerikaanse Declaration of Independance van 1776

2. Deze basisvrijheden zijn in Europa overgenomen door o.a. Nederland en in de grondwet verankerd. Deze vrijheden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

3. Hiermede werden individuen en religies beschermd tegen de Staat; voor de Staat is iedereen gelijk (in gelijke omstandigheden); de Staat mag dus niet discrimineren. Burgers mogen hun eigen opvattingen hebben, uitspreken en delen met anderen, zonder dat de Staat hierop mocht ingrijpen.

4. De verzuiling in Nederland was gebaseerd op deze vrijheden. Iedere geloofsrichting of politieke organisatie, zoals socialisten en liberalen hadden de vrijheid hun eigen zuil naar eigen goeddunken in te richten, samen te komen en hun denkbeelden te delen. Verder gold de regel tussen de zuilen onderling: ik bemoei me niet met jou en jij bemoeit je niet met mij.

5. M.a.w. burgers mochten dus wel discrimineren, waren vrij om te zeggen wat ze wilden en konden hun denkbeelden in eigen groep vrijelijk bespreken.

6. In de loop der jaren heeft er een fundamentele verandering plaatsgevonden. De regels die eerst alleen voor de staat golden, gelden nu nog meer voor de burgers onderling.

7. Daar waar de burgers eerst beschermd werden tegen de Staat, geldt dit in toenemende mate voor elk individu en is de Staat (rechter) veranderd van de wolf in de herder die de ene burger moet beschermen tegen de andere.

8. Dit is een groot gevaar voor de drie basisrechten: vrijheid van godsdienst, vrijheid van assosiatie en vrijheid van meningsuiting, omdat daar nu ook bij hoort: uitsluiting van andersdenkenden.

9. Voorbeeld: de rol van vrouwen in politieke functies bij de SGP wordt van buiten af opgelegd door de rechter. ‘Atheistische’ onderwijskrachten en niet christelijke leerlingen, moeten onder druk van buitenaf op bevel van de rechter, worden toegelaten op christelijke scholen.

10. Kinneging voorspelt dat onder de huidige omstandigheden vroeger of later de bijbel wordt verboden vanwege de daarin opgenomen discriminerende teksten.

11. Zijn aanbeveling is dan ook: de toekomst ligt in het verleden. Zorg er voor dat de oorspronkelijke vrijheden weer worden hersteld. Gebeurt dit niet, dan zal Nederland in toenemende mate toegroeien naar een repressiestaat als de DDR.

Mijn aanvulling:

Door de woke-beweging en de islamisering worden de drie basisvrijheden verder aangetast; op TV en in kranten durft men het beestje niet meer bij de naam te noemen en praat men bijvoorbeeld bij nieuwsberichten over ‘jonge mannen’ of lichtgetinte- of donkere mannen (Opsporing verzocht). In kranten moet je maar raden wie toch die groepen jongeren zijn die hulpverleners belagen en joden lastigvallen.

Vooral de Islamitische organisaties weten de rechter prima te vinden om iemand aan te klagen voor bijvoorbeeld ‘racisme’, ‘discriminatie’ of ‘groepsbelediging’. Zo heeft Mona Keizer zelfs buiten de rechter om via het OM, na een klacht van Islamitische organisaties, een strafblad opgelopen omdat ze in een talkshow het feit vermeldde dat in Islamitische landen Jodenhaat prominent is, hetgeen verifieerbaar juist is.

Ondertussen zijn er sensitivity readers aangesteld door uitgevers, om (her)uitgaven van boeken te screenen op onwelgevallige teksten en wordt de geschiedenis herschreven op basis van een door een woke-community gefabriceerde karikatuur van het verleden. Schrijvers als J.K. Rawling, maar ook zangeres Anouk liggen onder vuur omdat ze een mening hebben over de definitie van wat mannen en wat vrouwen zijn. Dat mag niet meer en dat kan je duur komen te staan. Men zoekt niet alleen naar acceptatie, maar dwingt ons ook om het nog leuk te vinden ook. Net als bij zwarte Piet buigt de samenleving onder druk door enkelen, toegejuicht door de media.

Wetenschappers die een afwijkende visie op het klimaat hebben, worden al jaren geboycot. Bijeenkomsten worden verstoord door ‘activisten’, die ook bijvoorbeeld zaaleigenaren bedreigen. De vertoning van een documentaire die in een zaal zou worden vertoond is gecanceld wegens persoonlijke bedreiging van zaalverhuurders.

Ook hier zijn de drie vrijheden met voeten getreden. De Staat heeft hier geen bescherming tegengeboden en de daders worden niet vervolgd. Men vindt het blijkbaar wel goed zo omdat het mooi aansluit bij hun eigen visie en beleid.

Activisten beroepen zich op het recht van demonstratie. Binnen dat recht valt blijkbaar ook: het plegen van strafbare feiten (A12), vernielingen (UvA) en bedreiging (wetenschappers, zaaleigenaren). In plaats van hiertegen op te treden door de politie, verklaard korpschef Janny Knol deel te willen nemen aan het publieke debat.

Ik ben geen jurist maar hier botsen blijkbaar grondrechten. In dat geval zou de vrijheid van geloof of opvatting, de vrijheid van meningsuiting en het recht van vergadering moeten prevaleren boven het demonstratierecht.

Dit is een buitengewoon ernstige ontwikkeling en ik kan niet anders dan concluderen dat Kinneging gelijk heeft dat ons land in toenemende mate op de DDR lijkt. Immers in de DDR was er, net als hier, één prominente waarheid, waarbij elke afwijking daarvan niet wordt getolereerd.

Het is blijkbaar de bedoeling van onze Staat dat het hele volk denkt dat Nederland het klimaat gaat redden, dat windturbines en zonnepanelen duurzaam zijn en hernieuwbare energie leveren.Dat iedereen het hier over eens is en er geen weerstand bestaat tegen de plaatsing van steeds grotere windturbines. Dat we nog even moeten doorzetten, want nu al leveren de hernieuwbare bronnen meer elektriciteit op dan fossiele. En by the way, stop met vleesconsumptie en vliegen en plak je huis dicht.

Tenslotte nog even Kinneging. Hij zegt: de weg vooruit is de weg terug. Terug naar de drie basisprincipes die ons beschermen tegen de Staat en verover de vrijheid terug om een eigen mening te vormen, die te uiten en te delen met gelijkgestemden.

Ook Climategate en Clintel zouden wegen moeten zien te vinden om hun basisrechten:
– vrijheid van meningsvorming
– vrijheid van het uitspreken van die mening en
– vrijheid van vergadering
terug te eisen. Mocht er weer een belegering door activisten plaatsvinden waardoor voordrachten of vergaderingen onmogelijk worden gemaakt, daag dan het wettig gezag voor de rechter om dit onvervreembare recht op te eisen.

***