Door Paul Homewood. 31-1-2024


In 2035 wil Duitsland 100% van zijn stroom klimaatneutraal produceren. Ter ondersteuning van windturbines en zonnepanelen, waarvan de productie naar verwachting de komende jaren zal domineren, had de regering aanvankelijk een serie waterstofgestookte elektriciteitscentrales voor ogen.

Maar deze plannen wankelen nu te midden van een langdurige begrotingscrisis bij de overheid, zegt Sigfried Russwurm, de voorzitter van de machtige Duitse brancheorganisatie BDI.

Begin augustus 2023 maakte de Duitse regering triomfantelijk bekend dat de Europese Commissie in wezen groen licht had gegeven voor haar plan voor gesubsidieerde noodstroomcentrales.

Dat betekende 8,8 GW aan speciale waterstofcentrales, naast 15 GW aan aardgasgestookte centrales die uiterlijk in 2035 op waterstof zouden moeten overschakelen, wat in totaal ongeveer een derde van de Duitse vraag naar piekvermogen in 2023 vertegenwoordigt. Elektriciteit met één druk op de knop.

Omdat deze centrales waarschijnlijk alleen stroom zouden produceren in perioden met aanhoudend weinig wind en zon – bekend als “kalte Dunkelflaute” – is het onwaarschijnlijk dat ze winst zullen maken zonder staatssteun.

En cruciaal is dat de jaarlijkse € 7 miljard die voor dit doel was uitgetrokken, ‘verdampte’ na een uitspraak van de Duitse hoogste rechtbank, die het gebruik door de regering van kredietlijnen die tijdens de COVID-19-crisis waren goedgekeurd, aan banden legde.

Omdat er geen waterstofcentrales beschikbaar zijn als back-up, zal steenkoolenergie waarschijnlijk nodig zijn om het gat op te vullen, waarschuwde de BDI-chef.

“Zolang het vooruitzicht van nieuwe reserve-energiecentrales op basis van waterstof niet van de grond komt […] zal de oplossing in Duitsland de voortzetting van de exploitatie van kolencentrales zijn”, zei Russwurm dinsdag (16 januari) tegen de pers.

Gezien de budgettaire beperkingen dringen de twee brancheverenigingen er bij de regering op aan te bezuinigen en plannen voor waterstofgestookte elektriciteitscentrales te laten varen.

Industriegroepen dringen er nu bij de regering op aan actie te ondernemen.

“De federale regering moet nu tot actie overgaan: we hebben een energiecentralestrategie nodig met duidelijke randvoorwaarden”, zei energie-industrievereniging BDEW op 11 januari.

“In 2030 zal er in Duitsland minstens 15 gigawatt (GW) aan nieuwe veilige opwekkingscapaciteit nodig zijn”, voegde de vereniging eraan toe.

Gezien de budgettaire beperkingen dringen de twee brancheverenigingen er bij de regering op aan te bezuinigen en plannen voor waterstofgestookte elektriciteitscentrales te laten varen.

“Om de complexiteit en de kosten aanzienlijk te verminderen”, benadrukt BDEW de noodzaak om de rol die wordt toegekend aan waterstofpiek- en hybride energiecentrales te “herevalueren”, vanwege hun dure componenten en beperkte impact op de leveringszekerheid.

Russwurm denkt er hetzelfde over. Hij schetste de prioriteiten van de BDI voor het jaar en gebruikte metaforen om uit te leggen hoe een waterstofgestookte elektriciteitscentrale eruit zou zien.

Bestaande energiecentrales kunnen niet op ‘pure’ waterstof draaien omdat de ‘branders simpelweg zouden smelten’, legde hij uit. Om dit aan te pakken zou het nodig zijn de centrales achteraf uit te rusten met keramiek, waardoor ze eruit zouden zien als de neus van een naar binnen gevouwen ruimteschip – een proces dat kan worden uitgevoerd, maar kostbaar is, zei de BDI-chef.

“Als deze turbines alleen zouden moeten draaien als de zon niet schijnt en de wind niet waait, dan zullen ze extreem duur zijn”, voegde hij eraan toe.

“Ik heb het niet eens over de kosten van waterstof, die hebben we niet, maar alleen over de investeringskosten van deze nieuwe gasturbines en hun nieuwe randapparatuur.”

Uiteindelijk betekent dit dat het onwaarschijnlijk lijkt dat het Duitse plan om de kolencentrales in 2030 volledig af te schaffen, werkelijkheid zal worden. In plaats daarvan zal Duitsland moeten blijven vertrouwen op gasgestookte elektriciteitscentrales om aan de groeiende vraag naar elektriciteit te kunnen voldoen.

Zoals de man van BDI opmerkt, zijn 7 miljard euro per jaar slechts de kosten van het subsidiëren van deze waterstof-reservecentrales. Daarbovenop komen de kosten van de daadwerkelijke productie van de waterstof en de vraag waar de elektriciteit vandaan moet komen.

***

Bron hier,

***