Door Jeroen  Hetzler.

Voorheen was industrialisatie goed, want het voorzag ook de armen van werk en inkomen. Kapitalisme is goed want het heeft de mensheid welzijn en welvaart opgeleverd. Nu zijn industrie en kapitalisme slecht want het is slecht voor het milieu.

Bijgevolg is links antikapitalistisch, niet vanwege de marxistische veronderstelling van onderdrukking maar vanwege het milieu. De mens is de grote boosdoener dus weg ermee. Het kwalijke hiervan is dat de elite, geholpen door pseudo-wetenschappers, het morele gelijk aan hun kant hebben gekregen. Als je meent dat de mens niets anders dan slecht is voor de aarde, dan heb je het begrepen en behoor je tot de groep. Je staat aan de goede kant van de historie. Verzuchtingen.

Het onbeleid in Nederland wordt bepaald door hen die vinden dat ze aan die goede kant van de historie staan. Dat zijn de milieuclubs die hun dweepzieke idealisme willen opleggen aan Nederland. De politici van de coalitie zijn slechts de tassendragers van Greenpeace, Milieudefensie, Natuurmonumenten, activistische rechters e.d.

Vooral Greenpeace valt op door zijn misleidende dure propaganda op tv voor een misantroop beleid waarin voor de mens en industrie geen plaats meer is. De overheid kán ook geen beleid voeren omdat zij zich in de hoek heeft geschilderd puur doordat zij zich heeft laten overbluffen door al dat gedram. Incompetentie en visieloosheid deden de rest. Echter, dit neemt niet weg dat het klimaat’probleem’ nog steeds een Eco-verzinsel is en stikstof een ambtelijk verzinsel blijft. Zo gaat het steeds verder bergafwaarts.

De milieubeweging wil immers nu ook de visserij, veehouderij en de industrialisatie de nek omdraaien. Het is verklaarbaar dat de compromisloze en luidruchtige alarmistische milieubeweging alle aandacht krijgt, want zij hebben alle tijd om in allerlei praatprogramma’s op te draven.

Ze krijgen ruim baan van de vele media om hun verzonnen problemen uit te venten. En nog trapt elke coalitiegenoot in dat alarmistische geschreeuw vol opgeblazen futiliteiten, waar vooral Greenpeace een meester in is. We kennen ze wel: Action now, 5 voor twaalf, de natuur staat op het punt van vernietiging, koraal is niet meer te redden, zesde uitsterven etc. Het moge duidelijk zijn dat de milieubeweging al lang niet meer gaat over plantjes beestjes en afval. Dat is een al lang opgelost probleem. Nee, het gaat ze nu om zeggenschap hebben over de directiebesluiten van grote bedrijven en multinationals als Shell.

Het revolutionaire vonnis tegen Shell dat Milieudefensie van de rechtbank Den Haag wist te verkrijgen heeft de fanatieke cel van de beweging, die het niet zo hoog op heeft met de democratie, vleugels gegeven. Met dit succes is immers aangetoond dat de klimaat- en milieubeweging via de rechter een plaats in de bestuurskamers van multinationals kan verkrijgen. Nu heeft Milieudefensie de regie over de klimaatbedrijfsvoering van Shell in handen.

Milieudefensie wist zo de politiek en daarmee de democratie buiten spel te zetten. Haar advocaat heeft meermalen laten weten dat ‘we de democratie onder curatele moeten stellen’. In het hoger beroep tegen Shell bedient Milieudefensie zich nu ook van de diensten van Jan Rotmans, die een verklaard voorstander is van een ‘klimaatdictatuur’. Antidemocratische sentimenten zijn in het kamp van Milieudefensie kennelijk bon-ton. Bron.

Ze krijgen hun geld wel, genoeg voor hun misleidende praatjes in dure reclames. Het genuanceerde geluid van mensen die weten hoe het écht zit wordt niet gehoord, genegeerd of weggehoond zoals dat van Berdowski van Bos Kalis. Zie hier (betaalmuur). Alleen, naast de letter van de wet is er ook de geest van de wet. Pas dan wordt deze vraag interessant: wie handelt er nu uiteindelijk maatschappelijk onverantwoord? De milieubeweging, de activistische rechter of de hardwerkende ondernemer?

De machtshonger van de milieubeweging gekoppeld aan hun obsessie voor de mythe van die vreselijke opwarming door CO2 – in hoeverre geloven zij er zelf eigenlijk in? – heeft al geleid tot de onderwerping van de coalitie die nu als een hond de hielen van de milieubeweging likt.

Over geld gesproken, steeds weer duikt het verhaaltje op dat sceptici door fossiel worden betaald. Even zo vele malen kan dit weerlegd worden. De sceptici kunnen zich geen dure advocaten of reclamecampagnes veroorloven. Wel kan de milieubeweging dit. Hoe komen zij aan al dat geld? Bovendien duiken er beschuldigingen op van Russische financiering van anti fracking NGO’s. Lees Tussen hoogmoed en hysterie over fracking en Milieudefensie. Hoe betrouwbaar zijn al die NGO’s als Greenpeace, Milieudefensie etc. eigenlijk zelf wel? Macht en geld corrumperen, ook de redders der aarde. Hier.

En zo gaat het maar door. De een weet niet voor de ander hoe zo politiek correct en quasi maatschappelijk verantwoord mogelijk te handelen.

In oktober 2021 maakte pensioenfonds ABP bekend dat het alle aandelen in oliebedrijven, gas en steenkool snel wilde verkopen: 15 miljard in de verkoop. Eind maart 2023 moeten al die aandelen zijn afgestoten, maar we kunnen nu al een miljardenverlies inboeken. Aandelen in Shell, bijvoorbeeld, hebben het sinds oktober 2021 ruim 50 procent beter gedaan dan het gemiddelde van de beurs. Ik zou daarom vandaag schatten dat het ABP met die actie 3 tot 7 miljard euro heeft verloren.

Het ABP gaf in 2021 zelf toe dat deelnemers bezorgd zijn dat ‘verantwoord en duurzaam beleggen ten koste gaat van het rendement en dus van de hoogte van de pensioenen’ (jaarverslag 2021, p. 49).

Verantwoord duurzaam beleggen komt niet overeen met maatschappelijk verantwoord beleggen, blijkt hier ook maar weer. Het is een begrip dat bepaald wordt door politiek correcte willekeur zonder visie. Vandaag klimaat, morgen kinderarbeid in Congo vanwege delving kobalt voor Tesla e.a. Wat verantwoord heet, is in werkelijkheid idealistisch en misantroop geschreeuw.

ABP-baas Harmen van Wijnen vindt dit kennelijk allemaal goed. Maar als de Eerste Kamer de pensioenwet van De Nederlandsche Bank (DNB) aanneemt, komt straks het probleem van het ‘invaren’. Kunnen we enig vertrouwen hebben dat het ABP van te voren een eerlijke schatting maakt van de kosten en de risico’s van die operatie, en protest aantekent bij DNB wanneer die kosten wel erg hoog lijken te worden? Onwaarschijnlijk dat het ABP, ons grootste pensioenfonds, open en eerlijk is over het ‘invaren’, wanneer het ABP nu al druk bezig is om de kosten van het ‘verantwoord’ beleggen te verstoppen? Bron.


We zijn in Nederland ten prooi gevallen aan machtsbeluste meedogenloze milieuactivisten die hier koste wat kost de dienst willen uitmaken en overal haar tentakels te hebben. De milieubeweging is vooral een gevaar voor mondiale welvaartsgroei waar men in ontwikkelingslanden zo naar snakt. De coalitie voert een zichtbaar onbeleid. Daarachter gaat het dictatoriale onzichtbare antidemocratische en misantrope beleid van de milieubeweging. Zij vormen het echte gevaar voor ons land.

Wij kunnen hen nog tegenhouden door te beginnen bij de komende verkiezingen.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet moet worden vernietigd.)

***