Afgelopen zondag schonk Buitenhof aandacht aan een boek geschreven door twee jonge klimaatactivisten Hannah Prins en Jantijn Anema: ‘Je bent jong en je wil wat toekomst. Een redelijk radicaal verhaal’. Zie hier.

Het is een pleidooi voor een crisisaanpak in de strijd tegen klimaatverandering. Activisme zien zij graag mainstream worden.

Bouke Geersing stoorde zich aan de apocalyptische teneur van het gesprek en stuurde Pieter-Jan Hagens, de interviewer, daarover een brief.

Deze schreef hem terug:

Het zal je niet verbazen dat we wat betreft dreigend klimaatonheil ver van elkaar staan.

Reden voor Bauke Geersing om wat nader in te gaan op het verschil van inzicht.

 

Door Bouke Geersing (voormalig directeur NOS).


Hallo Pieter-Jan,

Dank voor jouw prompte reactie.

Je gebruikt de terminologie ‘dreigend klimaatonheil’, gezien de wijze waarop je in jouw interviews te werk gaat, neem ik aan een bewuste keuze.

De termen ‘klimaatonheil’ lijkt erop te duiden dat jij in de buurt zit van de klimaatalarmisten.

Ik wil je wel aangeven hoe ik mij in dit belangrijke vraagstuk beweeg en denk positie te kunnen innemen.

Eerst besloot ik er maar eens een serie boeken over te gaan lezen.

Ik las het boek, Blauwe planeet (niet groen) – De visie van een klimaatdissident, Václav Klaus, een boek uit 2010. Die durfde tegen de stroom in te zwemmen, ja toen al. Twee citaten:

‘Hun wijze van redeneren is gebaseerd op versimpelde en onvolledige historische observaties en gegevens die geen enkele grond hebben voor de apocalyptische visioenen die zij schetsen.’,

en:

’De beleidsmakers worden gedwongen om mee te gaan in deze door de media opgezweepte hysterie.’ (beide op p.123)

En dan op p.126:

‘Immers het wetenschappelijk debat omtrent klimaatverandering is grotendeels gestoeld op onzekerheden.’

Je ziet dat Klaus een onderscheid aanbrengt tussen klimaatverandering en apocalyptische visioenen, het eerste onderkent hij, het tweede wijst hij af.

Daarna las ik het boek van Marcel Crock, De staat van het klimaat Een koele blik op een verhit debat, 2011.

Crock schrijft:

‘Dit boek heeft duidelijk proberen te maken dat het nog lang niet zeker is dat de CO2-toename forse opwarming tot gevolg zal hebben, laat staan dat het zal leiden tot een klimaatcatastrofe.’

En:

‘Het “klimaatprobleem is, als het al bestaat, niet op te lossen omdat het klimaat er altijd zal zijn en ons altijd voor verrassingen zal plaatsen. ‘Het energieprobleem is mogelijk wel oplosbaar, in de zin dat we hopelijk ooit betaalbare alternatieven ontwikkeld hebben om de gehele wereldbevolking van energie te kunnen voorzien.’ (p.276)

Crock erkent klimaatverandering, wijst ook, evenals Klaus, op het niet zeker zijn dat die komt van de CO2-toename. Hij geeft aan dat wij het klimaat niet kunnen beheersen, kiest vervolgens voor adaptatiebeleid.

Dat laatste is niet nieuw, dat werd altijd gedaan, al eeuwenlang. Het nieuwe is dat er nu een opvatting heeft postgevat die meent dat de mens het klimaat zou kunnen beheersen. Crock onderscheidt adaptatiebeleid van energiebeleid. Momenteel ontwaar je dat klimaat en energie samengetrokken worden. De vraag komt op waarom dat gebeurt.

Ik nam kennis van het bestaan van www.clintel.nl en www.climategate.nl . Ik verbaasde mij erover dat de NPO daar nooit naar verwijst.

Vervolgens ontwaarde ik het boek,  Apocalypse Never Why environmental alarmism hurts us all, 2020, Michael Shellenberger. De auteur behoorde tientallen jaren tot de meest vooraanstaande klimaatactivisten in de wereld. Tot hij zijn excuses maakte voor die periode en verklaarde:

I feel an obligation to apologize how badly we environmentalists have mislead the public.’

Dat voor iemand die 20 jaar klimaatactivist was en 30 jaar, wat hij noemt, ‘environmentalist’.

Hij geeft de volgende feiten in zijn verklaring:

  1. Humans are not causing a “six mass extinction”;
  2. The Amazon is not “the lungs of the world”;
  3. Climate change is not making natural disasters worse;
  4. Fires have declined 25% around the world since 2003;
  5. The amount of land we use for meat – humankind’s biggest use of land – has declined by an area nearly as large as Alaska;
  6. The build-up of wood fuel and more houses near forest, not climate change, explain why there more, and more dangerous, fires in Australia and California;
  7. Carbon emissions are declining in  most rich nations and have been declining in Britain, Germany and France since the mid-1970s;
  8. Netherlands became rich not poor while adapting to life below sea level;
  9. We produce 25% more food than we need and food surpluses will continue to rise as the world gets hotter;
  10. Habitat loss and the direct killing of wild animals are bigger threats to species than climate change;
  11. Wood fuel is far worse for people and wildlife than fossil fuels;
  12. Preventing future pandemics requires more not less ‘industrial’ agriculture.

Na deze opsomming zegt hij:

‘I know that the above facts will sound like “climate denialism” to many people. But that just shows the power of climate alarmism.’

Waarom bleef hij zo lang stil over de misinformatie over het klimaat, kun je je afvragen. Hij geeft zelf het antwoord:

‘… because I was afraid of losing friends and funding.’

Dan stelt hij de vraag waarom wij zo worden misleid. Hij verwijst naar de  politieke opvatting van klimaatalarmisten die zijn gemotiveerd door, wat hij noemt, ‘anti-humanist beliefs …. trying to make poverty ‘sustainable’. (Je hebt Diederik Samsom recent iets vergelijkbaars horen zeggen.) Als achtergrond voor deze alarmistische opvatting noemt hij:

‘And status anxiety, depression, and hostility to modern civilization are behind much of the alarmism.’ Zijn opvatting erover is: ‘The ideology behind environmental alarmism – Malthusianism – has been repeatedly debunked for 200 years and yet is  more powerful than ever.’

Enkele opvattingen in dat boek:

  1. Factories and modern farming are the keys to human liberation and environmental progress;
  2. The most important thing for saving environment is producing more food, particularly meat, in less land;
  3. The most important thing for reducing air pollution and carbon emissions is moving from wood to coal to petroleum to natural gas to uranium;
  4. 100% renewables would require increasing the land uses for energy from today’s 0,5% to 50%;
  5. We should want cities, farms, and power plants to have higher, not lower, power densities;
  6. Vegetarianism reduces one’s emissions by less than 4%;
  7. Greenpeace didn’t save the whales, switching from whale oil to petroleum and palm oil did;
  8. ‘Free-range’ beef would require 20 times more land and produce 300% more emissions;
  9. Greenpeace dogmatism worsened forest fragmentation of the Amazon;
  10. The colonialist approach to gorilla conservation in the Congo produces a backlash that may have resulted in the killing of 250 elephants.

Hij wijst op het herhaald politiseren van de wetenschap door WHO en IPCC.

Dan een laatste citaat:

‘The evidence is overwhelming that our high-energy civilization is better for people and nature than the low-energy civilization that climate alarmists would return us to.’

Ik las het boek en verbaasde mij er aanvankelijk over dat het zo snel was weggedrukt in de media. De recensies die ik over het boek las toonden, dat aanvallen op de persoon niet werden geschuwd. Het verhaal past niet in het heersende narratief, daar wilden de aanhangers van dat narratief duidelijk korte metten mee maken.

Ik kwam het boek, Onzichtbare nepverhalen en verzonnen onheil, 2022, Patrick Moore, op het spoor. Hij is, net als Shellenberger, een ‘bekeerde’, hij zat eerst lange tijd aan de alarmistische kant, totdat hij het ‘licht’ zag, d.w.z. de wetenschapsfraude waarvan Greenpeace zich bediende.

Moore was van 1971 een van de sleutelfiguren van Greenpeace. ‘Toen Greenpeace in Moore’s beleving veranderde van een idealistische organisatie in een commerciële club die steeds meer gedreven werd door politieke agenda’s, fondsenwerving en belangen die niets meer te maken hadden met het beschermen van milieu, natuur en de mens, verliet Moore in 1986 Greenpeace’, staat op de achterflap van het boek.

Moore schrijft dat de  huidige CO2  emissie niet de oorzaak is van de huidige klimaatverandering, CO2 is verantwoordelijk voor de huidige vergroening van de aarde.

Lees vanaf p,31 zijn boek daarover. Hij wijst bijvoorbeeld op het verschil tussen correlatie en causaliteit.  Als CO2 emissie stijgt en de temperatuur stijgt ook, is deze correlatie, dat staat dan vast, ook als causaliteit te duiden? En zo ja, op grond waarvan dan, wat is dan de oorzaak en wat het gevolg? Is de stijging van de CO2 het gevolg van de temperatuurstijging of is het omgekeerd? Moore laat zien dat in het verleden de ‘stand’ van de CO2 veel hoger was dan nu, terwijl er nog geen industrialisatie was!

Wat dacht je van dit citaat:

‘Het is een feit dat milieuactivisten, politici, de media en vele wetenschappers voor hun eigen persoonlijke en politieke belangen doelbewust bij een campagne van desinformatie betrokken zijn. In plaats van dat ze de waarheid vertellen. Ze hebben een nepramp in elkaar gezet die de gemiddelde burger niet door onafhankelijke waarneming kan verifiëren.’ (p.93)

Moore vindt dat er geen wetenschappelijk bewijs bestaat voor de aanname dat de mens verantwoordelijk is voor de wereldwijde klimaatverandering.

Je begrijpt dat ik verder op zoek ging naar de waarheid in dit klimaatdossier.

In het boek, Annalen van de klimaathysterie, 2023, lees ik nu dat ‘klimaat’ al door Thatcher is gebruikt als ‘gamechanger’, daarmee heeft ze de macht van de vakbonden gebroken: kolen slecht voor het klimaat etc., de rest kun je zelf wel invullen.  In dat boek lees je het vanaf pp.88 e.v..

Ook nu wordt het klimaat als ‘gamechanger’ gebruikt. Toch ging ik verder speuren, ik wilde meer, vooral wetenschappelijke onderbouwing.

Zo kom ik op het boek, Onbeslist, 2023, Steven E. Koonin. Daarin tref ik een bevestiging aan van degenen die op goede grond het klimaatalarmisme afwijzen.

In Wyniasweek staan regelmatig analyses van wetenschapsjournalisten die onderbouwd aantonen dat de claim van Jetten dat we voor 80% kunnen met wind en zon, onzinnig is.

Bij Clintel lees ik dat het laatste rapport van de IPCC ernstige fouten bevat. Dat staat in het boek, The Frozen Climate Views of the IPCC – An analysis of AR6, 2023, edited by Marcel Crok, Andy May. Ik beveel je dit boek aan voor een helder inzicht in de wijze van werken van het IPCC.

Ik neem aan dat je weet dat de beweerde, bijkans, unanimiteit onder wetenschappers over de oorzaken van de klimaatverandering, de CO2-emissie en het gedrag van de mensen, niet bestaat. Frans Timmermans loopt ermee te koop, maar het is in feite een leugen.

Hoe kan dit bestaan? Zitten me middenin, wat ik noem, het Galileo Galilei-syndroom? Is de RK van toen, de IPCC van nu? Is vandaag de dag de situatie nog niet veel  indringender, nu er ook grote financiële belangen op het spel staan? (Heb je wel eens een analyse van Black Rock gemaakt?)  De media spelen nu ook een grote rol, destijds bij Galilei was dat anders.

Klimaatwetenschap wordt sterk door een politieke agenda en het kunnen verwerven van fondsen bepaald. Niet meedoen met de IPCC- aannames betekent wellicht geen fondsen. Er is moed voor nodig om te durven afwijken van de mainstream opvatting.

Eigenlijk zou dat normaal moeten zijn in de wetenschap. In de wetenschap moet je altijd twijfels oproepen en vragen naar waarom?

Maar als wetenschap geïdeologiseerd is, is er sprake van een fundamenteel andere situatie.

Is ook jou opgevallen dat vooral emeritus hoogleraren, klimaatwetenschappers, zich vrij uitspreken? En als ze het doen,  lees ik in de media dat zij er niet meer toe doen e.d. persoonlijke aantijgingen.

Ik vind het onrustbarend en gevaarlijk wat er gebeurt. Nederland wil nota bene het ‘beste’ jongetje van de klas zijn bij bepaalde politieke partijen, nog verder gaan dan Europa al doet. Ondertussen begint steeds duidelijker te worden dat die politieke, moralistische, zich schuldig voelende, antikoloniale, religieuze agenda betekent, dat niet alleen Europa, maar ook Nederland verder achterop zal raken.

Wat ik niet begrijp, althans als ik zelf rationeel blijf, is, dat er geen groot, openbaar, wetenschappelijk debat komt over het klimaat, waarin er geen ‘no-go’s’ zijn.

Het zal ook jou zijn opgevallen dat er nu sprake is van de correcte klimaatopvatting en de foute opvatting.

Marcel Crok.

Waarom hoor en zie ik Marcel Crok alleen bij  Ongehoord Nederland! , om te kunnen uitleggen dat het KNMI in het laatste rapport irrealistische, alarmistische scenario’s op tafel heeft gelegd?  In de Engelse vertaling van dat rapport kwam het extreme scenario zelf niet meer voor. Is dat eigenlijk niet misleiding? Bij de NPO zie ik die correctie niet!

Ik laat het hier bij. Het is mijn idee dat je uitsluitend door studie van boeken en betrouwbare bronnen achter de waarheid in het klimaatdebat komt. Ook is nodig een openbaar debat waarin de verschillende standpunten evenwichtig aan de orde komen.

Hebben vooral journalisten van vooral NOS/NTR, beide taakomroepen, maar ook van de andere publieke omroepen, niet de verantwoordelijkheid om zich op die manier in dit onderwerp te verdiepen?

Ik ben  uiteraard benieuwd hoe je zelf in dit debat staat.

Sorry, dat de tekst wat lang is uitgevallen, maar er is veel aan de orde.

Hartelijke groet,

Bauke Geersing.

***


Redactie:

Veertien jaar geleden heeft heeft Buitenhof ook aandacht aan ‘klimaat’ geschonken – maar toen op meer evenwichtige wijze.

***