Een Duitse arts slaat alarm over de impact van infrageluid van windturbines.

Door Maurice Forgeng.

In de Verenigde Staten zijn ruim 70.000 windturbines actief, en de Amerikaanse regering blijft offshore windenergieprojecten goedkeuren als onderdeel van de transitie naar schone energie .

Wanneer windturbines echter draaien, wekken ze niet alleen elektriciteit op, maar ook infrageluid.


Voor Dr. Ursula Bellut-Staeck vertegenwoordigt deze ontwikkeling “een enorm probleem voor alle vormen van organismen”, inclusief de mens. De arts en wetenschappelijk auteur bestudeert al enkele jaren de gezondheidseffecten van infrageluid. Ze onderzoekt infrageluid als stressfactor op cellulair niveau sinds 2015 en publiceerde in 2023 een artikel over hoe infrageluid de microcirculatie en endotheelcellen beïnvloedt.

Onhoorbaar maar impactvol

Infrageluid wordt gedefinieerd als een geluidsgolf met een frequentie lager dan 20 hertz (Hz). Hoe lager de frequentie van het geluid, hoe groter de golflengte en hoe moeilijker het is om je ertegen te beschermen. Infrageluid kan muren, mensen en dieren binnendringen.

Bij steeds grotere windturbines worden de frequenties steeds lager. Dit maakt infrageluid problematischer en gevaarlijker”,

vertelde Dr. Bellut-Staeck aan The Epoch Times.

De huidige windturbines  bereiken frequenties zo laag als 0,25 Hz. De golflengte van deze frequentie is iets minder dan 0,86 mijl.

Infrageluid heeft nog een bijzondere eigenschap. Mensen kunnen doorgaans geen frequenties onder de 16 Hz horen, wat de zogenaamde lagere gehoordrempel markeert. Met andere woorden: veel van de geluiden die door windturbines worden uitgezonden, kunnen we niet horen. We kunnen ze echter in ons lichaam voelen als neuriën of rommelen, zoals bij een luidspreker. Hoe lager de frequentie, hoe hoger het geluidsdrukniveau (d.w.z. het volume) moet zijn om het te voelen of te horen.

Niettemin kunnen de mechanische krachten die voortkomen uit de onhoorbare geluidsfrequenties een effect hebben op de cel- en membraanstructuren, zei Dr. Bellut-Staeck.

Verzonden via de lucht en de grond

Windturbines genereren infrageluid wanneer het rotorblad langs de mast schuurt. Het rotorblad duwt grote luchtmassa’s voor zich uit, die vervolgens bij de mast worden onderbroken.

Infrageluid wordt dan niet alleen door de lucht maar via de toren ook door de grond overgedragen en kan huizen binnendringen. Gebouwen bieden dus geen bescherming.
“Integendeel: infrageluid via de lucht en vanaf de grond kan binnenshuis aanzienlijk oplopen”, aldus Dr. Bellut-Staeck.

Impact op endotheelcellen

Infrageluid kan ook de microcirculatie beïnvloeden, de bloedcirculatie van het fijne capillaire netwerk waar zuurstof en voedingsstoffen de omliggende weefsels binnendringen.

Om precies te zijn: het zijn de endotheelcellen die zich op de binnenwand van de haarvaten bevinden en die reageren op infrageluid, zei Dr. Ursula Bellut-Staeck. Sinds 2004 bestudeert ze de microcirculatie en endotheelcellen. Naast het transporteren van eiwitten hebben deze cellen veel vitale functies, zoals het remmen van ontstekingen en het beheersen van de bloeddruk. In een onderzoek bij ratten waarin de effecten van infrageluid werden onderzocht, merkten onderzoekers zwelling van het endotheel en schade aan het buitenste celmembraan op binnen drie uur na blootstelling aan infrageluid met een frequentie van 8 Hz.
Het oppervlak van een endotheelcel. (Met dank aan Dr. Ursula Bellut-Staeck)

“Sinds ongeveer 2015 is het opgevallen dat mensen die zijn blootgesteld aan infrageluid en trillingen van technische zenders symptomen vertonen die overeenkomen met stoornissen in de microcirculatie”, aldus Dr. Bellut-Staeck. Dit effect was vooral merkbaar nadat kleinere windturbines werden vervangen door grotere.

Gerapporteerde nadelige effecten van industriële windturbines zijn onder meer zwakte, duizeligheid, hoofdpijn, concentratie- en geheugenproblemen, oordruk, hartritmestoornissen en slaapstoornissen, blijkt uit onderzoek geciteerd in Canadian Family Physician.

Talrijke dieren hebben ook op windturbines gereageerd. Er is waargenomen dat ze de omgeving van windturbines verlaten. Uit een studie gepubliceerd in Scientific Reports bleek dat veel vogel- en zoogdiersoorten windmolenparken en de omliggende gebieden mijden, wat de verspreidings- en migratiepatronen beïnvloedde. Van plaatsgebonden dieren zoals paarden, koeien en huisdieren wordt gezegd dat ze gedragsveranderingen hebben vertoond , waaronder tekenen van stress.

“De symptomen bij dieren kunnen niet worden toegeschreven aan een nocebo-effect”,

merkte Dr. Bellut-Staeck op, zoals officiële autoriteiten soms suggereren. In tegenstelling tot het placebo-effect beschrijft het nocebo-effect een negatief gezondheidseffect op basis van verwachtingen van negatieve gevolgen.

Dr. Bellut-Staeck wees erop dat andere technische systemen ook infrageluid uitzenden en grote problemen kunnen veroorzaken. In of nabij woningen geldt dit bijvoorbeeld voor warmtepompen, biogasinstallaties en gasturbines. Ze verwacht echter dat grote windturbines – juist vanwege hun toenemende aantal en omvang – de meest verstrekkende gevolgen zullen hebben voor het milieu en de biodiversiteit.

“Dergelijke chronische en impulsieve laagfrequente stressoren kunnen nooit vergeleken worden met natuurlijke infrageluidvervuiling [zoals hoge branding en harde wind],” zei ze.

Walvissterfte

In 2023 onthulden officiële gegevens een toename van de stranding en sterfte van walvissen langs de oostkust van de VS. Er bestond een temporeel en geografisch verband tussen deze overmatige sterfte en het geologische onderzoek dat werd uitgevoerd voor de uitbreiding van offshore windenergie. Als gevolg hiervan ondertekenden dertig burgemeesters van New Jersey een petitie waarin ze congresleden vroegen om te helpen de uitbreidingsactiviteiten op het gebied van offshore windenergie te onderbreken totdat een volledig onderzoek kon worden uitgevoerd. De National Oceanic and Atmospheric Administration heeft verklaard :

“Er zijn geen verbanden bekend tussen de sterfgevallen van grote walvissen en de aanhoudende offshore windactiviteiten.”

Maar Dr. Bellut-Staeck blijft bezorgd over het laagfrequente geluid en de trillingen van scheepsgeluid en andere geluiden. In de oceaan plant geluid zich voort met een snelheid van 0,51 kilometer per seconde: vier keer sneller dan in de lucht. De diepte van de oceanen biedt daarom geen bescherming tegen geluid.

“Het beïnvloedt niet alleen de oriëntatie, maar ook de regulatie van vitale lichaamsfuncties,” zei Dr. Bellut-Staeck. “De gevolgen voor de dieren hier zijn ook gebrek aan energie, chronische ontstekingen, verstoring van de voortplanting, overmatige sterfte en bevolkingskrimp.”

Vibrationele stress

Omdat alle organismen reageren op infrageluid, benadrukte Dr. Bellut-Staeck dat “we mogelijk een enorme, voorheen niet onderkende bedreiging voor de gehele biodiversiteit hebben.”

Dr. Bellut-Staeck, die haar onderzoek doet in Duitsland, waar windenergie de grootste bijdrage levert aan het elektriciteitsnet, stelt dat diep geluid en trillingen kunnen werken als een trillingsstressfactor op endotheelcellen. Omdat voor veel vitale functies intacte endotheelcellen nodig zijn, kan endotheliale schade ernstige gevolgen hebben, waaronder het bijdragen aan vasculaire veroudering en atherosclerose .

Het Duitse Federale Milieuagentschap vertelde The Epoch Times echter dat het geen enkel bewijs heeft gevonden dat infrageluid van windturbines nadelige gevolgen voor de gezondheid veroorzaakt en dat

“de manier waarop infrageluid uitgezonden door windturbines de endotheelcellen beïnvloedt, nog niet wetenschappelijk is bewezen.”

Internationale onderzoeken tonen schadelijke effecten aan

Dr. Bellut-Staeck zei dat er momenteel geen onderzoeken zijn die het risico van infrageluid duidelijk illustreren of bewijzen, aangezien de meeste onderzoeken zich richten op akoestisch of hoorbaar geluid.

Eerste onderzoeken naar de effecten van infrageluid wijzen echter op mogelijke ernstige gezondheidsproblemen. Een studie gepubliceerd in Environmental Disease concludeerde dat er een grote kans was dat mensen die in de buurt van industriële windturbines wonen, schadelijke gezondheidseffecten zouden ondervinden als gevolg van angst, stress en slaapverlies als gevolg van blootstelling aan infrageluid en andere emissies. Een Duitse studie identificeerde ook de toxische effecten van blootstelling aan infrageluid op cellulair niveau. Een ander onderzoek, gepubliceerd in PLoS ONE , documenteerde veranderingen in de hersenactiviteit na blootstelling aan infrageluidstimulatie.

Deze onderzoeken benadrukken de noodzaak van verder onderzoek en een beter begrip van de gevolgen van infrageluid.

***

Bron hier.

***