“De berichtgeving over de VS werd in een geprefabriceerd narratief over Donald Trump als vijand van de democratie ingebed”, schrijft ze nu.
Zweedse top journaliste Malin Ekman rekent af met linkse tendens van de media
(Door: Jan A. Karon – Vertaling: E.J. Bron)
Na vijf jaar als Amerika-correspondente voor het dagblad “Svenska Dagbladet” gewerkt te hebben, legt de Zweedse journaliste Malin Ekman (foto) haar functie neer en treedt af. In een ontslagbrief, die veel aandacht kreeg en die door Ekman op het platform “Substack” werd gepubliceerd, deelde ze mee dat ze zich “onder druk gezet” zou voelen om over gebeurtenissen vanuit een “verkeerd, links perspectief” te berichten en “belangrijke informatie weg te laten”.
Ekman begon met haar werk als Amerika-correspondente in het jaar 2019, tijdens de laatste ambtstermijn van Donald Trump. Ze bekritiseert dat de berichtgeving van gevestigde mediaondernemingen in de VS en Zweden in deze tijd “eenzijdig” was. Volgens haar weerspiegelde de berichtgeving de complexe realiteit van het Amerikaanse leven en de politiek niet op gepaste wijze. “De berichtgeving over de VS werd in een geprefabriceerd narratief over Donald Trump als vijand van de democratie ingebed”, schrijft ze nu.
“Deel van een geprefabriceerd verhaal”
“Behalve over Trump, de ambtsontheffing procedure en de 6e januari heb ik over links-radicale ideologieën in de wetenschap en de economie, criminaliteitsstatistiek, Cancel Culture en censuur geschreven, bovendien over kampen van linkse autonomen en over door criminaliteit en drugs verziekte steden evenals over bezette campussen.” Deze thema´s, aldus Ekman, zouden volgens haar “sleutelelementen” zijn om een omvangrijk beeld van de Verenigde Staten en de Amerikaanse kiezers te krijgen.
In de loop van de tijd zouden deze thema´s echter niet meer gewild geweest zijn bij haar werkgever. “Berichten over de VS – zowel in Zweden als in andere Westerse landen – zijn deel van een geprefabriceerd verhaal over Donald Trump als vijand van de democratie”, aldus Ekman. Journalisten zouden zich er volgens haar op hebben bezonnen om “het juiste” te doen, partij te kiezen en indirect tegen al het andere te vechten.
Ekman benadrukte dat haar oorspronkelijke opdracht er in bestond verschillende perspectieven te laten zien en grondige analyses te bieden. Ze zou echter in toenemende mate het gevoel gehad hebben dat haar berichtgeving niet aan de verwachtingen van de redactie beantwoordde, in het bijzonder wanneer deze kritisch was tegenover de Democratische Partij. “Mijn teksten zagen er net zo uit als daarvoor, maar de reacties erop veranderden. Het telde niet meer of de teksten waar en zakelijk waren, maar hoe ze ´waargenomen zouden kunnen worden´”, verklaarde ze.
Maanden tot artikelen gepubliceerd werden
Een ander punt van kritiek betreft de interne communicatie en de redactionele cultuur bij “Svenska Dagbladet”. Ekman schetst hoe haar door de leiding werd meegedeeld dat de krant haar niet openlijk zou kunnen ondersteunen wanneer iemand haar artikelen als te kritisch tegenover de Democraten zou vinden.
“Vroeger behoorde het tot de journalistieke taak om de regeringspartij kritisch te belichten. Nu is dit een reden om door de redactie berispt te worden”, merkte Ekman op. “Ik huiver als ik aan de redactie denk. Wanneer een tekst omgewerkt moet worden, gebeurt dit door het prisma van de waarneming van diegene die van de tekst kan profiteren. Artikelen worden steeds weer opnieuw geschreven, vaak duurt het maanden tot ze gepubliceerd worden.”
Ekman accentueert ook de gevolgen van deze redactionele oriëntering voor haar persoonlijke en beroepsmatige ontwikkeling. “Ik heb mijn plezier in het werk verloren en ik heb het gevoel de lezers te verraden. Mijn teksten werden saaie berichten zonder diepere inzichten, het tegendeel van datgene wat de taak van een correspondent zou moeten zijn”, De constante omwerking en aanpassing van haar artikelen, om te voldoen aan redactionele voorschriften, zou afbreuk gedaan hebben aan haar journalistieke werk.
De hamvraag: Waarom verliezen we het vertrouwen van de lezers?
Afsluitend stelde Ekman vragen bij de actuele journalistieke praktijk en riep haar collega´s op om kritisch met hun werk bezig te zijn. “Waarom raken we onze lezers kwijt? Wat hebben we niet begrepen? Hoe verdienen we het vertrouwen van de lezers?” Ze pleit ervoor om journalistieke principes zoals onpartijdigheid en waarheidsvinding wee rop de voorgrond te plaatsen en waarschuwt voor een cultuur, waarin “het doel de middelen heiligt” en nuances niet getolereerd worden.
Ekman´s beslissing om haar functie op te geven, zou niet gemakkelijk geweest zijn, maar ze benadrukt de noodzakelijkheid om trouw te blijven aan haar overtuiging. “Ik heb lange tijd geloofd dat mijn rol als correspondente een belangrijke taak is, maar ik kan in de actuele functie niet voldoen aan mijn journalistieke aanspraken”, besluit ze.
Malin Ekman werkte voor Zweedse media zoals “Expressen”, “Dagens Nyheter” en “Göteborgs Posten”. De nu 36-jarige werkte al meer dan elf jaar bij “Svenska Dagbladet”, waarvan vijf als Amerika-correspondente. Ze werd meermaals onderscheiden voor haar werk.
Bron:
nius.de
Door: Jan A. Karon
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
0 reacties :
Een reactie posten