Door Kasper Walet.

Sommigen noemen de uitkomst van de klimaatbijeenkomst COP 28 de afgelopen week in Dubai historisch, anderen zeggen dat het een flauw compromis is met allerlei mogelijkheden voor landen om onder de afspraken uit te komen. Het is inderdaad historisch dat er voor het eerst formeel een afspraak ligt, waarvan de kern is om ‘weg te bewegen’ van fossiele brandstoffen. Maar dat is natuurlijk wel een heel erg vage tekst met zulke slappe formuleringen dat landen er alle kanten mee op kunnen. De vraag is dan ook gerechtvaardigd of het vele landen buiten Europa en natuurlijk Nederland als het braafste jongetje van de klas, gaat aanzetten tot meer klimaatactie?

Het betekent dan ook zeker niet dat we snel naar een wereld zonder olie gaan. Al is het alleen maar omdat olie niet alleen wordt gebruikt om onze auto’s op te laten rijden, maar ook voor de productie van allerhande producten een noodzakelijke grondstof is. Zoals voor de energietransitie noodzakelijk geachte windturbines of zonnepanelen.

We gaan zien hoe dit zich verder gaat ontwikkelen. In de wereld, maar ook in ons eigen landje. We moeten afwachten wat voor nieuwe regering we krijgen. De mogelijke coalitie tussen PVV, NSC, BBB en wellicht de VVD staan in ieder geval heel wat anders in de klimaatwedstrijd dan Rob Jetten van D66. Maar ze moeten ook opereren binnen de verplichtingen vanuit de Europese Unie. Daar kan je als land niet zomaar van afwijken. Dat laatste geldt voor het klimaat, maar natuurlijk ook in bijvoorbeeld de stikstofdiscussie. Om het jaar met een positieve boodschap af te sluiten: de mensheid gaat niet op korte termijn ten onder als gevolg van klimaatverandering. In tegenstelling tot wat Extinction Rebellion ons wil vertellen door zichzelf aan de A12 vast te plakken.

Klimaat moeilijk in model te vatten
Het wordt steeds duidelijker dat de door het klimaatpanel IPCC van de Verenigde Naties, bestaande uit wetenschappers van over de gehele wereld, gebruikte scenario’s niet kloppen. Het is natuurlijk ook ondoenlijk om zoiets complex als het klimaat in een model te vatten en helemaal dat politici op basis van die uitkomsten hun beleid ontwikkelen. Zo’n tien jaar geleden waren de verwachtingen dat, als we niets zouden doen, de aarde tot aan het eind van deze eeuw met 4 tot 5 graden Celsius zou opwarmen. Nu is dat teruggebracht tot 2,5 tot 2,9 graden. Nog steeds aanzienlijk, maar toch minder alarmistisch.

Uit onderzoek blijkt ook dat bomen en planten aan het eind van deze eeuw waarschijnlijk 20% meer CO2 uit de lucht halen dan waar klimaatmodellen tot nu toe rekening mee hebben gehouden. Dat betekent niet alleen meer groen op aarde, maar ook een minder snelle opwarming. Ook de voedselvoorziening lijkt door betere irrigatie en klimaatbestendige rassen niet zoals verwacht in te zakken door de klimaatverandering, maar zelfs tot recordoogsten te leiden.

IJsbeer het symbool
Als laatste, de ijsbeer. U kent allemaal wel die iconische foto van een ijsbeer op een weggedreven kleine ijsschots. Waarmee de ijsbeer het symbool van de klimaatopwarming werd. Nu blijkt echter dat de ijsberen populatie sinds de jaren 60 is verdrievoudigd van 10 naar zo’n 30.000 dieren.


Niet vanwege een verbetering van het klimaat, maar vanwege het simpele feit dat de jacht op deze dieren is verboden en wellicht ook doordat ze zich hebben aangepast aan hogere temperaturen. Het goede nieuws is dus dat de wereld niet binnen vijf jaar vergaat als we onvoldoende doen om de klimaatverandering te stoppen, zoals klimaatalarmisten ons willen doen geloven. Het betekent echter niet dat we maar helemaal niets moeten doen. Maar wel dat we dit op een veel beter doordachte en over langere tijd uitgesmeerde manier kunnen doen.

Ik wens u allen een heerlijke kerst en een prachtig 2024 toe.

 

***

Over de auteur

Kasper Walet is voormalig directielid van de agrarische termijnmarkt. Inmiddels is hij onder de naam Maycroft  al jaren werkzaam als onafhankelijk adviseur over energie en klimaat aan overheden en bedrijven van over de gehele wereld.
***
Bron hier.
***