Bron: John Christy.

Door Chris Morrison.

Denkt u dat de voortdurende catastrofering van weer en klimaat in de reguliere media, de politiek en de wetenschap zojuist per ongeluk is ontstaan? De afgelopen jaren hebben de BBC en de Guardian besloten om onwaarschijnlijke ‘tipping point’-angsten onder de dekmantel van ‘zeggen wetenschappers’ te propageren, terwijl VN-functionarissen concludeerden dat we twee jaar de tijd hadden om een ​​‘kokende’ planeet te redden. en de alomtegenwoordige ‘Jim’ Dale heeft de vrije hand gekregen om het goed te maken terwijl hij meegaat op Talk TV en GB News.

Natuurlijk gebeurde dit allemaal niet plotseling. Elk van deze voorbeelden getuigt van een buitengewone manipulatie van het echte wetenschappelijke proces – een ‘ verbazingwekkend verhaal ’ volgens schrijver Roger Pielke Jnr., ‘een verhaal van hoe rijkdom en macht de klimaatwetenschap probeerden vorm te geven bij het nastreven van politieke doelen’.

De hoofdschuldige in dit verbazingwekkende verhaal zal de vaste lezers van de Daily Skeptic niet onbekend zijn en het is het onwaarschijnlijke scenario van RCP8.5. Dit is gepromoot als een ‘business as usual’-reeks van wetenschappelijke, economische en maatschappelijke aannames en suggereert dat de temperatuur in minder dan 80 jaar tot 4°C zal stijgen.

Hoewel het de laatste tijd door het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering van de VN is gedegradeerd tot ‘ lage waarschijnlijkheid ‘, wordt geschat dat het nog steeds verantwoordelijk is voor ongeveer 50% van de door het klimaat gemodelleerde ‘effecten’ die in de gehele wetenschappelijke literatuur naar voren worden gebracht. Bijna alle beweringen over klimaatarmageddon en economische rampen die worden verkondigd door degenen die in onze eerste paragraaf zijn geïdentificeerd, zijn gebaseerd op input van RCP8.5. Het is een verhaal over hoe drie rijke mannen een project financierden om een ​​extreem scenario te promoten om te garanderen dat de economische impact van de klimaatverandering die zij in de toekomst projecteerden “verbluffend groot” zou zijn.

Het zal ook geen verrassing zijn om te horen dat de groene miljardair-activist Michael Bloomberg de afgelopen tien jaar een sleutelrol heeft gespeeld bij het opheffen van deze onwaarschijnlijke weg naar ondergewaardeerde bekendheid. Pielke merkt op:

“Het is een verhaal van privileges en verwaandheid – het privilege in de Amerikaanse democratie dat gepaard gaat met verbijsterend rijk zijn, en de verwaandheid dat klimaatbeleid het beste kan worden nagestreefd door de wetenschappelijke literatuur over klimaatverandering te manipuleren.”

In 2012 staken drie rijke mannen, Bloomberg, hedgefondsmanager Tom Steyer en voormalig CEO van Goldman Sachs Hank Paulson elk $500.000 in om een ​​project te financieren

“waardoor de klimaatdreiging reëel, onmiddellijk en potentieel verwoestend zou aanvoelen voor de zakenwereld”.

Een vroeg gefinancierd rapport heette gedeeltelijk ‘Risky Business‘ en concentreerde zich op RCP8.5 “als het traject dat het dichtst bij een business-as-usual-traject ligt”. Er werd gezegd dat het traject

“het dichtst bij een toekomst ligt zonder gecoördineerde actie om de toekomstige opwarming te verminderen”.

Volgens Pielke hebben de auteurs van het rapport ‘Risky Business‘ twee belangrijke methodologische fouten gemaakt. Zij karakteriseerden het extreme RCP8.5-scenario als ‘business as usual’ en suggereerden dat de wereld van het ene scenario naar het andere zou kunnen gaan. Zoals Pielke opmerkt, zijn de vier verschillende scenario’s onafhankelijk, waarbij RCP2.5 bijvoorbeeld uitgaat van een wereld met drie miljard mensen minder dan RCP8.5. Van beide foutieve methodologische keuzes werd gezegd dat ze in strijd waren met het juiste gebruik dat werd gemaakt door de mensen die ze hadden bedacht.

Het ‘genie’ van ‘Risky Business‘ was dat het een ‘verfijnde campagne’ ondernam om zijn methodologische ideeën te introduceren in de reguliere wetenschappelijke literatuur, ‘waar ze een eigen leven zouden gaan leiden’. In 2016 werd in het prestigieuze tijdschrift Science een artikel over het ‘Risky Business‘-project gepubliceerd, waarin het onjuiste idee werd beschreven om van het ene RCP-scenario naar het andere te gaan. Ondanks de voor de hand liggende methodologische fout, merkt Pielke op, heeft het artikel de peer review met weinig of geen kritiek doorstaan, en is het tot nu toe meer dan 1100 keer geciteerd.

“Honderden, misschien wel duizenden kranten volgden op soortgelijke wijze en gingen uit van dezelfde aanname dat ze zich tussen onwaarschijnlijke scenario’s moesten bewegen”, merkt Pielke op.

Een jaar later publiceerde Science nog een studie van ‘Risky Business’ met de bizarre suggestie dat de Verenigde Staten een verlies van 10% voor hun economie zouden zien onder de meest extreme versie van RCP8.5, met een ongelooflijke temperatuurstijging van 8°C aan het einde van de eeuw. Dit prominente artikel is meer dan 1.100 keer geciteerd in andere onderzoeken en, merkte Piekle op, het verlies van 10% van het bbp zou volgend jaar de belangrijkste conclusie van de Amerikaanse National Climate Assessment worden.

“Het publiceren van artikelen in de academische literatuur op basis van de gebrekkige ‘Risky Business’-methoden was een formule die keer op keer werd herhaald. Net als bij de introductie van een virus breidde de misleidende herinterpretatie van klimaatscenario’s zich uit in de hele klimaatwetenschap”, zegt Pielke.

Het werk dat door Bloomberg-Steyer-Paulson was begonnen, werd vervolgens overgenomen door een groep genaamd Climate Impact Lab, een samenwerkingsverband van ‘Risky Business‘-leiders en verschillende universiteiten. Volgens Pielke heeft Climate Impact Lab geprofiteerd van het gebruik van RCP8.5 om een ​​gestage reeks mediavriendelijke onderzoeken te genereren die extreme klimaateffecten projecteren. Daaronder bevinden zich verhalen die erop wijzen dat de stijgende zeespiegel grote steden zou kunnen overspoelen en bijna 200 miljoen mensen zou kunnen ontheemden, terwijl een stijging van het aantal klimaatgerelateerde sterfgevallen alle besmettelijke ziekten zal overstijgen. Dit alles uiteraard ondersteund door ‘volgens wetenschappers’.



Pielke concludeert dat er geen sprake is van een verborgen samenzwering – “dit alles vindt plaats in het volle zicht”. De politieke belangenbehartiging was “absoluut geniaal” – een goed gefinancierde poging om de manier waarop klimaatwetenschap in de media wordt gerapporteerd fundamenteel te veranderen, en uiteindelijk de manier waarop politieke discussies en beleidsopties worden vormgegeven.

“Deze inspanning is fenomenaal succesvol geweest”, zegt Pielke – of zoals we het zouden kunnen zeggen: de volledige Dale-ificatie van het meeste klimaat- en Net Zero-debat is bereikt.

***

Chris Morrison is de milieuredacteur van de Daily Skeptic

***

Bron hier.

***