Een column van Willem Engel:
12-6-2024
Een column van Willem Engel:
Lieve mensen,
We
dachten dat het klaar was met de toneelstukjes, maar we gaan nog even door.
The
'Baffle them with bullshit'-show komt op stoom.
Na
het debacle van het WHO-verdrag wat niet via stemming maar via consensus toch
een soort van is aangenomen, kwam daar de Europese parlements verkiezing.
Normaal
een B-theater aangezien het alleen een adviserend orgaan is.
Voor
Nederland was het kartel weer helemaal in de driverseat: de spindoctors,
social media, politiek maar vooral de mainstream media maakten er weer een
klassiek toneelstukje van.
Toch
was er veel te vieren, nou ja, te glimlachen.
Engeland
deed niet mee, maar had de toon al gezet door onverwachts snap elections af
te kondigen.
Macron
kon niet achter blijven: na een pak rammel van Le Pen wil hij kennelijk ook
nationale verkiezingen, leuk, nog meer theater.
Ook
de Croo houdt het voor gezien en wellicht zal Sanschez in Spanje ook het veld
moeten ruimen.
In
Duitsland verliest de coalitie ook, en eigenlijk is dat het beeld in heel
Europa.
Toch
is het maar een glimlach waard, want we krijgen er CDA-achtige partijen voor
terug met een beetje Front Nationaal en Vlaams Belang, etc.
Geen
van al die partijen behalve de AfD hebben zich voor mensenrechten en vrijheid
ingezet, het valt dan ook niet te verwachten dat er een stevige
koerswijziging zal plaats vinden.
Waarom
dan zoveel ophef?
Waarom
zijn er nu opeens allemaal ministers, fractieleiders en premiers die hun
conclusie trekken en aftreden of nieuwe verkiezingen uitschrijven waar ze
waarschijnlijk gaan verliezen?
Ik
denk aan drie redenen en Nederland als gidsland loopt daarin voorop.
Reden
nummer 1: veel leiders moeten ergens een exit maken en het C19- verhaal staat
op omvallen.
Dat
staat het al 2 jaar, maar met heel veel kunst en vliegwerk is de dam nog niet
gebarsten. Dat zal echter niet heel veel langer stand houden.
Het
debacle van de WHO en de oprisping van de vogelgriep laten de uitputting en
machteloosheid zien om een nieuwe scamdemie te organiseren.
Reden
nummer 2: helaas oorlog.
Zonder
al te pessimistisch te zijn, zien we dat Europa in een oorlog word gedwongen,
het is bijna niet meer af te wenden.
Daarom
springen alle ‘leiders’ uit de locomotief, zodat hun opvolgers de
verantwoordelijkheid mogen nemen voor de bodybags.
Toch
denk ik niet dat Europese landen bereid zijn veel verliezen te incasseren.
Reden
nummer 3: we worden allemaal 'geschoofd'.
De
inlichtingendiensten keken of het experiment om de poppenspeler zelf op het
toneel te zetten zou werken, en ja, geen opstand.
Schouderophalend
wordt de nieuwe Mielke ontvangen.
Dat
smaakt naar meer, geen tussenpersoon die de teleprompter niet snapt of de
briefjes verkeerd voorleest, gewoon direct aansturen.
Aangezien
het toneel onder controle is voor de griezels maar het plan bijna in duigen,
is aan ons de schone taak om vol gas te geven op de zwakke plekken.
Deel
zoveel mogelijk je mening, doe niet mee aan de polarisatie, spreek juist met
de mensen waar je de laatste paar jaren afstand van hield; je hoeft niemand
te overtuigen, het gesprek doet zijn werk.
Spreek
je uit tegen onrecht, want we gaan nog heel wat politieke vervolgingen zien,
maar die vervolgingen zullen de nekslag blijken voor de trouwe ambtenaren die
het niet meer kunnen verdragen deel te nemen aan een criminele organisatie.
We
waarderen het enorm dat je al 4 jaar samen met ons deze strijd voor de
vrijheid voert, en zijn bijzonder dankbaar voor alle lieve berichten en
donaties.
Blijf
in liefde met alles wat je doet, geniet van het leven, ook als het buiten
miezert, wees aardig voor elkaar.D|Facto
|
0 reacties :
Een reactie posten