Afgezien van een paar eiland- en stadsstaten is Nederland zo ongeveer het dichtstbevolkte land ter wereld. Pleidooien om arbeidstekorten op te lossen met legale migratie, zoals onder meer Brussel wil, slaan de plank dan ook mis. Philip van Tijn legt uit waarom.
Philip van Tijn is bestuurder, toezichthouder en adviseur. Hij schrijft wekelijks een blog over de actualiteit.
Migratie is in de afgelopen decennia ongeveer het ‘hotste’ thema geworden. Dat zie je alleen al aan het aantal uiteenlopende begrippen voor de migrant: immigrant, vluchteling, gelukzoeker, arbeidsmigrant, kennismigrant, legale immigrant, illegale immigrant – ik ben verre van volledig. Ik denk dat alleen voor geslachtsorganen meer synoniemen bestaan, maar daar weet je meteen waarover iemand het heeft, ongeacht de gebruikte term. Als het om migranten gaat, ligt dat anders: wat voor de één een illegale migrant is, is voor de ander een legale: iedereen heeft immers het recht om naar een beter leven te streven. Zeg mij hoe u een migrant noemt en ik zal zeggen op welke partij u stemt!
Europese Commissie wil legale migratie vergemakkelijken
Recent zijn twee bommetjes in de migratievijver gegooid. Eerst kwam de Europese Commissie met een plan om de legale migratie naar Europa te vergemakkelijken – om zo de illegale migratie tegen te gaan én de overspannen arbeidsmarkt uit de brand te helpen. Het eerste argument hoort thuis in de droomfabriek van ‘Brussel’: iets is nooit een surrogaat voor iets anders en wie niet kan profiteren van legale migratie, gaat gewoon illegaal op weg. Het tweede argument deugt ook niet: als de voorspelde recessie – of erger – uitbreekt, is er überhaupt geen overspannen arbeidsmarkt meer.
Lees ook het commentaar van Carla Joosten: Exploderende immigratie is EU nog niet genoeg
En Brussel maakt het nog gekker door er aan toe te voegen dat het ook goed is voor het ‘concurrentievermogen’ van Europa. Maar bepalend voor het concurrentievermogen van een land zijn het wetenschappelijk niveau, de stand van de technologie, het innovatieve vermogen en het onderwijsniveau, terwijl we het hier vrijwel uitsluitend hebben over ongeschoolde arbeid. Ik hoor uit Brussel geen geluiden dat ze streven naar de Canadese aanpak, waarvoor heel nauwkeurige aantallen en immigratiecriteria zijn vastgesteld, quota voor elk genre op de opleidings- en arbeidsmarkt. Misschien mag je dat ook niet verwachten van de 50.000 EU-ambtenaren en hun politieke bazen, maar het zou zo aardig zijn eens te worden verrast.
‘Reflectie’ op migratie van inspecteur-generaal Arbeidsinspectie
Het andere bommetje werd afgelopen week gegooid door een Nederlandse ambtenaar, Rits de Boer, inspecteur-generaal van de Nederlandse Arbeidsinspectie. De Boer zit nog geen jaar op deze stoel, maar de vernieuwing heeft al toegeslagen. Het Jaarverslag 2021 opent met een deel dat ‘Reflectie’ heet, daartoe gestimuleerd door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, die van reflectie zijn broodwinning (of heet dat ook al ‘verdienmodel’?) heeft gemaakt.
Lees ook de blog van Afshin Ellian: Nog meer Noord-Afrikanen naar Europa? Nee tegen bizarre Brusselse fantasie
In zijn ‘Reflectie’ gaat Rits de Boer lijnrecht in tegen de opvatting van Brussel. Er zijn veel meer opties dan migratie alleen om de krapte op de arbeidsmarkt te verminderen, zoals fiscale maatregelen die de marge tussen loon en uitkering vergroten, minder werken in deeltijd, en het ‘uitbesteden’ van werk aan andere landen. Ik geef toe, daarmee is Rits geen visionair: dit alles is al duizend keer gezegd maar van belang is dat de inspecteur-generaal dat in een officieel document vastlegt.
En hoe moet het dan met de stikstof en CO2-uitstoot?
In de ‘Reflectie’ wordt ook geconstateerd dat Nederland nu al niet in staat is om al zijn ingezetenen fatsoenlijk te huisvesten, inbegrepen een marge voor (echte) vluchtelingen. We zijn tenslotte een fatsoenlijk land, geen Qatar (zeg ik, niet Rits). Wonderlijk is dat ook in deze ‘Reflectie’ nauwelijks rekening met de toekomst wordt gehouden. Er wordt ook nergens gerept van migratie voor een beperkte duur of een gelimiteerd contract, dus ook hier zullen we te maken krijgen met gezinshereniging en huwelijken, zoals dat bij de voormalige ‘gastarbeiders’ ook is gebeurd. En als ik toch geheimen verklap: die jonge, sterke migranten worden oud en niet meer zelfredzaam, waardoor het probleem in de toekomst alleen maar groter wordt.
Ik breng nog even in herinnering dat Nederland het zo ongeveer dichtstbevolkte land ter wereld is (als je afziet van stadsstaten als Singapore en Hongkong en eilandstaten als Vanuatu en Bermuda). Ons land zit op 430 inwoners per vierkante kilometer, bijna tweemaal zoveel als in Duitsland en ruim viermaal zoveel als in Frankrijk. En dan heb ik het nog niet over de landen waarvandaan die legale arbeidsmigranten zouden moeten komen: Marokko 79, Tunesië 71, Eritrea 51 inwoners per vierkante kilometer.
Meer over dit onderwerp: Arbeidsmigrant is nog broodnodig
De combinatie van bevolkingsdichtheid en de jongste, door onszelf opgelegde restricties ten aanzien van CO2-uitstoot, stikstof, aantasting van natuurgebieden en nog wat strooigoed uit de milieu- en klimaatdoos, is een lastige geworden.
Ons past diep medelijden met de gewone GroenLinkser, de armen al gespreid voor het ontvangen van legale vluchtelingen, die ineens bedenkt dat door dezen het moment van CO2-neutraliteit wordt uitgesteld, terwijl het al óver twaalven is en de zeespiegel blijft stijgen.
0 reacties :
Een reactie posten