We kennen zo langzamerhand de werking van het eco-alarmisme.
Van een onzer correspondenten. 8-8-2023
Er komt iets op gang met allerlei onderliggende speculaties dat als serieus probleem wordt geframed door wetenschappers en actiegroepen die de alarmklok luiden. En ondersteund door kritiekloze media wordt zo een groot planeetbedreigend pseudoprobleem geboren.
We weten inmiddels dat het klimaatalarmisme zo werkt, maar ook de alsmaar opgeklopte angst dat onze oceanen teloor gaan door een overmaat aan plastic is er een voorbeeld van. Nu is er plotseling een kentering.
Vandaag maakten onderzoekers van de Universiteit van Utrecht bekend dat er niet een totaal van 50 miljoen ton plastic in de oceanen kan zitten, maar 3.2 miljoen.
Trouw:
‘Wetenschappers zaten er wereldwijd jarenlang flink naast. Er belandt veel minder plastic afval in de zeeën en oceanen dan werd aangenomen, ontdekten onderzoekers van de Universiteit Utrecht.’
Klimaatonderzoeker en oceanograaf Eric van Sebille stelde vanochtend bij de NOS dat men jarenlang de hoeveelheid plastic te hoog heeft ingeschat, zoals een berucht onderzoek wat uit kwam op 8 miljoen ton per jaar.
Van Sebille inmiddels:
‘Wij hadden al het vermoeden dat dit een heel groot getal was…’
De getallen vlogen ons de laatste jaren om de oren. Hier een voorbeeld van alarmisme zoals wij dat kennen, verspreid door de Plastic Soup Foundation:
‘HUIDIGE SITUATIE IS ONHOUDBAAR
De jaarlijkse plasticproductie zal (zonder beperkende maatregelen) verdubbelen van rond de 450 miljoen ton nu tot 900 miljoen ton in 2045. De wetenschappers wijzen erop dat er al meer gewicht aan plastic op aarde is dan het gewicht van alle land- en zeedieren bij elkaar opgeteld. Overheden zijn niet in staat om de veiligheid van alle plastics en de gebruikte chemicaliën te waarborgen. Plasticvervuiling heeft de planetaire grens gepasseerd.
HOEVEEL PLASTIC EINDIGT IN DE PLASTICSOEP?
Meer dan de helft van de 9,2 miljard ton plastic die tot nu toe is geproduceerd, zo’n 5 miljard ton, is als afval op een vuilnisbelt gestort of simpelweg in het milieu beland. Daarvan stroomt wereldwijd elk jaar tussen de 5 en 13 miljoen ton plastic de grote oceanen in.’
En dit meldt de Universiteit van Utrecht zelf:
‘Even rekenen..
Sinds de eerste productie van plastic in 1950, is er 86.000 miljoen kilo plastic in de oceaan beland. Meer dan de helft hiervan blijft drijven. Dit betekent dat er 57.000 miljoen kilo drijvend plastic in zee zit. Er wordt geschat dat hiervan tussen de 60 en 64% uit kustgebieden naar de oceaan is gedreven. Waardoor er 34.000 miljoen kilo plastic in de open oceaan ronddrijft. Onderzoekers hebben gevonden dat van dit plastic, maar 93-236 miljoen kilo op dit moment daadwerkelijk aan het oceaanoppervlak drijft. Dit is nog geen 1% van al het plastic dat is terechtgekomen in de oceanen. Dat betekent dat de andere 99% dus ergens anders in de oceaan moet zijn. Waar precies? Dat is onbekend.’
Het is goed dat plastic wordt opgeruimd, maar het is ook goed te weten dat de zaak flink is overdreven.
Gelukkig heeft het plastic-alarmisme niet zulke grote gevolgen en dwingt niet om ingrijpende en wereld omspannende maatregelen zoals het klimaatalarmisme, dat de hele fossiele infrastructuur van economieën teniet wil doen.
Mogelijk dat in de toekomst de zaak weer moet worden bijgesteld, maar een evenwichtige reflectie op het plastic-probleem is mijlenver vooruit op de door wetenschappers en journalisten opgeklopte hype over een klimaatcrisis.
***
***
0 reacties :
Een reactie posten