Nog maar enkele decennia geleden was de NAVO bij links weinig populair.
3-10-2023
Nu is het kleinste snippertje kritiek op de NAVO al voldoende om uitgerekend door links voor Poetin-vriend te worden uitgemaakt, schrijft Roelof Bouwman.
Het vak van docent maatschappijleer kan weleens moeilijker zijn dan we ons realiseren. Je moet – om maar eens wat te noemen – leerlingen de beginselen van onze democratische rechtsstaat bijbrengen. Als docent ontkom je er dan niet aan om tevens de verschillen uit te leggen tussen onze politieke partijen. Ga er maar aan staan, nu in de Tweede Kamer liefst twintig fracties zitting hebben.
Voor veel politieke partijen – en dat maakt de zaak extra ingewikkeld – geldt bovendien dat ze hun standpunten in de loop der jaren nogal eens drastisch hebben bijgesteld. Neem het onderwerp pedofilie.
Tegenwoordig is iedereen daar heel erg tegen. Niet toevallig werd de in 2006 opgerichte Partij voor Naastenliefde, Vrijheid & Diversiteit (PNVD), in de volksmond ook wel ‘pedopartij’ genoemd, een fiasco. Maar een paar decennia geleden was de situatie heel anders.
Zo vond de PPR, een voorloper van GroenLinks, dat de leeftijdsgrenzen voor seksuele contacten (‘met name ook pedofiele contacten’) geschrapt dienden te worden uit het Wetboek van Strafrecht. Ook het verkiezingsprogramma van de PSP, een andere voorloper van GroenLinks, pleitte in 1981 voor ‘afschaffing van de strafbaarstelling van pedofilie’. PSP-fractievoorzitter Bram van der Lek wilde behalve pedofilie ook kinderporno legaliseren.
Bij de PvdA hadden ze de pedofiele senator Edward Brongersma. Die pleitte in de jaren zestig en zeventig voortdurend voor het verlagen en – later – het afschaffen van de leeftijdsgrens voor seksuele contacten tussen meerder- en minderjarigen. Bij de VVD was het Ed Nijpels die in 1978 betoogde dat de leeftijdsgrens voor seks met jongeren diende te worden aangepast: van zestien naar twaalf jaar. Daarna zou het vervallen van die laatste grens eveneens ‘serieus moeten worden bekeken’.
LINKSE RESERVES TEGEN DE NAVO
Ook wat betreft de wenselijkheid van het Nederlandse NAVO-lidmaatschap zijn in de loop der jaren veel politieke bakens verzet. Vooral in linkse kring was het Atlantisch bondgenootschap lange tijd uitgesproken impopulair.
De pacifisten van de PSP en de communisten van de CPN waren ronduit anti-NAVO. Maar ook PvdA, D66 en PPR speculeerden in hun gezamenlijke programma voor de Tweede Kamerverkiezingen van 1972 openlijk over de optie ‘uittreden en/of tezamen met geestverwante landen alternatieven nastreven’. In elk geval, zo vermeldde in 1981 het verkiezingsprogramma van de PvdA, mocht het NAVO-verdragsgebied niet verder worden uitgebreid en dienden geen nieuwe landen als lid te worden toegelaten.
ERIC VRIJSEN: SCHANDELIJK DAT NEDERLAND NAVO-NORM NIET HAALTZelfs in het CDA was het Nederlandse NAVO-lidmaatschap niet onomstreden. Toen in 1978 de zogenoemde neutronenbom dreigde te worden toegevoegd aan het Atlantische wapenarsenaal, wond de progressieve CDA-fractievoorzitter Willem Aantjes er geen doekjes om: ‘Dan vind ik dat het NAVO-lidmaatschap ter discussie moet. Dan moet je of de NAVO accepteren met het neutronenwapen, zonder Nederland van dat wapen uit te willen zonderen, of je moet zeggen: hier passeert de NAVO een grens die wij niet kunnen meemaken. We zullen de onmogelijkste dingen mogelijk moeten achten.’
EEN TWIJFELACHTIG OF OVERBODIG INSTITUUT
Een beetje raar is het wel. Want al deze reserves tegen de NAVO dateren uit een tijd dat de Russen niet alleen de lakens uitdeelden in Oekraïne, maar ook in tal van andere Oost-Europese landen – ja, zelfs in het oostelijk deel van ons buurland Duitsland. Wie in Oldenzaal op de trein stapte, was al zo’n vier uur later in de ‘Duitse Democratische Republiek’ (DDR). Daar gebeurde niets wat niet vooraf door het Kremlin was gefiatteerd.
OORLOG OEKRAÏNE: DEZE WAPENS SPELEN EEN HOOFDROLIn die – voor liefhebbers van vrijheid en democratie penibele – omstandigheden vonden veel linkse politici de NAVO maar een twijfelachtig of overbodig instituut. Maar nu het Russische imperium is teruggebracht tot de geringste omvang sinds tsaar Peter de Grote (1672-1725), is het opeens oppassen geblazen met zelfs het kleinste snippertje kritiek op de NAVO. Voor je het weet, word je uitgerekend door linkse politici ervan beticht een Poetin-vriend te zijn.
Volgens de cao voor het voortgezet onderwijs verdient een leraar maatschappijleer maximaal 5.699 euro bruto per maand. Misschien is dat wel te weinig.
0 reacties :
Een reactie posten