Foto: Shutterstock.

Door James Woudhuysen.

Vertaling: Martien de Wit.

We slaapwandelen in de richting van een sociale en economische catastrofe. Het is nu officieel. Net Zero [netto nul CO2] zal ons armer maken. Een nieuw rapport stelt vast dat het klimaatveranderingsbeleid van de Britse regering waarschijnlijk ‘de armen armer zal maken en met problemen kampende gemeenschappen verder in achterstand en uitsluiting zal duwen’.

Our Journey to Net Zero, van het Institute for Community Studies (ICS), laat zien dat de overgang naar Net Zero zal leiden tot een stijging van de werkloosheid, omdat CO2-intensieve industrieën gedwongen worden te herstructureren. Voedsel zal veel duurder worden. En de milieuvriendelijke veranderingen die we allemaal zullen moeten doorvoeren, zoals het isoleren van onze huizen of het overstappen op elektrische auto’s, zullen extreem moeilijk zijn ‘voor huishoudens met een laag inkomen’. Het ICS concludeert dat de armste 40 procent van de huishoudens het risico loopt om in ’transitie-armoede’ te vervallen.

Hoe schokkend deze statistiek ook is, het rapport is geen dwaas verzinsel. Een team van onderzoekers van ICS, Trinity College Dublin en de universiteiten van Leeds en York heeft grondig onderzocht welke beleidsveranderingen en instrumenten – subsidies, belastingen enzovoort – het meest effectief zullen blijken bij het terugdringen van de CO2-uitstoot. En ze zijn tot de conclusie gekomen dat deze Net Zero maatregelen de levensstandaard voor veel mensen in het Verenigd Koninkrijk zal verslechteren. .

In wezen is het algemene effect van Net Zero vergelijkbaar met dat van regressieve belastingen. Net zoals een belasting die voor iedereen gelijk is, hen die het minst verdienen het meeste pijn zal doen, zal het Net Zero-beleid meer pijn toebrengen aan de lagere inkomensklassen. Dit treft echter niet alleen de allerarmsten. Zoals de ICS waarschuwt, zouden zelfs ‘huishoudens met een middeninkomen die voorheen geen financiële onzekerheid ondervonden’ het moeilijk kunnen krijgen.

Het rapport benadrukt ook de andere schade die Net Zero met zich meebrengt. Zo zullen de extra kosten en de moeilijkheden om met de auto te reizen de vrijetijdsmogelijkheden van mensen verminderen.

Het rapport windt geen doekjes om de nadelen van Net Zero. Maar het stelt de groene transitie zelf niet ter discussie. In plaats daarvan roept het op tot een ‘rechtvaardige’ overgang om de veroorzaakte sociaaleconomische pijn te verzachten – een lepeltje suiker om het medicijn te kunnen slikken.

Het rapport klaagt er zelfs over dat de nadelen die het Net Zero-beleid met zich meebrengt worden uitgebuit ‘door degenen die tegen de overgang naar Net Zero zijn’. Verwijzend naar populistische oppositie tegen anti-auto programma’s zoals lage-emissiezones en verkeersluwe wijken, zegt het rapport dat sommige activisten “politieke brandhaarden en burgeropstanden uitlokken met betrekking tot “rechten en vrijheden”.

Om dergelijke tegenstand te omzeilen, roept het rapport op tot meer deelname van de bevolking aan de Net Zero-beleidsvorming. De overgang, zegt het rapport, kan ‘eerlijker beheerd worden met de stem en deelname van de huishoudens en gemeenschappen die erdoor beïnvloed worden’.


Maar in de context van een rapport dat de verschrikkelijke ontberingen blootlegt die Net Zero de samenleving zal aandoen, klinkt deze oproep tot meer participatie hol.

Het klinkt als een poging om de armen te mobiliseren voor hun eigen verarming. In werkelijkheid zal Net Zero een tot verpaupering leidend doel zijn, hoe het ook wordt vermomd. We slaapwandelen in de richting van een economische en sociale ramp.

Het is de hoogste tijd om wakker te worden.

***

James Woudhuysen is gasthoogleraar voor prognose en innovatie aan de London South Bank University.

***

Bron hier.

***