In 2019 schreef de klimaatactivist en aardrijkskundeprofessor Mark Maslin dat oliemaatschappijen $ 200 miljoen per jaar besteedden aan het promoten van iets dat hij ‘ontkenning van klimaatverandering’ noemde.
Door Chris Morrison. 27-6-2023
Sindsdien wordt de claim van de ‘duistere krachten’ regelmatig gebruikt. The Guardian meldde onlangs dat Big Oil “de mensheid aan het uitwringen was”, daarbij nogmaals opmerkend dat er jaarlijks 200 miljoen dollar wordt uitgegeven aan lobbyen voor klimaatverandering. Goed verhaal. Jammer dat er geen echt bewijs is om het te ondersteunen.
Dat blijkt uit een belangrijk nieuw onderzoek van onderzoeksjournalist Ben Pile. Hij herleidt de bewering van Maslin tot een Forbes-artikel, dat op zijn beurt was gebaseerd op het werk van InfluenceMap, een internationale denktank op het snijvlak van klimaat- en duurzaamheidskwesties. InfluenceMap beweert een financieringsmethode te gebruiken die is gebaseerd op “best beschikbare records”, maar Pile merkt op dat het in wezen schattingen zijn. Dit is grotendeels gissen, “niet de ontdekking van een voorraad bonnetjes”, merkt hij op.
Meer in detail merkt Pile op dat deze verzameling aannames inhoudt dat gebieden van bedrijfsactiviteiten worden gedefinieerd die zouden kunnen worden gebruikt voor klimaatlobby en vervolgens een schatting maken van de uitgaven die verband houden met deze activiteiten, en vervolgens een verdere schatting maken van het deel van de uitgaven dat is gericht op kwesties die verband houden met klimaatverandering, voordat uiteindelijk categoriseren als ‘lobbyen’ of ’toerekenen’ op basis van het feit of de activiteit betrekking heeft op een politieke agenda. Al met al concludeert Pile: “het zijn slechts gissingen”. Het werk is speculatief en wekt de indruk van een onderzoek om een van de belangrijkste geloofsartikelen van de groene ideologie te bewijzen.
Hij vervolgt:
“En zo is het idee van een hele industrie van klimaatontkenning die de belangen van grote oliemaatschappijen dient, de meest respectabele samenzweringstheorie op alle niveaus van de samenleving geworden – de online trol reproduceert deze smaad net zo gemakkelijk als de spreekbuizen van internationaal gerenommeerde wetenschappelijke organisaties.”
Er is natuurlijk geen reden waarom Big Oil, waaronder Exxon Mobil, Shell, BP, Chevron en Total, geen geld kunnen uitgeven om bij te dragen aan het energiedebat. Fossiele brandstoffen voorzien in meer dan 80% van de wereldwijde energiebehoefte en leveren een enorme bijdrage aan de samenleving, waaronder het pompen van miljarden ponden in staatskassen en individuele pensioenregelingen. De oliehandel is een legale onderneming die ertoe heeft bijgedragen de mensheid een huidige levensstandaard te bieden die bijna onvoorstelbaar was voor de overgrote meerderheid van de mensen die vroeger leefden. Maar het feitelijke bewijs geeft aan dat ze een laag profiel hebben gehouden in het huidige debat. Mogelijk zijn ze van mening dat wanneer de waanzin van Net Zero-subsidies is uitgeziekt ze nog steeds verplicht zullen zijn om 80% van de energie in de wereld te leveren.
Emeritus-professor Richard Linden van MIT merkt op dat het huidige klimaatnarratief – van de ‘gevestigde’ wetenschap inzake Net Zero – ‘absurd’ is, maar biljoenen dollars zeggen momenteel dat het niet absurd is. Pile’s nieuwste werk – een uitstekend onderzoek van veel van de bronnen die klimaat en Net Zero-extremisme financieren – gaat tot in detail in op veel van de groene miljardairstichtingen die alles financieren, van activistische wetenschappers, politieke campagnes en delen van de reguliere media, waaronder natuurlijk, de Guardian. De Daily Sceptic heeft over veel van deze activiteiten gerapporteerd, waarbij hij bijvoorbeeld melding maakte van de financiering van groene propaganda op scholen en het verstrekken van Armageddon-voorspellend informatiemateriaal voor redactiekamers en tv-meteorologen.
Om inzicht te geven in de enorme hoeveelheid geld die beschikbaar is om de groene agenda te financieren, heeft Pile de onderstaande informatie getabelleerd met een schatting van alle jaarlijkse subsidies van de eigen donateurs van InfluenceMap.
In totaal geven alleen al de donateurs van InfluenceMap elk jaar ongeveer 1,2 miljard dollar aan subsidies om de lobby voor klimaatverandering te financieren. En dit zijn nog maar de fondsen waarmee InfluenceMap een directe relatie heeft. Er zijn er nog veel meer, waaronder de familie Rockefeller, Bezos, Bloomberg, Gates en de Hewletts, Packards en Gettys.
Daartegenover merkt Pile verder op dat in een klein kantoorgebouw in Westminster aan Tufton Street 55, waar Extinction Rebellion met verf gooit en protesteert, een groep kleine denktanks is, waaronder de Global Warming Policy Foundation, die, zoals hij voorzichtig stelt het, “niet geheel is afgestemd op de dominante ideologieën van de ontwaakte westerse politiek en media”. In totaal schat Pile de inkomsten van alle negen campagnevoerende organisaties op slechts $ 6,7 miljoen.
Pile kan aantonen dat miljarden dollars zijn gestort in “kennelijk valse” filantropische stichtingen met het geld waarvan wordt beweerd dat het is gebruikt om verhalen te construeren, om valse maatschappelijke organisaties op te richten, om het publiek, beleidsmakers, regeringen en intergouvernementele agentschappen actief verkeerd te informeren , en om gunsten te kopen van of in onderzoeksorganisaties, mediabedrijven en openbare instellingen. Elke tegengestelde invloed van Big Oil is simpelweg niet te vergelijken, voegt hij eraan toe.
Cartoon: Josh. www.cartoonsbyjosh.com
De enorme bedragen die door de Green Blob zijn uitgegeven, worden genoteerd, maar Pile merkt op dat leden niet weten waarom ze niet in een groene utopie leven. Ze hebben het lang niet nodig gevonden om zichzelf uit te leggen, geven er de voorkeur aan om te insinueren, angst aan te jagen, wegen te blokkeren, morele chantage te gebruiken in plaats van rede – en samenzweringstheorieën rond oliemaatschappijen te verzinnen.
Bovendien blijft voldoende effectieve groene technologie, zelfs na bijna twee decennia lobbyen, een verre droom. Windenergie is een mislukking geweest, EV’s zijn een dure luxe en warmtepompen kosten veelvouden van gasketels. Zoals we maar al te duidelijk beginnen te zien, is de aap uit de mouw is gekomen, aangezien activisten eisen dat de samenleving zich moet reorganiseren rond de tekortkomingen van groene technologie en de ‘klimaatcrisis’. Dit vereist de opbouw van supranationale politieke agentschappen in de vorm van technocratische bureaucratieën met ongekende macht, buiten democratische controle, bevolkt door wonks die geen verantwoording hoeven af te leggen.
“Milieubewustzijn is een elite-ideologie, en angst zaaien voor klimaatverandering is een zorg die alleen de top van de samenleving bezighoudt. De rest van ons vindt het ongeloofwaardig, enigszins belachelijk en duidelijk egoïstisch”,
concludeert Pile.
***
Chris Morrison is de milieuredacteur van de Daily Sceptic.
Bron hier.
***
0 reacties :
Een reactie posten