Het ziet er slecht uit voor de offshore windenergie in Amerika (wat mij blij maakt).
Steun voor ‘offshore’-windenergie neemt af naarmate de kosten stijgen
Door David Wojick.
Het ziet er slecht uit voor de offshore windenergie in Amerika (wat mij blij maakt). Aan de ene kant groeit de tegenstand. Aan de andere kant drijft de kostencrisis de prijzen omhoog. Of de offshore-boom in de VS zal doorbreken valt nog te bezien, maar het is zeker mogelijk. Er is hoop.Er komt dagelijks slecht nieuws voor de sector binnen, dus er is te veel om te melden. Hier zijn slechts enkele voorbeelden om een indruk te geven van het huidige debacle.In New Jersey krijgen we dit dramatische rapport van een opiniepeiling: “Support for Wind Energy Plunges”.https://www.monmouth.edu/polling-institute/reports/monmouthpoll_nj_082923/
Hier is de samenvatting:
“Een meerderheid van de inwoners van New Jersey blijft voorstander van de ontwikkeling van offshore windenergie, maar het huidige niveau van steun ligt ver onder de wijdverbreide steun die het de afgelopen vijftien jaar in de peilingen heeft gekregen. Uit de Monmouth University Poll blijkt dat vier op de tien inwoners denken dat windparken de zomertoerisme-economie van de staat zouden kunnen schaden, en iets minder dan de helft ziet een verband tussen de ontwikkeling van windenergie en de recente golf van walvissen die aanspoelen op de stranden van New Jersey. “Weinigen zien windenergie leiden tot een grote banengroei in de staat.”
Het aantal inwoners van New Jersey dat offshore-windenergie steunt, is sinds 2019 met meer dan 20 procent gedaald, van 76 procent vier jaar geleden naar iets meer dan de helft (54 procent) nu, en het aantal dat tegen offshore-windenergie is, is gestegen van 15 procent naar 40 procent. procent sinds 2019.
New Jersey is een van de twee staten waar in de jaren dat er geen presidentiële verkiezingen worden gehouden, verkiezingen voor de hele staat worden gehouden, dus die komen in november. Offshore-windenergie is nu een verkiezingsthema geworden. CFACT is daarin zeer actief geweest.
Natuurlijk zeggen de ontwikkelaars dat wij, tegenstanders van de wind, liegen. Wat kunnen ze nog meer zeggen, aangezien ze geen echte verdediging hebben? Hier is een goed voorbeeld: “De steun voor offshore windenergie in New Jersey neemt af, de industrie wijst op het effect van verkeerde informatie”.
Het is de gebruikelijke onzin. Wij tegenstanders van offshore windtechnologie zijn allemaal lakeien van de grote oliemaatschappijen; deze monsters zijn nodig om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen; we begrijpen niet dat de technologie onschadelijk is, enz. Pure retorische troep.
Verder naar het noorden heeft de gehele Fisherman’s Advisory Board zich teruggetrokken uit het besluitvormingsproces voor de offshore-goedkeuring van Rhode Island. Dit is een groot probleem omdat de Rhode Island Fisherman’s Advisory Board een integraal onderdeel is van het Rhode Island Ocean Special Area Management Plan (SAMP), een staatsproces dat wordt geprezen als de “gouden standaard voor de ontwikkeling van offshore windenergie”. Rhode Island mag dit proces toepassen op bepaalde offshore windenergieprojecten in federale wateren die gevolgen hebben voor de inwoners en industrieën van Rhode Island, en vooral voor de visserijsector. Het valt onder de Coastal Zone Management Act via een proces dat ‘consistentiebeoordeling’ wordt genoemd, waarbij een staat inspraak kan hebben in projecten in federale wateren als deze van invloed zijn op de staat. In dat geval kan de staat eisen dat het project aan bepaalde CZMA-normen voldoet.
Hier is de vernietigende eerste paragraaf van de ‘We quit’-brief:
‘Wij, de ondergetekende leden van de Rhode Island Fisherman’s Advisory Board (FAB), treden hierbij af en weigeren nog langer deel te nemen aan het Rhode Island Ocean SAMP-proces. Het is overduidelijk geworden dat de Rhode Island CRMC (Coastal Resources Management Council) voorrang voor offshore windontwikkelaars tot haar topprioriteit heeft gemaakt, ongeacht de vereisten van de Ocean SAMP, de kosten voor het milieu of de gevolgen voor de visserijsector van Rhode Island. In de eigen woorden van het personeel is het doel van het FAB/CRMC-beoordelingsproces van offshore windprojecten om de vergunningen vooruit te helpen. Wij als leden van de FAB dachten dat het doel van de FAB/CRMC-beoordeling was om ervoor te zorgen dat offshore windprojecten voldeden aan de vereisten en beperkingen van de Ocean SAMP. We hadden het fout. Het Ocean SAMP-proces is gereduceerd tot louter politiek theater, waaraan wij met onze aanwezigheid weigeren nog meer geloofwaardigheid te verlenen.”
Voor de volledige brief, zie “Vissersadviesraad heeft rol gespeeld in het politieke theater van CRMC”.
Tussen Rhode Island en New Jersey streven Equinor en BP naar een verhoging van maar liefst 54% in de betalingen voor offshore windenergie in New York. De prijsstijging voor Empire Wind 1 zou $159,64 per megawattuur (MWh) bedragen, van $118,56; voor Empire Wind 2 zou de stijging $177,84 per MWh bedragen, vergeleken met $107,50, en voor Beacon Wind zou de nieuwe prijs $190,82 bedragen, vergeleken met $118,00. Dit zijn enorme stijgingen.
Terug in New Jersey klaagt de grootste Atlantische windontwikkelaar – Ørsted – Cape May County en Atlantic City aan omdat ze geen vergunningen hebben afgegeven die ze beloofd hebben niet te zullen doen. Over Ørsted gesproken:
“Orsted (aandelenkoers) daalt met 20% vanwege het risico van $2,3 miljard aan Amerikaanse bijzondere waardeverminderingen”. Zie hier.
“Orsted stelt het eerste windpark in New Jersey uit tot 2026; niet bereid om ‘weg te lopen’ van het project”. Zie hier.
Ze stellen dat ze, gezien de enorme kostenstijgingen, geen geld kunnen verdienen aan het project. Voorlopig lopen ze niet weg van hun talrijke Amerikaanse projecten, maar zullen ze tegen het einde van het jaar hun langetermijnplannen heroverwegen.
Terug in Rhode Island: “Tweede Revolutie Windproject afgewezen door Rhode Island Energy”.
Utility zegt dat hogere rentetarieven, hogere kapitaalkosten en kosten voor de toeleveringsketen het project onaantrekkelijk maakten”.
Het nutsbedrijf wil de hogere prijs niet betalen. Stel je voor!
De windbel kan barsten. We moeten de druk erop houden (om metaforen door elkaar te halen). Dat de sector het moeilijk heeft, is nu duidelijk voor de financiële gemeenschap. Wanneer de aandelenkoersen dalen of de productprijzen stijgen, leidt dat tot verschillende negatieve effecten.
Hier hopen we op tegenslagen voor de ontwikkeling van offshore windenergie. Het dient geen nuttig doel, is destructief voor het milieu en kost een groeiend vermogen.
***
Auteur David Wojick
David Wojick, Ph.D. is een onafhankelijke analist werkzaam op het snijvlak van wetenschap, technologie en beleid. Voor de oorsprong zie http://www.stemed.info/engineer_tackles_confusion.html Voor meer dan 100 eerdere artikelen voor CFACT zie http://www.cfact.org/author/david-wojick-ph-d/ Beschikbaar voor vertrouwelijk onderzoek en advies .
***
Bron CFACT hier.
***
1 reacties :
De windparken op zee zijn veel te duur gezien de bouwkosten, de kosten voor het aanleggen van de stroomleidingen naar land en bovendien roeien ze het zeeleven uit, alleen dat mogen we natuurlijk niet weten.
Een reactie posten