De waarheid is bekend.
Matt Ridley: ‘De officiële werkelijke kosten van ‘Net Zero’ zijn hetzelfde als het uitgeven van £1 per SECONDE gedurende de komende 31.000 jaar!’
Door Matt Ridley.
De waarheid is bekend. In een officieel rapport wordt voor het eerst de omvang van de kosten erkend die nodig zijn om in 2050 Net Zero te bereiken.
Een studie van de National Infrastructure Commission, die dinsdag werd gepubliceerd, concludeerde dat het behalen van de doelstelling voor 2050 de hoeveelheid geld die we de komende 27 jaar sowieso aan infrastructuur zouden hebben uitgegeven grofweg zal verdubbelen tot £2 biljoen: een extra £1 biljoen uitgegeven aan de groene agenda.
Voor een woord dat zo gemakkelijk over de tong springt, is een biljoen enorm groot. Stel je voor dat je een pond per seconde zou uitgeven, hoe lang zou het duren voordat je £ 1 biljoen zou uitgeven? Het antwoord is meer dan 31.000 jaar.
Dus als je vandaag een biljoen pond zou hebben uitgegeven tegen een snelheid van £ 1 per seconde, zou je moeten zijn begonnen toen wolharige mammoeten nog vrij rondliepen.
Een studie van de National Infrastructure Commission, die dinsdag werd gepubliceerd, concludeerde dat het behalen van de doelstelling voor 2050 de hoeveelheid geld die we de komende 27 jaar sowieso aan infrastructuur zouden hebben uitgegeven grofweg zal verdubbelen tot £2 biljoen: een extra £1 biljoen uitgegeven aan de groene agenda
Het grootste deel van dat biljoen zal gaan naar het vervangen van benzineauto’s door elektrische en gasboilers door elektrische warmtepompen, en naar het opwekken, transporteren en distribueren van de extra elektriciteit die nodig is voor deze twee toepassingen. Het omvat ook een groot aantal andere kapitaalprojecten, waaronder een betere isolatie van huishoudens. Met al die vraag naar elektriciteit zouden we extra elektriciteitscentrales, extra masten en upgrades van de elektrische circuits in huishoudens nodig hebben. En we zouden subsidies nodig hebben voor het installeren van de warmtepompen en het kopen van elektrische voertuigen.
Oh, en £74 miljard zou worden uitgegeven aan het sluiten van het gasnetwerk: de National Infrastructure Commission (NIC), die werd opgericht om de economische groei te bevorderen, is zo onder de indruk van de groene lobby dat het nu een National Dismantling Commission is.
Met uitzondering van woningisolatie zou heel weinig van die £1 biljoen je levensstijl daadwerkelijk op een praktische manier verbeteren. Het belooft niet dat u goedkopere of betrouwbaardere elektriciteit zult krijgen. Het zou u geen geld besparen, u geen extra vrije tijd opleveren en u ook niet productiever maken.
Het zou over het algemeen kleinere dingen vervangen door grotere dingen – meer masten, zwaardere auto’s, grotere radiatoren, windparken in plaats van gasturbines – en dus zou het de wereld feitelijk nog rommeliger maken.
Het is niet zoals de fortuinen die we hebben uitgegeven aan het opzetten van de spoorwegen in de jaren veertig van de negentiende eeuw, of het elektriciteitsnet in de jaren vijftig of het internet in de jaren negentig. Deze gaven ons iets nieuws en nuttigs. Net Zero geeft ons alleen maar precies hetzelfde product op een andere manier.
De NIC beweert dat het nastreven van een netto nulpunt energie op een goedkopere, betrouwbaardere en veiligere manier zal opleveren, maar dit is onzin. Zoals ik al eerder op deze pagina’s heb geschreven, zou een terugkeer naar steenkool deze doelstellingen opleveren, terwijl windparken niet werken. wanneer de wind niet waait en warmtepompen niet zo goed werken bij erg koud weer. In feite zouden we dus een product van lagere kwaliteit krijgen.
Het grootste deel van dat biljoen zal gaan naar het vervangen van benzineauto’s door elektrische en gasboilers door elektrische warmtepompen, en naar het opwekken, transporteren en distribueren van de extra elektriciteit die nodig is voor deze twee toepassingen.
Het is dus alsof je alle Britse coffeeshops vervangt door duurdere, grotere die precies dezelfde koffie serveren en iets langere wachtrijen hebben. De 1 biljoen pond die hieraan wordt uitgegeven, is uiteraard geld dat we niet aan scholen en ziekenhuizen zouden kunnen besteden.
Dit punt lijkt over het hoofd te worden gezien door bijna al onze politici die volhouden dat het bouwen van veel grotere coffeeshops ter vervanging van alle Starbucks en Costa’s ons allemaal rijker zou maken.
‘De economische voordelen van netto nul zijn veel groter dan de benodigde investeringen’, zei Theresa May op de Tory-partijconferentie, Earth to Theresa: ergens in investeren is een kostenpost, geen voordeel. Het voordeel komt voort uit het verbeterde product dat uw investering, indien aanwezig, oplevert.
Dat wil niet zeggen dat niemand profiteert van al deze uitgaven. Net Zero blijkt zeer effectief in het belonen van enkelen ten koste van velen. Degenen die deze CO2-arme producten en diensten financieren, plannen, bouwen en verkopen (waaronder veel Chinese bedrijven) zijn als bandieten. Net als degenen die erover preken. De rest van ons gaat het allemaal betalen.
Er is uiteraard één voordeel dat we zogenaamd uit deze uitgaven zullen halen: een lager risico op rampzalige klimaatverandering. Wat zal de klimaatverandering in 2050 kosten? Dat is een cijfer dat bekend staat als de ‘sociale kosten van CO2’ – technisch gesproken de economische schade die wordt aangericht door elke extra ton CO2-uitstoot die in de atmosfeer terechtkomt. Je hoort er bijna nooit meer over praten. Waarom niet? Omdat alle schattingen beschamend klein zijn – veel kleiner dan de kosten van het CO2-vrij maken.
En ze worden kleiner. Drie economen hebben onlangs de sociale kosten van CO2 herberekend in het licht van de laatste schattingen van hoe gevoelig het klimaat is voor kooldioxide – en hoe goed het nu bekend is dat kooldioxide de landbouwopbrengsten verbetert.
Hun conclusie was duidelijk: ‘De ondergrens van de sociale kosten van CO2 is waarschijnlijk negatief en de bovengrens is veel lager dan eerder werd beweerd, tenminste tot het midden van de 21ste eeuw.’
Ze ontdekten dat kooldioxide in de lucht tot 2050 mogelijk nettovoordelen zou kunnen genereren door hogere niveaus van fotosynthese en toegenomen groei van groene vegetatie.
Erger nog, de kosten van £1 biljoen die de NIC heeft geschat, zijn vrijwel zeker een enorme onderschatting. National Grid zegt dat Net Zero drie keer zoveel zal kosten, £3 biljoen, en zelfs dan gebruiken ze lage ‘genivelleerde kosten’ voor hernieuwbare energie afkomstig van het energiedepartement van de regering.
Enig voorschot op £3 biljoen? Ja. Michael Kelly is emeritus hoogleraar Engineering aan de Universiteit van Cambridge, Fellow van de Royal Society en van de Royal Academy of Engineering. Toen hij hoofdwetenschapper was bij het Department of Communities and Local Government, gaf hij opdracht voor een groot proefproject om erachter te komen hoeveel het zou kosten om alle Britse huizen CO2-vrij te maken. Het antwoord: misschien £4 biljoen alleen al voor huizen.
£74 miljard zou worden uitgegeven aan het sluiten van het gasnetwerk: de National Infrastructure Commission (NIC), die werd opgericht om de economische groei te bevorderen, is zo onder de indruk van de groene lobby dat het nu een National Dismantling Commission is.
Kelly zegt dat niet alleen de kosten onhaalbaar zijn. Om de beloofde infrastructuur te kunnen leveren, hebben we een geschoolde beroepsbevolking van ingenieurs nodig die 70 procent zo groot is als de NHS, en belangrijke strategische materialen die vele malen groter zijn dan het huidige aanbod. Geen van beide is ook maar enigszins realistisch, laat staan betaalbaar.
Toch kunnen zelfs deze schattingen veel te optimistisch zijn. Andrew Montford van Net Zero Watch wees erop dat de voorspelling van de Commissie klimaatverandering uit 2019 dat de prijs van een nieuwe, kleine elektrische auto in 2021 zou dalen tot £13.000 totaal onnauwkeurig was. De werkelijke kosten van een kleine elektrische auto waren dat jaar meer dan het dubbele. Het corrigeren van deze fout op zichzelf voegt £1,6 biljoen toe aan de Net Zero-kosten. En sindsdien zijn de kosten voor het kopen van een nieuwe elektrische auto gestegen.
Stel je nu een wereld voor waarin we al dit geld uitgeven, de Chinese overheid ons voorbeeld blijft negeren (ze bouwt momenteel het equivalent van twee nieuwe kolencentrales per week) en klimaatverandering vindt hoe dan ook plaats – maar dan rond 2050, goedkope fusie-energie, of een goedkopere en betere vorm van kernsplijting, komt in gebruik, met vrijwel geen uitstoot. We zullen eruitzien als idioten.
Als we hier vandaag staan en de toekomst van energietechnologieën voorspellen, is dat een dwaze onderneming. In de jaren twintig benadrukten adviseurs van de Britse regering dat grote vliegtuigen nooit de oceanen zouden kunnen oversteken en dat de toekomst aan luchtschepen lag. Dus bouwden ze de R101, die tijdens zijn eerste vlucht neerstortte.
In plaats daarvan zouden we ons moeten inzetten voor onderzoek naar het verlagen van de kosten van kernsplijting en kernfusie.
Of welke andere technologie dan ook die ons op een dag naar een Net Zero kan brengen zonder ons terug te brengen naar het stenen tijdperk.
***
Over de auteur.
Matt Ridley is een voormalig Tory-lid van de House of Lords en auteur van The Rational Optimist.
***
Bron hier.
***
0 reacties :
Een reactie posten