Trouwe lezers zullen zich wellicht herinneren hoe voormalig EU-commissaris, Frans Timmermans, overstromingen in Limburg, Duitsland en Vlaanderen aan klimaatverandering toeschreef. Het was een uitgelezen kans om de klimaathysterie weer eens aan te wakkeren en zijn Green Deal te propageren. Hij werd echter op de vingers getikt door Peter Siegmund (van het KNMI!), die er als professioneel meteoroloog op wees dat een zodanige samenhang naar het rijk der fabelen diende te worden verwezen. Voor zover bekend, heeft Timmermans zijn beweringen echter nooit ingetrokken. 


De opvatting van Peter Siegmund wordt bevestigd in een nieuw rapport van de Global Warming Policy Foundation. Dit rapport bestrijdt de populaire, maar onjuiste opvatting dat weersextremen – zoals overstromingen, droogtes, orkanen, tornado’s en bosbranden – tegenwoordig vaker voorkomen en heviger zijn vanwege de klimaatverandering.

Door Dr. Ralph B. Alexander.

Vertaling: Martien de Wit.

Dit rapport weerlegt de populaire,  maar onjuiste opvatting dat de weersextremen van vandaag vaker voorkomen en intenser zijn vanwege de klimaatverandering, door de geschiedenis van extreme weersverschijnselen van de afgelopen eeuw te onderzoeken. Aan de hand van krantenarchieven worden meerdere voorbeelden gegeven van extreme weersomstandigheden in het verleden die alles wat we nu meemaken, evenaren of zelfs overtreffen. Dat zoveel mensen zich niet bewust zijn van dit feit toont aan dat collectieve herinneringen aan extreem weer van korte duur zijn.

De hittegolven van de afgelopen decennia verbleken in vergelijking met die van de jaren 1930 – een periode waarvan het belang vaak wordt gebagatelliseerd door de media en milieuactivisten. Het bewijs toont aan dat de recordhitte van die tijd niet beperkt bleef tot de Amerikaanse ‘Dust Bowl‘, maar zich uitstrekte over een groot deel van Noord-Amerika, maar ook naar andere landen, zoals Frankrijk, India en Australië. De hittegolven in de VS in juli 2023, door de mainstream media ten onrechte aangekondigd als de heetste maand in de geschiedenis, overtroffen de verzengende hitte van 1934 niet.

Grote overstromingen komen vandaag de dag niet vaker voor en zijn niet dodelijker of ontwrichtender dan de duizenden overstromingen in het verleden, ondanks de zwaardere neerslag in een opwarmende wereld (waardoor het aantal plotselinge overstromingen in sommige regio’s is toegenomen). Veel landen in de wereld hebben regelmatig te maken met grote overstromingen, vooral China, India en Pakistan. Een grote overstroming in China in 1931 bedekte een veel groter gebied en trof veel meer mensen dan de verwoestende overstromingen in Pakistan in 2022.

Ernstige droogtes zijn al duizenden jaren een vast onderdeel van het klimaat op aarde, ondanks de ophef in de media over de langdurige droogte in Europa in de zomer van 2022. Niet alleen was de Europese droogte niet ongekend, maar er zijn in de loop van de geschiedenis talloze langere en drogere droogtes geweest, ook in de afgelopen eeuw.

Orkanen vertonen over de hele wereld een dalende trend en de frequentie waarmee ze aan land komen is al minstens 50 jaar niet veranderd. De dodelijkste orkaan in de geschiedenis van de VS, waarbij naar schatting 8-12.000 mensen omkwamen, trof Galveston, Texas in 1900. Ter vergelijking: de orkaan Ian, categorie 5, die in 2022 een groot deel van Florida overspoelde met een stormvloed die net zo hoog was als die van Galveston, eiste slechts 156 doden.

Er is ook geen bewijs dat tornado’s door klimaatverandering vaker voorkomen en sterker worden. Het jaarlijkse aantal sterke tornado’s (EF3 of groter) in de VS is de afgelopen 72 jaar dramatisch gedaald en er zijn tal van voorbeelden van tornado’s uit het verleden die net zo gewelddadig en dodelijk waren als die van vandaag.

De bosbranden nemen ook niet toe. Integendeel, in de meeste landen neemt het jaarlijks verbrande areaal juist af. Het totale aantal branden en het verbrande areaal in de VS waren in 2022 beide 20% lager dan in 2007; gegevens van voor 1983 die onlangs op mysterieuze wijze van een overheidswebsite zijn verdwenen, laten een nog grotere historische afname zien. Hoewel bosbranden kunnen worden verergerd door andere weersextremen zoals hittegolven en droogte, nemen deze extremen niet toe, zoals hierboven vermeld. En, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, speelt het aansteken van bosbranden door brandstichting een grotere rol dan aanhoudend hoge temperaturen en wind.

Naast voorbeelden van weersextremen uit krantenarchieven uit het verleden, sluit het rapport af met een kort hoofdstuk over gedocumenteerde extreme weersgebeurtenissen die eeuwen en zelfs millennia teruggaan.

De perceptie dat extreem weer steeds vaker voorkomt en ernstiger wordt, is in de eerste plaats een gevolg van de moderne technologie – internet en smartphones – die voor een revolutie in de communicatie heeft gezorgd en ons veel bewuster heeft gemaakt van dergelijke rampen dan 50 of 100 jaar geleden. De misperceptie is alleen maar versterkt door de mainstream media, die graag de nieuwste klimaatpaniek promoten. En zoals psychologen weten, kan het voortdurend herhalen van een valse overtuiging na verloop van tijd de illusie van waarheid creëren. Maar de geschiedenis vertelt een ander verhaal.

Het volledige rapport is hier te vinden.

***


Over de auteur

Dr. Ralph B. Alexander is een gepensioneerde natuurkundige. Hij is de auteur van Global Warming False Alarm en Science Under Attack: The Age of Unreason. Met een PhD in natuurkunde van de Universiteit van Oxford is hij ook de auteur van talloze wetenschappelijke artikelen en rapporten over complexe technische kwesties. Zijn afstudeeronderzoek op het interdisciplinaire gebied van ion-vaste-interacties weerspiegelde zijn interesse in een breed scala aan wetenschappelijke onderwerpen.

Dr. Alexander is onderzoeker geweest bij grote laboratoria in Europa en Australië, professor aan de Wayne State University in Detroit, medeoprichter van een materiaalbedrijf en marktanalist in milieuvriendelijke materialen voor een klein adviesbureau.

***