‘Thrown to the wind’
Walvissoort met uitsterven bedreigd door windturbines op zee
DOCUMENTAIREMAKERS: “GROOTSTE MILIEUSCHANDAAL OOIT, MAAR IEDEREEN KIJKT WEG”
DOCUMENTAIREMAKERS: “GROOTSTE MILIEUSCHANDAAL OOIT, MAAR IEDEREEN KIJKT WEG”
Datum: 21 augustus 2023
Rypke Zeilmaker
De bouw van windturbines in zee vormt een regelrechte bedreiging voor walvissen in het noorden van de Atlantische Oceaan. Dat wordt aangetoond in de nieuwe documentaire ‘Thrown to the wind’ van onderzoeksjournalist Michael Shellenberger. Het gaat volgens hem om “het grootste milieuschandaal ter wereld”, maar de overheid, wetenschappers, journalisten en de industrie kijken bewust weg.
Op 12 augustus was het weer raak. Een walvis spoelde aan op Takanassee Beach in New Jersey. Sinds 1 december 2022 zijn al zestig dode walvissen aangespoeld aan de oostkust van de VS. Het aantal aangespoelde walvissen neemt sinds 2017 sterk toe. Er zijn vanaf die tijd 200 bultruggen en 98 Noordkapers gestrand. De populatie Noordkapers is gedaald tot 340 en daarmee dicht bij uitsterving.
Clean Ocean Action, een milieugroepering uit New Jersey, onderzocht wat er sinds 2017 is veranderd. Ze konden maar één afwijkende omstandigheid vinden: het aantal vergunningen dat de Amerikaanse overheid heeft afgegeven om windturbines in de zeebodem te heien. Directeur Cindy Zipf: “We keken naar de scheepvaart. Die activiteit was hetzelfde. Dezelfde vissers waren nog aanwezig. Het enige verschil was de hoeveelheid IHA’s (incidental harassment authorizations, tijdelijke vergunning om de natuur te mogen verstoren – red.) die waren afgegeven.”
Michael Shellenberger, een onderzoeksjournalist gespecialiseerd in klimaat en energie, besloot de zaak verder te onderzoeken samen met filmmaker Jonah Markowitz. Voor hun documentaire lieten natuurbeschermers en wetenschappers akoestische apparatuur in de zee zakken tijdens de constructie van een windturbine voor de kust van New Jersey. De klappen van 160 decibel, meer dan het geluid van een opstijgende straaljager, worden plots aan boord hoorbaar. “Dit is dus wat walvissen horen als ze langszwemmen”, laat de commentaarstem in de docu weten. Voor elke turbine die in de zeebodem wordt geheid, zijn 1500 klappen nodig. De windturbines bevinden zich op de migratieroute van Noordkapers.
Net als in Nederland krijgen Amerikaanse windturbinebouwers van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) een vergunning om zeedieren te verstoren en te doden. De enige eis is dat ze binnen een door de overheid vastgesteld quotum van verstoorde walvissen blijven. Sinds juni 2022 gaf de NOAA aan twaalf windturbinebouwers een vergunning voor een jaar af om in totaal maximaal 190 grote walvissen te verstoren.
Volgens Shellenberger is bij de NOAA echter bekend dat de verstoringen het voortbestaan van de walvissen bedreigen. Hij toont op zijn website een brief van het hoofd Beschermde Diersoorten van NOAA, Sean A. Hayes, gericht aan de vergunningverlenende instantie, waarin deze onderbouwt dat “verstoring van de foeragering van Noordkapers gevolgen kan hebben op het populatieniveau voor een soort die al bedreigd wordt en onder druk staat”. De brief is verstuurd aan een groot aantal andere betrokken wetenschappers, maar de waarschuwing van Hayes zijn genegeerd.
Shellenberger wijst erop dat milieuactivisten jarenlang hebben gedemonstreerd tegen activiteiten die walvissen bedreigen, zoals olie- en gasexploratie en visserij. Maar nu om het windmolens gaat, blijft het stil. De burgerorganisatie Save the Right Whales Coalition (Red de Noordkaper coalitie) heeft onlangs een rapport uitgebreid waarin ze laten zien dat grote milieuorganisaties in de VS alsmede wetenschappelijke organisaties donaties ontvangen van de windindustrie. De documentairemakers hopen dat door hun onthullingen het grote publiek wakker zal worden en zal eisen dat de bouw van windturbines op zee wordt gestopt.
De Andere Krant
0 reacties :
Een reactie posten