Netto-nulbeleid botst met de economische realiteit
Hernieuwbare energiebronnen worden geconfronteerd met een ‘instorting in Enron-stijl’, zegt durfkapitalist – duurzaamheid is een vies woord geworden
Door Jo Nova.
Het nieuws verspreidt zich over de vreselijke resultaten in het derde kwartaal op het gebied van wind- en zonne-energie en elektrische voertuigen. Morningstar constateerde dat er in het afgelopen kwartaal zo’n 14 miljard dollar uit de duurzaamheidsfondsen is verdwenen, nog voordat de sombere resultaten bekend werden gemaakt. Dit is slechts een klein deel van het totaal van $300 miljard, maar het is een grote, slechte verschuiving in het momentum in een sector die exponentieel zou moeten groeien en in theorie ‘the next big thing’ zou moeten zijn.
Twee jaar geleden labelden fondsen alles wat ze konden met Duurzaamheid. Maar de term is een vies woord geworden, en dat geldt ook voor ESG. Fondsen die deze groene termen enthousiast aan hun titels toevoegden, laten ze nu vallen en trekken zich langzaam terug…
Nu grote zakenkranten het slechte nieuws melden, is het moeilijk te zien wat de daling zal stoppen – alleen enorme subsidies zouden dat (tijdelijk) kunnen doen, maar de VS hebben dat al gedaan met de bizar genoemde Inflation Reduction Act.
Maar vergis je niet: er is een industrie van $300 miljard die om hulp smeekt en veel politici die niet willen toegeven dat hun inspanningen op het gebied van duurzame energie een economische ramp waren. De Duitse regering heeft Siemens gered, en de Britse regering gooit geld naar windenergie in een poging investeerders terug te krijgen. Het is net als communisme door stealth. De overheid eist dat industrieën magische dingen doen, en als ze falen, worden ze gered, waardoor de industrie steeds meer overheden gaat dienen in plaats van klanten. Maar het geld, of het systeem, kan niet eeuwig zo doorgaan…
Door Shane Shifflett, Wall Street Journal
Nog maar een paar jaar geleden haastte Wall Street zich om duurzaam beleggen te omarmen. Nu sluit het land stilletjes fondsen of geeft het deze nieuwe namen na tegenvallende rendementen, waardoor beleggers miljarden hebben verloren.
Volgens Morningstar was het derde kwartaal de eerste keer dat meer duurzame fondsen en fondsen die ESG-criteria hanteerden werden geliquideerd of verwijderd dan er werden toegevoegd. Dat is een ommekeer ten opzichte van nog niet zo lang geleden, toen bedrijven hun haperende fondsen een nieuwe naam gaven om geld te verdienen aan de miljarden dollars die naar duurzame beleggingsproducten vloeiden.
Minstens vijf andere fondsen hebben ook aangekondigd dat ze hun ESG-mandaten dit jaar zullen laten vallen, terwijl nog eens 32 duurzame fondsen zullen sluiten, blijkt uit gegevens van Morningstar en The Wall Street Journal.
Eén durfkapitalist zegt dat het Net Zero-beleid politieke illusies zijn, en durfkapitalisten wisten jaren geleden dat industrieën die afhankelijk zijn van overheidssubsidies, net als Enron zouden kunnen instorten.
Netto-nulbeleid botst met de economische realiteit
Door Henry Geraedts, Financial Post
Al in 2018 waarschuwden belangrijke leidinggevenden uit de sector ervoor dat de duurzame energiesector een ineenstorting in de stijl van Enron riskeerde vanwege zijn onverzadigbare subsidieafhankelijkheid. Deze afbouw vindt nu plaats in de wind-, zonne-energie- en EV-industrie, en wordt aangedreven door een dynamiek die waarschijnlijk niet zal worden teruggedraaid.
Nu de vraag afneemt, overtreffen de torenhoge kosten zelfs de enorme subsidies.
Geconfronteerd met verlammende technische problemen, toenemende blootstelling aan garanties en bedrijven als Shell die weglopen van miljardenprojecten, bevinden de marktleiders Orsted, Vestas en Siemens Gamesa zich in een structurele financiële crisis, waarbij hun aandelen met 30 tot 60 procent zijn gedaald. Het recente verzoek van Siemens Energy om een reddingsoperatie van 16 miljard dollar bracht het hoofd van de afdeling hernieuwbare energie van BP ertoe te zeggen dat de sector ‘failliet’ was.
Waar we getuige van zijn, zijn geen hobbels op de weg naar een onvermijdelijke transitie naar schone energie, maar bewijs van de sociaal-economische realiteit die de politiek van het netto nulpunt ontrafelt – inclusief de fictie dat we onze samenlevingen dringend en radicaal moeten herstructureren om een veronderstelde klimaatcatastrofe te stoppen, die er in feite niet is.
Henry Geraedts werkte internationaal in durfkapitaal. Zijn doctoraat is in de internationale politieke economie, met een interesse in strategische aspecten van energie en technologie.
Drie weken geleden gebruikte het hoofd van hernieuwbare energiebronnen van BP het woord ‘failliet’:
De BP Executive beschrijft
De Amerikaanse offshore windindustrie ‘fundamenteel failliet’
Reuters, 1 november
De offshore windindustrie, een van de snelstgroeiende energiesectoren, heeft onlangs te kampen gehad met een reeks grote tegenslagen als gevolg van problemen met de betrouwbaarheid van apparatuur, problemen met de toeleveringsketen en scherpe kostenstijgingen.
Anja-Isabel Dotzenrath, BP’s hoofd van Gas en Low Carbon, zei dat problemen in de Verenigde Staten onder meer de vergunningverlening, het tijdsverloop tussen het ondertekenen van stroomafnameovereenkomsten en de bouw van projecten en een gebrek aan inflatieaanpassingsmechanismen omvatten.
Uiteindelijk is de offshore windenergie in de VS fundamenteel ‘failliet’,
vertelde Dotzenrath op een FT Energy Transition-conferentie in Londen.
De winstmarges zijn zo dun en het goedkeuringsproces is zo lang en complex, dat de inflatie hun rendementen opvreet nog voordat ze überhaupt zijn begonnen.
***
Bron hier,
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten