Lars van der Bel 7-10-2023
Vanuit Ontwikkelingsbedrijf NHN klonk de roep om nog eens 470 hectare glastuinbouw in Noord-Holland Noord, maar de gemeente Hollands Kroon zegt op basis van geluiden uit de sector juist dat voor uitbreidingen eerder naar het buitenland wordt gekeken dan bijvoorbeeld Middenmeer. Vijf vragen aan Jeroen Noot, programmamanager van GreenPort NHN, over behoefte van en uitdagingen voor de glastuinbouw.
1. Van waar het verschil tussen de uitkomsten van jullie onderzoeken?
„Hoe de gemeente tot die bevindingen komt weet ik niet dus laat ik me bij het onderzoek van Stec Groep houden. Wat ik daarvan weet is dat zij de hele markt in Nederland hebben verkend. Dus ervan uitgaande dat Noord-Holland Noord een opvang kan zijn voor behoeftes die verspreid over het land leven, dan zou je daarmee zo’n 470 hectare kassen kunnen vullen. Dat klinkt gigantisch en dat is het ook, alleen moet daarbij wel gezegd worden dat het in de glastuinbouw al snel om hele andere proporties gaat dan bij normale bedrijventerreinen. Een enkel glastuinbouwbedrijf begint bij 40 hectare, dat is ongeveer net zoveel als een heel bedrijventerrein.”
2. Is in het onderzoek rekening gehouden met zaken als stijgende energieprijzen en inflatie?
„Zeker, maar er zit wel een onzekerheidsfactor in natuurlijk. Zoals je dat altijd zult hebben. Kijk, niemand had de oorlog in Oekraïne zien aankomen. Aan de andere kant: juist die situatie heeft er toe geleid dat glastuinbouwbedrijven zijn gaan kijken naar kwaliteit. En die vinden ze op Agriport. Vanuit andere greenports in het land wordt er echt met jaloezie gekeken naar wat hier gebeurt. Daardoor zien we een vervangingsvraag ontstaan.”
3. Dat moet je even uitleggen. Door stijgende energieprijzen ontstaat er een vervangingsvraag en komen glastuinbouwbedrijven juist naar Agriport toe in plaats van dat ze er weg willen?
„Vervangingsvraag komt tot stand doordat verouderde, vaak solitaire kassenbedrijven voor een verduurzaming van hun bedrijfsactiviteiten staan. Omdat de energierekening voor hen te hoog wordt ziet de wereld er steeds somberder voor ze uit en geven ze de voorkeur aan het verplaatsen van hun bedrijf en nieuwe kassen te bouwen. Glastuinders zijn dan geneigd elkaar op te zoeken zodat ze voorzieningen kunnen delen en kosten drukken. Dat is wat op Agriport is gebeurd. En je ziet wat voor voordelen dat heeft: ze hebben een gedeeld nutsbedrijf, zijn bezig met ondergrondse wateropslag en natuurlijk met geothermie. Dat laatste is cruciaal voor glastuinbouw. Want behalve dat ze op het moment het liefst zo min mogelijk energie verbruiken wensen ze vooral een stabiele energieleverantie op momenten dat ze het wél nodig hebben. En dat is er op Agriport waar ze steeds meer gebruik maken van aardwarmte.”
4. Nu zijn er steeds meer mensen die zich afvragen hoe efficiënt en noodzakelijk sierteelt is. Stoken voor een lelie en die dan exporteren terwijl er ook paprika’s kunnen groeien. Kan er bij de kassencomplexen Grootslag bij Andijk en Alton bij Heerhugowaard, waar voornamelijk sprake is van sierteelt, geen ruimte worden vrijgemaakt voor groente en fruit?
„Nou, het is lang niet allemaal sierteelt daar, maar eerder een gemengd gebied waar ook groentes geteeld worden. Het is natuurlijk wel zo dat energie voor bepaalde sierteelten een grote kostenpost is. Maar ook daarvoor worden duurzame oplossingen bedacht. Zo is een tulpenbroeier bij Andijk al van het gas af en wordt er gekeken naar waterstof als energiebron. Daarnaast laten deze bedrijven zich niet zo makkelijk één op één inruilen: glasgroentebedrijven zoeken bij uitbreiding al snel een kavel van 40 hectare. Vertrek of verplaatsing van een gemiddelde sierteler, die meestal een paar hectare bestrijkt, lost dat niet op.”
5. De gemeente ziet het vooralsnog niet zitten. Wat kunnen jullie daar tegenin brengen?
„Het is goed voor de werkgelegenheid en je ziet het terug in WOZ-waardes. Daar tegenover staan weer discussies rondom wenselijkheid van zulke grote ontwikkelingen en bijvoorbeeld arbeidsmigranten. Daar sluiten we onze ogen absoluut niet voor, maar zeggen daarbij altijd wel dat er veel meer werkgelegenheid omheen hangt. Denk aan aannemers en technici die het aantrekt. We willen helemaal geen welles-nietesdiscussie. We hebben nu eigenlijk alleen aangegeven welke behoeftes en kansen er zijn. Wat volgt is een gesprek met de gemeente Hollands Kroon en omliggende gemeenten over hoe ze daar iets mee zouden kunnen doen. Ons gaat het uitsluitend om het agenderen van dat er een regionale behoefte is. Die zal door de politiek gewogen moeten worden tegenover andere ruimteclaims.”
Noordhollands Dagblad
0 reacties :
Een reactie posten