Martin Menger - Het oppervlaktewater is soms vies.
14-4-2024
Ongezien vies, omdat er soms allerlei middelen in opgespoord kunnen worden die bar slecht voor de gezondheid zijn. Nu is er dinoterb, de nieuwe hete aardappel.
Het middel kwam al in 1974 op de markt en leek een wondermiddel. In de akkerbouw en deels in de bollenteelt. De commotie is aangezwengeld door natuuractivisten. Die slaan nu alarm omdat in polder De Drieban en in het Zwanenwater het gif nog steeds in het slootwater zit. Voor de goede orde: het spul werd in 1998 door de Europese Unie verboden.
De hamvraag is nu voor allerlei instanties hoe het kan dat je 26 jaar later die stoffen nog steeds in behoorlijke concentraties kan terugvinden. Dit soort oude geavanceerde giffen gedragen zich als een sluipmoordenaar die kennelijk decennialang actief blijven. Of zou het illegaal worden gebruikt?
Lees ook: Risico kankerverwekkende dinoterb in Noord-Hollands water voor mens nog onbekend
De activisten weten de oorzaak wel aan te wijzen: het werd gebruikt op het land. Daarna begon de traditionele en soms zinloze dans wie de schuldvraag hoort te hebben. Een paar dingen vallen voor de buitenwereld op. Blijft een landbouwgif echt twintig jaar actief, is het dan veel later dan was toegestaan bij de leveranciers verdwenen?
De agrarische sector is de verdachtmakingen spuugzat en is ‘er wel klaar mee’. Stoere taal voor de bühne. Toch hoeft deze sector niet automatisch alle schuld op zich te nemen. Het is wijsheid achteraf, vaak verstopt in onleesbaar milieutechnische rapporten.
Wie houdt dan namens ons allemaal toezicht op de risico’s voor ons milieu? De kwaliteit van het water is een zorg van Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier. Maar die weet het niet allemaal. Anders gezegd: er is niet bepaald fanatiek naar gehandeld, laat staan gehandhaafd. Nieuw onderzoek gaat dat niet veranderen.
De Omgevingsdienst, het waterschap, de sector of de provincie: niemand kan verweten worden dat er doortastend is gehandeld. Alles wat de buitenstaander nu weet, is dat iedereen Gods water over Gods akkertje liet lopen en dat kennelijk afdoende vond. De houdbaarheid van het wegkijken komt in zicht. Wie weet wat er nu in laboratoria wordt ontwikkeld als toekomstig lucratief wondermiddel. Of als nieuwe hete aardappel.
Noordhollands Dagblad
0 reacties :
Een reactie posten