Olaf Scholz blinkt uit in Nichthandeln: niets doen.
Robbert de Witt 25 januari 2023
Hoe kan de bondskanselier rechtvaardigen dat je de Oekraïners nét genoeg helpt om stand te houden, maar meer ook niet? Ook wil Duitsland pas Leopard-tanks leveren als de Amerikanen hun Abrams-tanks sturen. Toch weer schuilen achter de brede rug van de Amerikanen dus, schrijft Robbert de Witt.
Lees ook dit commentaar van Eric Vrijsen uit 2021: Nu Poetin pokert, blijkt EU niet erg autonoom
Op wie kun je rekenen tijdens een crisis? Die vraag is prangend, na bijna een jaar oorlog in Oekraïne. En deze vraag geldt niet alleen voor de belaagde Oekraïners, maar ook voor Europese landen op zoek naar leiderschap. In Europese hoofdsteden leeft al langer de wens om een zelfstandige en sterke rol van Europa in de wereld. ‘Strategische autonomie’ was de trotse term die je steeds weer hoorde in Brussel.
Dat had alles te maken met ontwikkelingen in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. De Britten vertrokken uit de Europese Unie en onder president Donald Trump stond het Amerikaanse belang voorop, bondgenoten speelden de tweede viool – áls zij al werden gezien als bevriende naties en niet als rivalen.
Frankrijk en Duitsland trekken bepaald niet hand-in-hand op
Frankrijk en Duitsland zouden daarom de kar gaan trekken op het Europese continent. Maar het afgelopen jaar werd duidelijk dat zij bepaald niet hand-in-hand optrokken. Afgelopen zondag vierden de Franse en Duitse regering de zestigste verjaardag van hun vriendschapsverdrag uit 1963. Maar echt joviaal en feestelijk werd het niet. Daarvoor zijn er te veel onderlinge meningsverschillen en ergernissen.
Inzake hulp voor Oekraïne zit het probleem inmiddels vooral bij Berlijn. De Franse president Emmanuel Macron is de laatste maanden al gedraaid, van zalvende verzoener naar gulle leverancier die de Oekraïense president Volodymyr Zelensky zelfs wil helpen aan de militaire eindzege op de Russen.
Lees de blog van Robbert de Witt Olaf Scholz, de treuzelaar in Berlijn die maar geen wapens wil leveren
De Duitse bondskanselier Olaf Scholz (SPD) kondigde vorig jaar weliswaar een Zeitenwende aan, een historische ommekeer die werd ingeluid met een ongekende financiële injectie voor de Bundeswehr. Maar hij blijft sindsdien twijfelen en weifelen. Terwijl Oekraïne blijft vragen om geavanceerde Duitse tanks die nodig zijn om nieuwe Russische aanvalsgolven tegen te houden en verloren terrein te heroveren.
Schuilen achter de brede rug van de Amerikanen
Helaas blinkt Scholz uit in Nichthandeln: niets doen. Ondanks alle Russische oorlogsmisdaden in Oekraïne, laten de Duitse sociaal-democraten zich gijzelen door hun eigen vrees voor escalatie en hun historische schuldgevoelens ten opzichte van Moskou.
Maar niets doen om Oekraïne verder te helpen in hun overlevingsdrang, is immoreel. Want hoe kun je rechtvaardigen dat je de Oekraïners nét genoeg helpt om stand te houden, maar meer ook niet? De tijd van een partij helmen sturen, is inmiddels voorbij.
Lees het dubbelinterview met Wopke Hoekstra en Annalena Baerbock: ‘Poetin elimineert de kinderen, roeit volk uit’
Minstens zo beschamend is dat de regering-Scholz aangaf pas Leopard-tanks te willen leveren als de Amerikanen hun Abrams-tanks zouden sturen. Toch weer schuilen achter de brede rug van de Amerikanen dus. Terwijl Washington al veruit de meeste hulp levert aan de oorlog op het Europese continent, financieel én materieel. Nu het erop aankomt, is er van Europees leiderschap dus weinig te merken. Het moet weer eens van de Amerikanen komen (en een beetje van de Britten en andere welwillende Europese landen).
Dat is een boodschap die de Nederlandse regering gelukkig goed heeft begrepen. Ook in Nederland klonk afgelopen jaren de roep om meer aansluiting te zoeken bij ‘de Frans-Duitse as’ (lees: Parijs en Berlijn volgen in hun gezamenlijke besluiten). Maar ook na de Brexit, en ondanks het tijdperk-Trump, doet Den Haag er verstandig aan in nauw overleg te blijven met de Britten en Amerikanen. Zoals Mark Rutte bewees tijdens zijn geslaagde bezoek aan het Witte Huis vorige week.
Alle mooie vergezichten van de afgelopen jaren over Europees leiderschap ten spijt: in tijden van crisis zijn het nog altijd de Amerikanen op wie de zwakkeren in deze wereld kunnen rekenen.
4 reacties :
Weer een westers propaganda artikel met zg. Russische agressie tegen de bevolking. De bevolking van Oekraine staat voor een existentieel deel achter de Russen. Deze Russen hebben geen enkel belang noch noodzaak om de bevolking te mishandelen. De Oekrainers kunnen niet anders want zij krijgen opdracht van hun nazi heersers (opvolgers van Bandera).
De gene die Amerika steunt deugt voor geen meter zoals blijkt uit elsevier
Zij zijn de oorlogsmachine van de wereld wat mij betreft zinkt het naast atlantis weg in de oceaan. Goodbye folks,
"Ondanks alle Russische oorlogsmisdaden in Oekraïne". Elsevier is al lang niet meer wat het geweest is, een onafhankelijk weekblad. In iedere oorlog is er sprake van oorlogsmisdaden. De grootste misdadigers zijn echter de politici die aansturen op oorlog zoals ook in Oekraïne en weigeren over vrede te praten want de wapenindustrie moet aan het werk blijven. Robbert de Wit heeft het over oorlogsmisdaden gepleegd door Rusland, echter ik lees nergens dat het Westen in 1990 heeft beloofd niet uit te breiden naar het Oosten en vice versa. Ook lees ik nergens dat het Russische deel van Oekraïne jarenlang door Zelensky is gebombardeerd waarbij duizenden vrouwen kinderen en mannen zijn omgekomen. Begrijpelijk is dat Poetin zich verweert tegen de oorlogsmisdaden van Oekraïne en het Westen, al is geen enkele oorlog goed te praten. Stuur al die oorlogszuchtige politici naar het slagveld met een geweertje en laat ze elkaar afmaken met Kaag en Rutte voorop.
Waarom nog meegaan met de USA? Vele false flags en Psy Ops (psychologische operaties) hebben zij al uitgevoerd om op basis van leugens oorlogen op te starten of regime changes te bewerkstellingen. Altijd onder het mom van vrijheid en democratie brengen. Honderdduizenden doden tot gevolg. Het is tijd dat Europa nadrukkelijk afstand neemt van landen die het militair industrieel complex financieren door "zelf' oorlogen te bedenken. Het zijn diezelfde landen die na een oorlog zichzelf als "redder" presenteren door de wederopbouw te financieren. Financieringen betekenen landen vastketenen aan. En zo gaat het al heel lang. Adolf werd immers ook voor een zeer groot gedeelte gefinancierd door zionistische families uit de USA. Loskomen van de USA en de soevereiniteit terugnemen als land, is voor ieder Europees land noodzaak.
Een reactie posten