Door: NetZeroWatch.

De crash van de aandelenkoers van Siemens Energy op vrijdag heeft op frappante wijze een probleem met de kosten voor windenergie aan het licht gebracht dat collega’s en ik al meer dan tien jaar onderzoeken. De pijnlijke feiten zijn dat (i) opwekking van windenergie, zowel onshore als offshore, duurder is dan ons wordt verteld en (ii) de prestaties van windturbines de neiging hebben te verslechteren naarmate ze ouder worden, grotendeels vanwege het soort storingen dat door Siemens Energy is gesignaleerd. Er is sterk bewijs dat deze conclusies ondersteunt, dat is gepresenteerd in rapporten die zijn gepubliceerd door de Renewable Energy Foundation in 2012 en in 2020 voor het VK en Denemarken, met updates van de Global Warming Policy Foundation en Net Zero Watch.

Het nieuws over Siemens Energy roept sterk de neiging op om te zeggen ‘je was gewaarschuwd’. Hun beproevingen zijn echter een symptoom van een wijder verbreide ziekte, die ons allemaal treft, hetzij direct door de kosten van elektriciteit, hetzij indirect als eigenaren van windparken (via pensioenfondsen en andere investeringsvehikels). De koersdaling van Siemens Energy is dramatisch, maar dat kan worden afgeschreven als een tijdelijke reactie van de markt op teleurgestelde verwachtingen. We moeten wat dieper graven om de redenen voor de teleurstelling en hun implicaties voor de vooruitzichten voor windenergie te begrijpen.

De aankondiging door Siemens Energy was gericht op hoger dan verwachte uitvalpercentages voor hun onshore-turbines. Deze werden toegeschreven aan problemen met belangrijke componenten, maar krantenberichten suggereren meer systematische ontwerpfouten in recente generaties van grote turbines. Eerdere aankondigingen hadden betrekking op problemen met offshore-turbines, en de marktreactie suggereert dat weinigen geloven dat de huidige problemen zich beperken tot onshore-turbines. Verder, hoewel elk van de grote turbinefabrikanten zijn eigen specifieke problemen heeft, is Siemens Energy niet de enige die te maken heeft met hoge garantiekosten als gevolg van hoger dan verwachte storingspercentages.

In oplopende volgorde van belang zijn er drie aspecten om aandacht aan te schenken:

(a) Siemens Energy en andere fabrikanten hebben garanties gegeven op prestaties waaraan niet zal worden voldaan vanwege hogere uitvalpercentages. Ze zullen extra kosten maken, hetzij om componenten te vervangen, hetzij om windparkbeheerders te compenseren voor eventueel resulterende ondermaatse prestaties. Die kosten zijn de basis voor de afschrijvingen die Siemens Energy heeft moeten nemen. Beleggers zullen zich er pijnlijk van bewust zijn dat het bedrijf winst declareert bij de verkoop van windturbines, maar zonder voldoende voorzieningen te treffen voor toekomstige garantiereparatiekosten.

In boekhoudkundige termen staat dit bekend als het erkennen van toekomstige winsten voor nieuwe contracten. Wanneer duidelijk wordt dat de contracten minder winstgevend zullen zijn, moet de onderneming de waarde van eerder gerapporteerde winsten en daarmee de waarde van de activa op haar balans afschrijven. In feite, hoewel misschien geheel onbewust, heeft het bedrijf investeerders misleid over zijn vroegere en huidige winstgevendheid. Senior managers zouden zich erg ongemakkelijk moeten voelen over hun positie, aangezien het probleem voorspelbaar (en voorspeld) was.

(b) Garanties hebben een beperkte periode – vaak 5 tot 8 jaar – maar de hogere uitvalpercentages zullen aanhouden en de prestaties beïnvloeden gedurende de rest van de levensduur van de windparken waar de turbines zijn geïnstalleerd. Hun toekomstige operationele kosten zullen hoger zijn dan verwacht en hun output zal aanzienlijk lager zijn. Dit zal hun operationele levensduur verkorten, die wordt bepaald door hoe de marge tussen opbrengsten en kosten verandert naarmate windparken ouder worden. Lagere opbrengsten en hogere kosten vervroegen de datum waarop vervanging of herstel nodig is. Deze veranderingen zullen het rendement van de financiële investeerders – pensioenfondsen en andere – aan wie exploitanten het grootste deel van de aandelen in windparken na een aantal jaren verkopen, vaak aanzienlijk verminderen.

(c) Siemens Energy en andere fabrikanten kunnen beweren dat ze – na verloop van tijd – de component- en ontwerpproblemen kunnen oplossen die tot hoge uitvalpercentages leiden. Ze zouden wel eens kunnen kloppen. De geschiedenis van de energietechniek is bezaaid met voorbeelden van nieuwe generaties apparatuur die bij de eerste introductie grote problemen ondervonden, maar die uiteindelijk werden opgelost. Veel bedrijven zijn door deze “kinderziektes” in ernstige financiële moeilijkheden geraakt of zelfs failliet gegaan.

De fout in dit geval was om te doen alsof windturbines immuun waren voor dergelijke storingen. De hele rechtvaardiging voor de dalende kosten van windopwekking berustte op de veronderstelling dat veel grotere turbines meer output zouden produceren tegen lagere kosten per megawatt, zonder de hoge kosten van generatiewisseling. Nu hebben we de bevestiging dat dergelijk optimisme volkomen onterecht was – het hele ontwikkelingsproces was een geval van te ver, te snel. Nogmaals, dit was zowel voorspelbaar als voorspeld.

Het idee dat windturbines immuun zijn voor de factoren die andere vormen van energietechniek beïnvloeden, was altijd absurd. Het gevolg is dat zowel kapitaal- als exploitatiekosten voor windparken niet zo snel dalen als wordt beweerd en mogelijk helemaal niet significant dalen. Hieruit volgt dat het huidige energiebeleid in het Verenigd Koninkrijk, Europa en de Verenigde Staten op drijfzand berust – naïef optimisme versterkt door enthousiast lobbyen los van de technische realiteit.

Op langere termijn zijn (b) en (c) het grote verhaal. Met betrekking tot (a) hebben serieuze analisten allang erkend dat beweringen over toekomstige windkosten en -prestaties door de windindustrie niet serieus moeten worden genomen. Het is duidelijk dat ze zichzelf en hun investeerders sinds de laatste jaren 2010 voor de gek hielden. Helaas zijn we nu gebonden aan een toekomst met hoge energiekosten, met alle gevolgen van dien voor de economie en de levensstandaard.

***

Bron hier.

***