Door Frits Byron Soepyan.

Op 24 april 2024 heeft de Amerikaanse Environmental Protection Agency (US EPA) een nieuwe regel aangenomen die vereist dat kolencentrales die van plan zijn na 1 januari 2039 in bedrijf te blijven, en nieuwe aardgascentrales die van plan zijn op of na 1 januari 2035 in bedrijf te gaan om minstens 90% van hun CO2-uitstoot af te vangen.

Hoeveel zou dit kosten? En is het het waard?

Zoals ze zeggen, we hebben de cijfers doorgenomen. Gelukkig hebben onderzoekers van het National Energy Technology Laboratory (NETL) schattingen gemaakt van de kosten en prestaties voor het uitrusten van een bestaande kolencentrale met het CANSOLV CO2 -afvangsysteem van Shell.

Voor de prestatie- en kostenramingen zal ik de NETL-schattingen voor 90% CO2-afvang gebruiken. (Hier gebruik ik de term ‘koolstofafvang’ in plaats van ‘CO2-afvang ’, omdat NETL in zijn berekeningen de massa koolstof gebruikt in plaats van de massa CO2.)

Vóór de renovatie had de basiskolencentrale van NETL een netto vermogen van 650 megawatt (MW). Maar nadat het systeem achteraf was uitgerust met het CO2-afvangsysteem, werd het vermogen met 24% teruggebracht tot 495 MW. In termen van geld bedragen de retrofitkosten ongeveer $988 miljoen, of ongeveer $2 miljoen/MW netto vermogen.

Wat betekenen deze cijfers voor de Verenigde Staten?

Volgens de Amerikaanse Energy Information Administration hebben de Verenigde Staten sinds maart 2024 148 steenkoolcentrales in bedrijf in de elektriciteitssector, met een gemiddelde capaciteit van ongeveer 139.000 MW. Hiervan zijn 36 centrales van plan om op of vóór december 2040 de activiteiten volledig te beëindigen en zijn 8 centrales van plan om ten minste één stoomturbine op of vóór december 2034 buiten bedrijf te stellen, maar niet volledig. Als we het verschil van 148 en 36 nemen, zijn er in de Verenigde Staten 112 kolencentrales zonder enig gepland pensioenjaar, met een totale gemiddelde capaciteit van ongeveer 96.000 MW.

Als we de NETL-schattingen gebruiken: als we deze 112 kolencentrales zouden moderniseren om 90% CO2-afvang mogelijk te maken, zou de netto stroomproductiereductie met 24% de elektriciteitsproductie terugbrengen tot ongeveer 73.000 MW. Als we de retrofitkosten van ongeveer $2 miljoen/MW aan netto vermogen toepassen op het verminderde vermogen van de centrales, komen we uit op een verwachte kostprijs van ongeveer $146 miljard.

Houd er rekening mee dat deze schattingen alleen gelden voor kolencentrales. We zijn nog niet eens toegekomen aan het aanpassen van de aardgascentrales, noch hebben we aandacht besteed aan de kosten van het vervangen van de tienduizenden megawatt die verloren zijn gegaan door de productiedaling van 24% van omgebouwde centrales.

En hoe zit het met de bouw van gloednieuwe aardgascentrales? Hoeveel zou dat kosten?

Opnieuw wenden we ons tot NETL voor de schattingen.

Gebruikmakend van NETL’s aardgascentrale (NGCC), omvatten de door NETL verstrekte cijfers de kosten van ongeveer $1,05 miljard voor de bouw van een nieuwe centrale van 992 MW zonder CO2-afvang en de kosten van ongeveer $1,87 miljard voor de bouw van een nieuwe centrale van 883 MW. met 90% koolstofafvang. Met andere woorden: de stijging van de installatiekosten met 78% gaat gepaard met een netto vermogensreductie van 11%.

We hebben het dus duidelijk over veel geld om het grootste deel van de koolstofdioxide uit onze Amerikaanse energiecentrales, die op fossiele brandstoffen draaien, te verwijderen. Maar is het de moeite waard om het extra geld uit te geven om CO2 af te vangen?

Gebaseerd op de analyse die is uitgevoerd met behulp van het Model for the Assessment of Greenhouse Gas Induced Climate Change (MAGICC), zou de hoeveelheid vermeden opwarming theoretisch gezien, als de Verenigde Staten in 2010 zouden stoppen met alle CO2–uitstoot, tegen 2050 slechts ongeveer 0,07 °F bedragen en 0,19 °F in 2100. Een dergelijk temperatuurverschil is verwaarloosbaar en nauwelijks voelbaar of meetbaar.

Bovendien bedroeg de CO2 -uitstoot uit steenkool en aardgas in de Verenigde Staten in 2022 respectievelijk ongeveer 0,93 en 1,74 miljard ton, voor een totaal van 2,67 miljard ton. De totale CO2 -uitstoot van fossiele brandstoffen en industriële processen bedroeg echter 5,06 miljard ton. Dit betekent dat de CO2-uitstoot uit steenkool en aardgas slechts voor ongeveer 53% van de totale uitstoot bijdraagt. Daarom wordt de temperatuurstijging die wordt voorkomen door het stoppen van alle CO2 -uitstoot door het verbranden van steenkool en aardgas zelfs nog kleiner in vergelijking met de bovenstaande schattingen van MAGICC.

Tenslotte moet u, behalve dat het duur en nutteloos is, het volgende in gedachten houden: planten hebben CO2 nodig , samen met zonlicht, water en voedingsstoffen uit de bodem, om zuurstof en voedsel te produceren, die beide essentieel zijn voor alle levende wezens.

In feite hebben hogere concentraties CO2 een toename van de groei, de voedselproductie, de efficiëntie van het watergebruik en de droogteresistentie van planten mogelijk gemaakt, evenals de vergroening van de aarde, zoals bevestigd door NASA. Volgens NASA wordt 70% van deze vergroening toegeschreven aan “bemesting” door CO2 .

Is het, gezien de cruciale rol die CO2 speelt bij het stimuleren van de groei van planten en gewassen, verstandig om meer dan honderd miljard dollar uit te geven om het uit de lucht te verwijderen? Wij denken van niet.

***

 Frits Byron Soepyan, onderzoeks- en wetenschapsmedewerker bij de CO 2 Coalition, Arlington, Virginia, heeft een Ph.D. in chemische technologie aan de Universiteit van Tulsa en heeft gewerkt als processysteemingenieur en onderzoeker in energiegerelateerde projecten.

Dit commentaar werd voor het eerst gepubliceerd op Newsmax op 6 mei 2024.

***

Bron hier.

***