”Vrééselijk toch, het uitzicht is helemaal bedorven door die dingen, die windmolens”, zucht een mevrouw op het strand van Domburg-Oost op een zonnige, heldere dag voor de Zeeuwse moesson begon. Inderdaad, het tijdloze, ongerepte beeld van de horizon is aangetast, zoals ook de zeesterren op de vloedlijn en de zeepaardjes en krabbetjes in de branding zijn verdwenen. De Noordzee is een golvend, druk industrie- annex afvalterrein geworden, zeggen Greenpeace, vissers en zeilers.
Oscar Garschagen
Of ‘dat’ windpark niet uit het zicht geplaatst hadden kunnen worden, vraagt zij aan haar man. Hij bromt hij iets over territoriale wateren. ,,Er zullen er vast wel meer komen”, treurt zij. Dat klopt, misschien niet pal voor de Zeeuwse kust, maar wel op de Noordzee.
Nederland en acht andere Europese landen besloten pas in Oostende dat de Noordzee één grote energiecentrale moet worden. In 2050 moeten windturbines op zee 300 gigawatt aan stroom leveren, waarvan 70 gigawatt in Nederlandse parken, een verzeventigvoudiging. Experts schatten het totaal aantal benodigde offshorewindtorens van het formaat Eifeltoren op maar liefst 30.000. Die mevrouw zal dat niet meer meemaken.
Steeds duidelijker wordt dat megawindparken rampzalig zijn voor vogels, vissen, zeehonden, bruinvissen en schelpdieren. Onlangs sprak ik iemand van Smart Delta Resources in Vlissingen over de Zeeuwse stroomcrisis en die vreest dat voor het maken van groene stroom ‘de Noordzee wordt verkracht’.
Blijf op de hoogte
Krijg een melding bij belangrijk nieuws over Algemeen.
De Noordzee volbouwen ten faveure van de energietransitie is een ‘duivels dilemma’
Voeg daar de sciencefictionachtige plannen voor diepzeemijnbouw aan toe. De bodems van de oceanen zitten vol met zeldzame metalen voor de bouw van windmolens en accu’s voor elektrische auto’s. Offshorebedrijven in Noorwegen en Nederland staan al klaar. De VN heeft het licht nog niet op groen gezet, want er wordt gevreesd voor aantasting van miljoenen jaren oude ecosystemen. De onderzeese goudkoorts lijkt echter niet meer te beteugelen.
De Noordzee volbouwen met windparken en ecologisch rampzalige diepzeemijnbouw ten faveure van de energietransitie. ‘Duivels’ noemde Nieuwsuur dit dilemma. Ja nogal wiedes, als veilige en CO2-vrije atoomstroom buiten het keuzemenu wordt gehouden. Zou die emotionele angst voor atoomstroom altijd zwaarder moeten wegen dan de bescherming van de Noordzee en de oceanen? Hopelijk gaan de verkiezingen ook daarover. En nu naar de zon.
0 reacties :
Een reactie posten