De economische argumenten voor netto nul zijn nul.

Door Gordon Tombe.

Het implementeren van netto nul zal de wereldeconomie meer schaden dan de atmosferische opwarming die de campagne tegen de uitstoot van kooldioxide zou moeten voorkomen, volgens een vergelijking van onderzoek door erkende experts. Met andere woorden, het opgeven van pogingen om de uitstoot van broeikasgassen van fossiele brandstoffen te elimineren, zou waarschijnlijk vrijwel iedereen rijker maken.

De vergelijking wordt gepresenteerd in een korte video van 12 minuten met de titel “Hoe menselijke verstoringen het bbp beïnvloeden” door Dr. Lars Schernikau, een energie-econoom, grondstoffenhandelaar en auteur van “The Unpopular Truth… about Electricity and the Future of Energy.”

Dr. Schernikau bespreekt de kosten van “menselijke” verstoringen zoals van Covid of de oorlog tussen Oekraïne en Rusland met schattingen van de implementatie van netto nul, die zijn berekend door consultants McKinsey & Company en Wood Mackenzie, en projecties van het Intergovernmental Panel on Climate Change voor atmosferische het effect van de opwarming op het bbp.

Volgens de gegevens zouden de kosten van het implementeren van net zero in 2050 variëren van zeven tot 10 procent van het bbp, terwijl de kosten van het opgeven van net zero slechts een fractie daarvan zouden zijn – 0,5 tot 4 procent van het bbp bij een temperatuurstijging van 2,5 graden Celsius tegen 2100. Het verschil wordt gemeten in vele biljoenen dollars. Bovendien worden de hogere kosten van netto nul verergerd doordat ze 50 jaar eerder zijn gemaakt dan het voorspelde effect van opwarming.

“Als we een stap terug doen en kijken naar voorspellingen voor de opwarming en de groei van het bbp (bruto binnenlands product), moeten we bedenken dat hoe meer welvaart we creëren, hoe beter mensen bestand zijn tegen zwaar weer of welke klimaatimpact er ook mag zijn”,

zegt Dr. Schernikau.

Noch McKinsey noch Wood Mackenzie erkennen in hun rapport dat het schadelijker zou zijn voor de wereldeconomie om net zero te implementeren dan om de verwachte opwarming toe te staan. Door te pleiten voor een vermindering van de CO2-uitstoot, accepteren ze gewoon het verhaal van de voorstanders.

In alle analyses worden aanzienlijke onzekerheden opgemerkt, waardoor men zou denken dat Dr. David Wojick misschien iets op het spoor is als hij schrijft dat de “math of chaos” langetermijnvoorspellingen van het klimaat onmogelijk maakt.

Een Nobelprijswinnende econoom waarnaar Dr. Schernikau verwijst, is het er ook mee eens dat de BBP-groei groter zou zijn zonder een netto nulcampagne en concludeert dat het vermijden van de voorspelde temperatuurstijging hoe dan ook vrijwel onmogelijk is. Dr. William Nordhaus schrijft in het American Economic Journal dat

“..’er vrijwel geen kans is dat de temperatuurstijging minder zal zijn dan de beoogde 2°C, zelfs met een onmiddellijk, universeel en ambitieus beleid inzake klimaatverandering.”

Dus naast het economische argument dat netto nul, nou ja, nul is, is de kans om de veronderstelde opwarming van de aarde af te wenden nihil en is het onmogelijk om het klimaat over 80 jaar te voorspellen. Het wordt nog erger voor het verhaal van groene New Dealers wanneer rekening wordt gehouden met de voordelen van fossiele brandstoffen en het bemestingseffect van CO2.

Zo hebben technologieën die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen de landbouwopbrengsten direct of indirect met ten minste 167 procent verhoogd, volgens een rapport van Dr. Indur Goklany, een 30-jarige veteraan in het klimaatdebat en auteur van boeken over dit onderwerp. Bijgevolg onderhoudt de wereld vandaag 10 keer meer mensen dan aan het begin van de industriële revolutie – ongeveer 8 miljard versus minder dan 800 miljoen – ondersteund door meer biomassa.


Voor een beetje context: in de analyse van Dr. Schernikau is een rapport van de Britse oliemaatschappij BP opgenomen, waarin de kosten van het conflict tussen Rusland en Oekraïne tegen 2100 oplopen tot zes procent van het wereldwijde BBP. Dat is 50 procent meer dan het vermeende effect van door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde – als er zoiets bestaat – en bijna de kosten van het elimineren van koolstofemissies.

Op zijn minst zouden politieke leiders die de netto-nulagenda steunen, moeten heroverwegen om hun burgers economische schade op te leggen die gelijk staat aan een oorlog zonder goed resultaat.

***

Gordon Tomb is senior adviseur bij de CO2 Coalition, Arlington, Virginia; hoofdredacteur van “Inconvenient Facts: The science that Al Gore not want you to know”; en een senior fellow bij de Commonwealth Foundation, een denktank voor de vrije markt.

***