Van een onzer correspondenten.

In verzekeringsland heerst vastberadenheid over het uitrollen van stringent klimaatbeleid. Al in 2019 heeft de bond vrijwillig het klimaatcommitment opgesteld om de CO2-uitstoot van hun investeringen en beleggingen te verlagen conform de Parijse klimaatdoelen. Men wil inmiddels een tandje hoger. De Bond van Verzekeraars staat te trappelen:

‘Op veel fronten zijn verzekeraars aan de slag om de klimaattransitie te ondersteunen en waar mogelijk te versnellen. Maar het helpt nog meer als de Nederlandse overheid heldere transitiepaden vastlegt voor alle sectoren: een stip op de horizon zodat verzekeraars, het bedrijfsleven en de samenleving weten wat er nog gebeuren moet om klimaatverandering af te remmen. Om zo de doelen van het Klimaatakkoord van Parijs te halen.’

Verzekeraars: er moet meer gebeuren om de opwarming van de aarde tegen te gaan.


De verzekeringssector is, naar eigen zeggen ‘als geen ander doordrongen van de noodzaak om Nederland klimaatbestendiger te maken’. Verzekeraars merken immers de gevolgen van klimaatverandering als eerste door steeds grotere schades door de toename van extreem weer. Zo bedraagt het gemiddelde weersgerelateerde schadebedrag dat verzekeraars sinds 2007 jaarlijks uitkeren 277 miljoen euro.  Samen met andere partijen zoals het klimaatalarmistische clubs als KNMI, Netspar, het Instituut voor Milieuvraagstukken, Dutch Green Building Counsel en Resilliant Delta Initiative werken verzekeraars aan het ‘weerbaar’ maken van de maatschappij tegen de gevolgen van klimaatverandering.

Het terugbrengen van de uitstoot vraagt volgens de bond om ‘grensoverschrijdende oplossingen en randvoorwaarden’ omdat verzekeraars vaak internationaal beleggen en broeikasgasemissies niet stoppen bij de landsgrenzen. Dat moet u inmiddels bekend zijn.

Het totaalpakket aan Europese wetgeving voor ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’ (CSDDD, CSRD, EU Taxonomy, SFDR, etc.) leidt ertoe dat alle (grote) bedrijven hun rol kunnen pakken om ketens te verduurzamen. Het Verbond is daarom groot voorstander van de Europese aanpak boven een nationale aanpak omdat de regels dan voor iedereen gelijk zijn.

Maar er moet nog meer gebeuren om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Het Verbond vraagt de overheid, naast het ‘vastleggen van transitiepaden voor alle relevante sectoren’, om normeren, beprijzen en subsidiëren gericht in te zetten. En vooral ook drempels weg te nemen, zoals netcongestie. Ook vereist de energietransitie nieuwe vormen van financieren, zoals de uitgifte van ‘Green Bonds’ en/of publiek/private financiering: hoe gaan ‘we’ ervoor zorgen dat dit snel van de grond komt? Het Verbond popelt om hierover in gesprek te komen met de overheid om de mogelijkheden te verkennen.

***

Bron hier.

***