Een van de meest verbazingwekkende dingen van de afgelopen meer dan twee jaar is hoe je door het stellen van bepaalde vragen gebrandmerkt wordt als “gek”, “dom”, “samenzweringstheoreticus”, enz. Vragen die, als je ze “vóór COVID” had gesteld, … normaal zouden zijn geweest, schrijft Brian J. Foley.
14-8-2022
Dus laten we in onze kasten graven en onze nu-uit-de-mode-kleding aantrekken, in een tijdmachine stappen en terugreizen naar, laten we zeggen, 2014. (Ik kies 2014 als “controle” voor het Trump Derangement Syndrome dat ongeveer de helft van het land en de meeste media het jaar daarop in zijn greep hield).
Overheidsfunctionarissen en media vertellen ons ademloos dat een dodelijk virus welig tiert en dat we bijzondere maatregelen moeten nemen, waaronder het vaccineren van iedereen. Voordat je je mouw oprolt voor een injectie, zou je vragen stellen.
Wat de ziekte betreft, zou je vragen:
Wat is de ernst van de ziekte?
Wat is mijn kans op besmetting?
Als ik besmet ben, wat is dan mijn risico op ziekenhuisopname?
Als ik besmet ben, wat is dan mijn risico op overlijden?
Wat is het werkelijke risico voor andere mensen, en als iemand een aanzienlijk risico loopt, wat kan ik dan doen om dat risico te verkleinen (“anderen beschermen”)?
Als er mensen zijn gerapporteerd die aan het virus zijn overleden of er ernstig ziek van zijn geworden, hoe is het oorzakelijk verband dan vastgesteld? Zijn we er zeker van dat de ziekte de oorzaak was?
Hebben de mensen die de sterfgevallen/ernstige ziekte melden een stimulans om deze te melden als sterfgevallen/ernstige ziekte als gevolg van het virus en niet als gevolg van een andere oorzaak?
Met betrekking tot voorgestelde niet-medische interventies (opsluiting, sociale afstand, maskering, enz.) zou u het volgende kunnen vragen:
Wat is het doel van elke voorgestelde interventie?
Hoe groot is de kans dat een bepaalde interventie dat doel zal bereiken?
Wat zijn de mogelijke nadelen en kosten van elke interventie?
Kan het doel ook zonder de interventie worden bereikt?
Zo niet, kunnen de schade en de kosten dan worden beperkt?
Welke gegevens worden gebruikt ter ondersteuning van dergelijke interventies, in het bijzonder die welke nog nooit eerder zijn toegepast?
Met betrekking tot elke voorgestelde medische interventie (zoals een “vaccin”), zou je kunnen vragen:
Zijn er beproefde en veilige medicijnen die kunnen worden hergebruikt om mensen te behandelen die met de ziekte zijn besmet?
Wie zijn de fabrikanten van dit nieuwe vaccin, wat is hun staat van dienst, en wat zijn hun drijfveren om een geneesmiddel te maken?
Wat zijn de ingrediënten?
Hoe werkt het?
Als het geneesmiddel nieuwe biotechnologie bevat, hoe werkt het dan?
Wat denkt het medicijn te doen?
Pretendeert het geneesmiddel infectie te voorkomen?
Voorkomt het medicijn transmissie?
Vermindert het medicijn de symptomen?
Welke testen zijn er gedaan en wat is er getest? Is het geneesmiddel in staat infectie of overdracht te voorkomen? Vermindert het de symptomen? Veiligheid en bijwerkingen?
Wat waren de testresultaten?
Hoe werden de testen uitgevoerd? Op wie? Hoe lang? Enz.
Welke redenen hebben degenen die de tests hebben uitgevoerd en de resultaten hebben gerapporteerd om te zeggen dat de tests naar behoren en grondig zijn uitgevoerd en dat de tests zijn geslaagd?
Zijn alle gegevens van de tests beschikbaar voor onafhankelijke beoordeling? Zo niet, waarom niet?
Als er geen gegevens en antwoorden op deze vragen komen, waarom zouden we dan niet aannemen dat er “slechte” informatie in de doofpot wordt gestopt?
Als er risico’s op lange termijn zijn die we niet kennen, waarom dan niet met de tenen in het water in plaats van met de kop in het troebele water te duiken? Dat wil zeggen, waarom gebruiken we het medicijn niet alleen bij degenen die het meeste gevaar lopen door de ziekte?
Wettigheid
Zijn de personen die dergelijke interventies voorstellen daartoe wettelijk bevoegd?
Is er een democratische steun voor deze interventies?
Is de steun bereikt zonder leugens, censuur, dubbelzinnigheid en dwang?
Hoe worden mensen die vragen stellen behandeld?
Tenslotte vragen wij: Zijn er autoriteiten die betrapt zijn op leugens over dit alles? Zo ja, om welke leugens gaat het dan? Waarom zouden we iets geloven van wat ze verder nog zeggen?
Conclusie
Ten minste twee dingen zijn duidelijk.
Ten eerste, het COVID-19 debacle – niet alleen de doden door de ziekte maar ook de nevenschade door de reactie – zou niet hebben plaatsgevonden als deze vragen prominent en vaak waren gesteld door een kritische massa van burgers en in de “mainstream” media. We zouden zijn gestopt na de eerste reeks vragen over de ernst van de ziekte! Het was niet nodig iets anders te doen dan thuis te blijven als men ziek was, regelmatig de handen te wassen en extra voorzichtig te zijn in de buurt van ongezonde mensen.
Ten tweede stelde niet alleen een kritische massa van mensen geen elementaire vragen, maar veel mensen, misschien wel het meest prominent de “opgeleiden”, hekelden, pestten en treiterden iedereen die dat wel deed. Deze “opgeleide” pestkoppen stelden zelfs groteske dwangmaatregelen voor en steunden deze, waaronder het weren van “ongevaccineerden” uit winkels en restaurants – en het verdienen van een inkomen.
De officiële reactie op COVID-19 was een 180-graden omkering van het traditionele rationele denken. We weten dat de regering en de media (betaald door regeringen) ongekende inspanningen hebben geleverd om mensen hun eigen gezond verstand te laten omkeren en geen fundamentele vragen te stellen. We moeten ons afvragen hoe en waarom dat gebeurde.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
0 reacties :
Een reactie posten