Het dure gas zit in de reservoirs.
De EU verzinkt in zelf veroorzaakte chaos
Een installatie in het Spaanse Cartagena, waar vloeibaar gas in zijn oorspronkelijke gasvormige toestand wordt teruggebracht en daarna in het netwerk van pijpleidingen wordt gepompt.
(Door: Gert Ewen Ungar – Vertaling: E.J. Bron)
In een analyse op de “NachDenkSeiten” verduidelijkt Jens Berger de chaos die er op dit moment in de EU heerst met het oog op de import van LNG (vloeibaar gas). Nadat de prijzen voor LNG duizelingwekkende hoogtes hadden bereikt, zijn ze nu negatief. Wie vloeibaar gas aan de EU zou willen leveren, moet daarvoor betalen. Dat betekent echter geen ontlasting voor de verbruikers. Aan hen worden vanzelfsprekend die prijzen doorberekend, die betaald moesten worden toen de EU-landen in paniek de gasmarkt leeg gekocht en daarmee de prijzen de hoogte in gedreven hebben.
Het dure gas zit in de reservoirs. De Duitse minister van Economische Zaken, Robert Habeck (Groenen), stelt ontlastingen voor volgend jaar in het vooruitzicht, laat daarmee echter zien dat hij de marktmechanismes niet begrepen heeft. Als de reservoirs leeg zijn en gevuld moeten worden, stijgt daardoor de prijs en daarmee ook de prijs. Als de EU af blijft zien van Russisch gas uit pijpleidingen en zodoende het aanbod kunstmatig krap houdt, stijgen de prijzen natuurlijk duidelijker.
Wat Habeck niet begrijpt, begrijpen de speculanten. Nu ligt er een groot aantal LNG-tankers voor anker voor de Europese kusten dat wacht op kouder weer en een daarmee gepaard gaande stijging van het verbruik evenals de daarmee verbonden prijzen voor gas.
De ongecoördineerde opkoop van LNG heeft echter niet alleen de prijzen de hoogte in gedreven, maar bovendien voor onvervalste beroering gezorgd. De LNG-markt is net als alle andere markten voor energiedragers erg op de praktijk afgestemd. Net zoals bij de markt voor ruwe olie zijn het aanbod en de vraag in balans. Uitbreidingen van de productie op korte termijn zijn maar beperkt mogelijk, omdat de capaciteiten voor het vloeibaar maken van gas beperkt en om redenen van efficiëntie ten volle belast zijn. De opbouw van extra capaciteiten duurt jaren en is alleen maar lonend door een garantie van de investeringen door middel van lange termijn contracten. Die willen de landen van de EU echter met het oog op de geplande stoppen met het gebruik van fossiele energiedragers niet afsluiten. Tot het jaar 2050 wil de EU klimaatneutraal zijn. Tegelijk meerdere ideologieën staan de EU in de weg bij een voordelige verzorging van de EU met gas: het verklaarde afzien van Russisch pijpleiding gas en het doel van de klimaatneutraliteit. Als het daarbij blijft, blijft de verzorgingssituatie in de EU moeilijk. Daar maakt de EU echter internationaal ook geen vrienden mee.
De EU-landen hebben hun financiële kracht ervoor gebruikt om de landen van het zuiden af te snijden van de toegang tot vloeibaar gas. Met verstrekkende gevolgen voor de samenlevingen daar. Stroomuitval en stilstand van de productie zijn in landen zoals Pakistan en Bangladesh ondertussen aan de orde van de dag. Ze worden veroorzaakt door een gebrek aan LNG, wat door de hogere vraag in de EU werd veroorzaakt. Tegen deze achtergrond is het begrijpelijk dat de landen van het zuiden in toenemende mate wantrouwend ageren tegenover de EU en openstaan voor samenwerking met China en Rusland. Voor het westelijke argument dat Rusland de Oekraïne overvallen zou hebben en daarom bestraft zou moeten worden, heeft men in deze landen gezien de talloze, het volkerenrecht schendende, en tot nu toe onbestrafte overvallen van het collectieve Westen op henzelf geen begrip.
Paradox is bovendien dat, sanctie gerelateerd, de levering van Russisch pijpleiding gas tot september met 80% daalde, de import van LNG uit Rusland in de EU met 50% is gestegen. De sancties verhinderden volgens Russische informatie het routineonderhoud van slijtende delen van de pijpleiding. Duitsland stond er echter op dat de sancties in dit geval niet toegepast zouden worden en verwees naar een gasturbine, die in Duitsland werd gereviseerd en klaarstond om opgehaald te worden. Bondskanselier Scholz liet zich ervoor fotograferen en verzekerde zich persoonlijk overtuigd te hebben van de reglementaire toestand van de turbine. Waarom de turbine noch door Duitsland noch door het eigenlijke verantwoordelijke concern Siemens Energy direct naar Rusland geleverd werd, is tot op de dag van vandaag onduidelijk. Kennelijk wilde geen enkele kant het risico dragen om de sancties te overtreden, omdat dit gepaard gegaan zou zijn met desbetreffende consequenties. Met de levering van vloeibaar gas tegen duidelijk hogere prijzen kon Rusland een deel van zijn verliezen door verminderde gasleveringen via Nord Stream 1 compenseren. Ook in deze samenhang komt het handelen van de EU amateuristisch over.
De hele affaire rondom de gasturbine maakte de chaos rondom de sancties duidelijk. Het sanctieregime van het Westen is op veel gebieden vaag en kan willekeurig geïnterpreteerd worden. Een probleem, dat ook andere gebieden zoals de export van kunstmest betreft. Deze valt weliswaar niet onder de sancties, maar banken en verzekeraars schrikken uit angst voor mogelijke straffen voor de financiering en verzekering van de handel met Russische kunstmest terug. De rechtssituatie zou ondoorzichtig zijn, zei men.
De toename van de vraag naar vloeibaar gas door de landen van de EU heeft niet alleen de prijzen enorm de hoogte ingedreven, maar ook de inflatie aangewakkerd. De ECB reageerde daarop met meervoudige verhogingen van de basisrente tot inmiddels 2%. Daarmee verdiept en verlengt de ECB de recessie in de EU en in Duitsland, want door de verhoging van de basisrente stijgt het aanbod aan aardgas niet, maar ze wurgt de conjunctuur, omdat ze investeringen duurder maakt. De energieprijzen laten zich echter met een verhoging van de basisrente niet beïnvloeden. Ze zijn een door het sanctieregime veroorzaakte kunstmatige beperking en zouden daarom alleen maar door een revisie van het sanctieregime onder controle gebracht kunnen worden. Ook al zijn de prijzen nu enorm gedaald, is daarmee het daaraan ten grondslag liggende probleem van een schaars aanbod van LNG op de wereldmarkt niet uit de weg geruimd.
Of het plan van de EU om het inkopen van gas in het vervolg via de Europese Commissie af te wikkelen, helpt, zal moeten blijken. De EU kan maximaal iets optimaliseren door de inkoop beter te coördineren. Of dat via een centrale aansturing uit Brussel daadwerkelijk kan lukken, is de vraag. Ook de centrale inkoop van vaccins door de Europese Commissie is eerder slecht als goed gelukt en wordt door vermeende corruptieschandalen van de voorzitster van de Europese commissie overschaduwd. Dat de voorzitster, Ursula von der Leyen, bij de koop van LNG haar hang naar ondoorzichtigheid plotseling zou opgeven, is onwaarschijnlijk. Bovendien is ook een gecentraliseerde inkoop van gas niet in staat om invloed uit te oefenen op het aanbod. Als de EU aan haar plan vasthoudt om in het vervolg af te zien van Russische energiedragers, dan blijft de verzorgingssituatie van de EU meerder jaren lang kritiek.
Wat echter te verwachten is, is dat de Europese Commissie de centrale verdeling van gas als nieuw machtsmiddel zal gebruiken. De Europese Commissie gebruikt het geld uit het Corona-Recovery-Fonds, dat door de Europese Commissie verstrekte leningen wordt gefinancierd, en waarvoor de EU-landen gezamenlijk garant staan, om politieke druk uit te oefenen. Von der Leyen gebruikt haar macht om landen op de koers van de Europese Commissie te dwingen.
Over het algemeen moet vastgehouden worden dat als men de energiecrisis in de EU duurzaam wil bestrijden, het absoluut noodzakelijk is om opnieuw na te denken over het sanctieregime en dit aan een revisie te onderwerpen. Daarvoor is in de EU echte rop dit moment geen meerderheid te vinden. Zonder een samenwerking met Rusland op energiegebied zal de EU in de internationale concurrentie verder achteruitgaan en aan betekenis verliezen. De aangerichte chaos zal bovendien nog een tijdje voor de wereld behouden blijven.
Bron:
rt.de
Door: Gert Ewen Ungar
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
0 reacties :
Een reactie posten