De Indiase lowcost-luchtvaartmaatschappij IndiGo scoorde onlangs chocoladeletters op de voorpagina’s met een recordbestelling van Airbus-passagiersvliegtuigen. De deal, ter waarde van naar schatting 50 miljard dollar, is de grootste order in de geschiedenis van het Europese Airbus en is een staaltje Europese klimaat-hypocrisie.

Hoewel de bestelling van 500 van de A320-neo vliegtuigen een grote order is voor Airbus, wordt het een ‘tegenslag’ genoemd voor het klimaat. Het is in dit verband vermeldenswaardig dat Air India, een andere grote luchtvaartmaatschappij, onlangs ook bestellingen heeft geplaatst voor een totale verkoopwaarde van $ 70 miljard voor 470 vliegtuigen van Airbus en Boeing, waaronder 70 modellen met twee gangpaden.

Deze orders van IndiGo en Air India voor in totaal 970 nieuwe vliegtuigen zijn tekenend voor de groeiende economische macht van India en de daar sterk opkomende middenklasse. Vliegreizen zijn nauw verbonden met economische groei en deze bestellingen zullen bijdragen om aan de snel groeiende vraag van het subcontinent te voldoen.

De orders zijn echter ook een voorbeeld van opkomende economische grootmachten zoals India en China die zich openlijk verzetten tegen de wereldwijde klimaatwaanzin en de roep om de uitstoot van fossiele brandstoffen te verminderen.

Luchtvaartindustrie en emissies

De International Air Transport Association (IATA) heeft tal van doelen gesteld om de CO2-uitstoot tegen 2050 te verminderen. Volgens IATA: “Tijdens de 77e IATA jaarlijkse algemene vergadering in Boston (VS) op 4 oktober 2021, werd een resolutie aangenomen door IATA-luchtvaartmaatschappijen die zich om tegen 2050 een CO2-neutrale uitstoot van hun activiteiten te bereiken.”

Om dit doel te bereiken is een forse reductie van de uitstoot nodig. Het is onduidelijk of de nieuwe vliegtuigovereenkomst van IndiGo zal helpen om de emissiedoelstellingen van de IATA te halen. De A320-neo is weliswaar zuiniger dan de vorige modellen, maar produceert nog steeds aanzienlijke emissies.

Volgens Airbus stoot de A320-neo 20% minder CO2 uit dan zijn voorganger A320-ceo. Dit betekent echter nog steeds dat elke A320-neo ongeveer 100 ton CO2 per jaar zal uitstoten. Dat is ongeveer 50.000 ton nieuwe uitstoot per jaar bovenop de uitstoot van IndiGo’s bestaande, omvangrijke vloot. Dat is aanzienlijk meer dan nul – al dan niet netto.

Overeenkomst van Parijs en Net Zero zijn zinloos

Talrijke nationale leiders hebben ambitieuze doelen gesteld om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, die volgens hen een bescheiden opwarming van het klimaat (die zij irrationeel genoeg,  ‘gevaarlijk’ achten) zullen tegengaan. Het Akkoord van Parijs roept bijvoorbeeld op tot een piek in de wereldwijde uitstoot in 2030 en tot een slecht gedefinieerd netto nulpunt in 2050. Het akkoord biedt geen redelijke manieren om het doel te bereiken, noch wetenschappelijk geldige redenen om dat te doen.

Ondertekenaars van de Overeenkomst van Parijs zijn onder meer India en Frankrijk, respectievelijk de thuislanden van de kopers van vliegtuigen en van Airbus.

India is nu al de op twee na grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld en hun luchtvaartsector is een van de snelst groeiende ter wereld. Met een groeiende bevolking van al 1,4 miljard, staat de Indiase regering onder druk om het aanbod van betaalbare vliegreizen aan burgers te bevorderen. Als gevolg hiervan is het onwaarschijnlijk dat reizen worden beperkt, zelfs als dergelijke maatregelen nodig zijn om de uitstoot te verminderen.

Frankrijk heeft een andere aanpak gekozen voor het probleem van de klimaatverandering, door de korte-afstandsvluchten binnen het land te verbieden en zo de uitstoot te verminderen. Hun nieuwe wetsvoorstel verbiedt vluchten wanneer er ook een treinreis van 2,5 uur of minder beschikbaar is. De wet heeft gemengde reacties opgeroepen onder milieuactivisten die klagen dat het niet ver genoeg gaat.


Nu heeft datzelfde Frankrijk Airbus wèl toestemming gegeven om de recordbestellingen van IndiGo en Airbus aan te nemen. Het is onbegrijpelijk waarom Frankrijk zijn eigen burgers wil dwingen te stoppen met vliegen, maar de massale productie en verkoop van vliegtuigen voor korte-afstandsvluchten aan anderen zou goedkeuren.

De incongruentie van Frankrijk – Parijs is nota bene de plaats van de ondertekening van de Overeenkomst – die enorme vliegtuigorders toestaat van landen met een hoge uitstoot, illustreert de voortdurende kloof tussen de opvattingen van de netto nul-voorstanders en de realiteit. Ontwikkelingslanden zullen internationale klimaatdoelstellingen naast zich neer blijven leggen, naarmate ze zich meer bewust worden van het aanpakken van economische problemen.

***

Bron hier.

***





: