Klaas Knot. Foto: Shutterstock.










Door Reynier Pronk.

Om ons rijp te maken voor ingrijpende maatregelen, worden wij dagelijks door de media getrakteerd op dystopische verhalen over het klimaat. Het patroon is steeds hetzelfde: eerst het signaal / rapport (KNMI, Copernicus) dat het nog slechter gaat dan al gedacht, dan wordt ons verteld (PBL) dat het nog niet te laat is, maar dat alle zeilen zullen moeten worden bijgezet om in 2050 ‘klimaatneutraal’ te zijn.

Dat is natuurlijk een rare term want het klimaat zelf is niet neutraal; dat varieert er gewoon op los en trekt zich niets van ons aan. Die term ‘klimaatneutraal’ is ongetwijfeld bedacht door slimme reclamejongens.

Het gaat in feite over de door menselijk handelen uitgestoten broeikasgassen en dat moet uiterlijk in 2050 stoppen en het kan niet schelen wat de kosten zijn, ook al is de CO2 bijdrage aan de atmosfeer nog zo bescheiden. Over dat Nederland kleiner is dan een stad als Shanghai, hebben ze het liever maar niet; als ons straatje maar schoon is, dan gaan we met een goed geweten straks het hoekje om door wat anderen uitstoten, want de BRICS-landen, waaronder China en India gaan nog lekker door met de bouw van kolen- en gas- centrales en in die twee landen alleen al wonen een kleine 3 miljard mensen, hetgeen iets meer is dan onze 17,5 miljoen inwoners, waarmee wij op een bescheiden 72e plaats in de worldwide ranking staan.

Dat alles leidt er echter niet toe dat van ons grote inspanningen (lees geld en kapitaal) worden verwacht om het noodlot dat de hele wereld gaat treffen (althans volgens de modellen) af te wenden (of beter gezegd: af te kopen).

Deze week kwam Klaas Knot, wiens bank z’n bevoegdheden gedwongen heeft overgedragen aan de ECB en die er, op zoek naar nieuwe missies, recent voor heeft gezorgd dat ons prachtige pensioensysteem naar de knoppen is geholpen door er een casinosysteem van te laten maken waardoor de risico’s zijn verschoven van de pensioenfondsen naar de deelnemers. Dat is al erg genoeg maar Knot c.s. oefent ook nog dwang uit waardoor beleggingen in bonafide fondsen
worden verkocht om het aldus vrijgekomen kapitaal in te zetten op riskante ‘duurzame doelen’ als windparken met grote risico’s voor de rentabiliteit, die Klaas Knot dus, oppert dat huizenbezitters gedwongen moeten worden om hun spaargeld in te zetten op verduurzaming van het aan te kopen huis.

Wat is duurzaam?

Dat antwoord is simpel: alles wat de overheid aanmerkt als duurzaam. Maar zijn zonnepanelen of energieslurpende warmtepompen nu echt zo duurzaam? Hoe worden ze gemaakt en wat gebeurt er met het afval als ze een langzame doch onvermijdelijke dood gestorven zijn?

En wat te doen als de overheid van gedachten verandert? Nog niet zo lang geleden was een houtpelletkachel nog wel duurzaam en nu niet meer; heb je dus te vroeg ‘verduurzaamd’ dan kan je opnieuw aan de bak en moet je alsnog overstappen op een energieslurpende warmtepomp. En wat als je geïnvesteerd hebt in niet recyclebare zonnepanelen en er komt een nieuw type dat wel recyclebaar is? Of er komt nog beter isoglas?, gaat je energielabel dan zuidwaarts en kun je weer opnieuw beginnen?

Het effect op de woningmarkt

Wat gebeurt er met de woningmarkt als deze plannen worden doorgedrukt? De meeste huizen worden nu verkocht op factoren als aantal m2, de staat van het huis, de ligging, etc. Tot nu toe speelde het energielabel daarbij nog maar een ondergeschikte rol.

In de wereld van Knot c.s. komt dat label straks op de eerste plaats. Dat heeft gevolgen voor de waarde en de verkoopbaarheid van woningen. Een koper zal de gedwongen verduurzaming proberen te verrekenen in de aankoopprijs. Sommige eerder zeer attractieve huizen zullen onverkoopbaar worden. Sommige huiseigenaren zullen hun huis weer van de markt halen of uberhaupt niet meer aanbieden.

Woningen met een laag energielabel zullen een substantieel deel van hun waarde verliezen, ook al zijn ze niet in de verkoop. Knot zal zeggen dat ze dan maar snel moeten verduurzamen, maar hoe doe je dat als je huis misschien al onder water is verdwenen en de hypotheekverstrekker al aan de poorten rammelt?

En dan moet je ook nog maar een aannemer zien te vinden die bereid is jouw huis naar een hoger label te isoleren en als je die al vindt, dan zal die aannemer door de enorme vraag, zijn tarieven flink opwaarts aanpassen.

Tennet c.s. hebben al aangegeven dat het oplossen van de netwerkcongestie nog zeker tien jaar gaat duren. Het netwerk zal daarom zeker de vele tienduizenden extra warmtepompen en zonnepanelen niet aan kunnen.

Hallo, Is er dan helemaal niemand die de regie heeft om de netwerk-capaciteit en het toenemende gebruik daarvan op elkaar af te stemmen?

Feest bij de labeljongens

Het toekennen van energielabels is uitbesteed aan particuliere bedrijven. In de wereld van Knot c.s. krijgen deze jongens en meisjes het niet alleen buitengewoon druk, maar ook macht. Er moeten er dus meer komen. Deze bedrijven zullen niet allemaal even netjes zijn. Het verschil tussen een labelniveau kan voor de huiseigenaar een waardeverschil van het huis van tienduizenden euro’s betekenen. Dat weten die bureautjes ook wel en de wat zwakkere broeders zullen wellicht graag een oogje toeknijpen tegen een al dan niet kleine tegenprestatie. Dat had geleerd kunnen zijn van de persoonsgebonden budget-cowboys met hun corrupte zorgbedrijfjes, Maar leren is de overheid niet zo goed in…

Het onvervreemdbare eigendomsrecht

Hoewel ik geen jurist ben en ik ook weet dat het recht je niet altijd beschermd, is de vraag of de overheid mag ingrijpen in het eigendomsrecht.

In Artikel 17 van het EVRM , HET RECHT VAN EIGENDOM staat, ik citeer:

Eenieder heeft het recht de goederen die hij rechtmatig heeft verkregen, in eigendom te bezitten, te gebruiken, erover te beschikken en te vermaken. Niemand mag zijn eigendom worden ontnomen, behalve in het algemeen belang, in de gevallen en onder de voorwaarden waarin de wet voorziet en mits het verlies tijdig op billijke wijze wordt vergoed. Het gebruik van de goederen kan bij wet worden geregeld, voor zover het algemeen belang dit vereist.’

Einde citaat.


Dat zou betekenen dat de overheid niet mag besluiten zijn burgers te dwingen om hun spaargeld op te offeren voor een door hen gekozen bestemming. Het zou tevens moeten betekenen dat waardevermindering zou moeten worden gecompenseerd.

NB: dat geldt straks wellicht ook voor waardeloos geworden fossiel aangedreven auto’s. Knot c.s. zullen zich beroepen op de nood die wet breekt. Als verdediging valt aan te voeren dat China en India en heel veel andere landen, aantonen dat er kennelijk geen nood is.

***