Van een onzer correspondenten.

Barbara Baarsma vertrekt per 1 maart van dit jaar na twee jaar als CEO van de Rabo Carbon Bank te zijn geweest. Ze keert ook niet terug in een andere functie en de Carbon Bank gaat niet meer als een aparte eenheid verder. In een wollige verklaring stelt de Rabobank dat door het samenvoegen van Baarsma’s Bank met andere onderdelen ‘meer synergie zal worden gecreëerd.’ De Carbon Bank zou niettemin de hoeksteen blijven van de Rabobank, maar een benoeming van een nieuwe topman/vrouw gaat er niet komen.

 

‘Ik ben supertrots op wat ik heb bereikt bij de Rabobank’

Baarsma in een intern memo van de Rabobank:

‘Omdat mijn eigen leercurve na deze twee jaar afvlakt en minder steil wordt, is het voor mij tijd voor een nieuwe uitdaging.’

Alles wijst erop dat het plotselinge vertrek van de al te klimaatbevlogen hoogleraar-bankier geen vrije keus is. Was het niet haar dynamische persoonlijkheid die niet paste in het profiel van de bank, dan ligt een inhoudelijke koerswijziging op het terrein van klimaatverandering en de rol van CO2 voor de hand.

Veelzeggend is immers haar statement:

‘In die twee jaar heb ik met Carbon Bank precies gedaan waarvan de Rabo wilde dat het naartoe moest.’

De Carbon Bank had inmiddels diverse proefprojecten in Nederland, maar ook in het buitenland. Volgens Baarsma werden de boeren gezien als onderdeel van het probleem, maar konden nu een bijdrage leveren door CO2 onder de grond te stoppen. Baarsma maakt de uitkomsten van dit soort proefprojecten zelf niet meer mee. Met haar onverwachte vertrek lijkt ook de stuwkracht van haar ‘anti-CO2 Bank’ teniet te worden gedaan.

Over de rol van CO2 als vermeend broeikasgas is veel discussie. De Amerikaanse hoogleraar William van Wijngaarden die volgende week Nederland bezoekt voor een lezing, noemt de voorstelling dat CO2 een grote rol speelt bij de opwarming ‘gebakken lucht.’


Wie de visie van Baarsma nog een keer wil aanschouwen, zie hier:

***

Bronnen hier en hier.

***