Columnist Zihni Özdil heeft drie weken langs de Middellandse Zee gereisd.
Zihni Özdil 12-8-2023
Het viel hem op dat iedereen, van taxichauffeurs tot schoonmakers, filosofen citeerde. Het contrast met Nederland kon niet groter zijn.
Mijn vrouw wilde per se naar Turkije deze zomervakantie. Ze was er nooit geweest. En ze wilde ook heel graag mijn ‘wortels’ ontdekken.
‘Welke wortels?’ was mijn enigszins verontwaardigde reactie. ‘Je hebt toch mijn boek Nederland mijn vaderland gelezen? Dan weet je toch dat mijn wortels in Nederland liggen!’
‘Als kind gingen we elk jaar naar Turkije,’ legde ik haar uit. ‘Ik wil nu eens de rest van de wereld ontdekken!’
Maar het mocht niet baten. Mijn vrouw hield voet bij stuk. We pakten dus het vliegtuig – onze CO2-afdruk hebben we gecompenseerd door niet al te veel kinderen te krijgen – naar het land van mijn ouders.
We hadden er een geweldige tijd. Tot mijn verbazing kwam ik helemaal bij. Na een week besloten we om verder te trekken. Eerst een week Griekenland. Daarna een week Italië.
ELKE OCHTEND CAFÉS OPEN, KOFFIE EN ETEN VAN TOPKWALITEIT
Het was onze beste vakantie ooit. Het begon al doordat in die landen elke ochtend cafés open zijn. In Amsterdam, waar ik woon, moet je je best doen om een tent te vinden waar je voor 10 uur terecht kunt.
Bovendien is het aanbod anders. Geen slootwaterkoffie en zompige vette (kaas)broodjes zoals in Nederland. Maar, hoe simpel ook: altijd topkwaliteit.
IN NEDERLAND MAG IK NERGENS MET MIJN LAPTOP AAN TAFEL ZITTEN
Deze column lever ik te laat in. Doordat ik vanochtend in Amsterdam nergens met mijn laptop aan tafel mocht zitten. Alle cafés waar ik langsging, stuurden me weg. In de rest van de wereld zouden ze me niet geloven. Maar in Nederland bestellen mensen kennelijk een glas kraanwater om vervolgens de hele dag op het terras te zitten werken aan hun laptop.
VRIENDELIJKE EN BEHULPZAME MENSEN, INTERESSANTE GESPREKKEN
Ook viel het ons tijdens de vakantie op dat de mensen zeer vriendelijk en behulpzaam zijn. Zelfs in de bediening! Overal waar we kwamen hadden we ook de meest interessante gesprekken. Niet zelden gingen ze over politiek en maatschappij.
Mijn vrouw was verbaasd dat de mensen erg goed van alles op hoogte waren. Zelfs schoonmakers en taxichauffeurs citeerden filosofen en dichters. Gelaagdheid, bezieling en liefde voor gedichten zijn daar overal de culturele norm.
HET CONTRAST MET DE ACHTERLIJKE NEDERLANDSE CULTUUR KON NIET GROTER ZIJN
Kortom, het contrast met Nederland kon niet groter zijn. We kwamen tot de onvermijdelijke conclusie dat de Nederlandse cultuur eigenlijk achterlijk is. Voor alle duidelijkheid, dat bedoel ik niet als scheldwoord, maar als sociaal-wetenschappelijke duiding.
Hoe dan ook, in het vliegtuig terug hebben we het gesprek gevoerd over waaróm ons geliefde Nederland nou zo achterlijk is. Dat gesprek bestond vooral uit uitroepen van mijn kant.
Het is toch de schuld van de Nederlandse media, die braaf en nietszeggend doorpruttelen? In de landen die we bezochten, zijn er bijvoorbeeld elke avond op elke zender urenlange discussies van niveau over politiek en maatschappij. Het kan toch niet anders dan dat Nederlanders dáárom relatief ongeïnformeerd zijn! En dat ze discussie over politiek en maatschappij vaak maar ‘gedoe’ vinden.
EEN CALVINISTISCH STEMPEL VAN SAAIHEID EN MATIGHEID
Maar laten we ook het calvinisme niet onderschatten. Laten we de ontzuiling en secularisering van de afgelopen decennia even buiten beschouwing, dan is er toch ontegenzeggelijk een eeuwenlange stempel van saaiheid en matigheid gedrukt op de Nederlandse cultuur?
Ik ging maar door en door over de achterlijkheid van Nederland in vergelijking met de menselijkheid van het Middellandse Zeegebied.
Mijn vrouw bleef me geduldig aankijken. Totdat ik een slok van mijn vieze koffie nam, maar liefst vier euro vijftig bij de Nederlandse vliegmaatschappij waar we mee vlogen. Toen greep ze haar kans en zei:
‘Ja maar, Zihni. Hoe kan het dan dat alle mensen die we spraken, van taxichauffeur tot studenten tot schoonmakers tot mensen in de horeca, dolgraag naar Nederland willen? En dat niemand in Nederland, inclusief jij, in het mediterrane gebied wil wonen?’
Toen vond ik het gesprek niet leuk meer. Ik deed alsof ik naar de wc moest en liep met rasse schreden naar de achterkant van het vliegtuig.
ELSEVIER
0 reacties :
Een reactie posten