Bron hier.

De EU wil zich radicaal transformeren door de uitstoot van CO2 met 55% te verminderen rond 2030. De extra kosten daarvan bedragen ruim 10.000 euro per EU-burger (1,4 – 5 biljoen euro). Dit levert een vermindering van de modelmatig berekende temperatuurstijging op van 0,004 graden Celsius (0,007 graden Fahrenheit). Wees niet verbaasd als de rest van de wereld Europa niet zal volgen.

Van een onzer correspondenten.

Bjørn Lomborg, adjunct-professor aan de Copenhagen Business School en directeur van het Copnhagen Consensus Center, is nooit te beroerd om klimaatzaken na te rekenen en stuit daarbij vaak op verrassende uitslagen. Zo ook afgelopen week, toen hij de voorgenomen inspanningen van de EU om in 2030 de CO2-uitstoot met 55% te verminderen in een breder perspectief plaatste.

Wat zou het effect van die enorme CO2-reductie zijn op de gemiddelde temperatuur op aarde? Hij gebruikte daarvoor het ‘middle of the road’ SSP2 scenario van de VN (IPCC). Hij deed wat runs en het resultaat ziet u in bovenstaande grafiek: nagenoeg niets. En dan te bedenken dat dit CO2-beleid de EU burgers per persoon meer dan € 10.000 gaat kosten.

‘… het gaat hier toch om reusachtige bedragen, waarvoor we eigenlijk niets terugkrijgen.’



De berekening die Lomborg maakte lijkt erg op de berekening die wetenschapsjournalist Marcel Crok in 2017 maakte. Toen ging het om het effect van de voorgenomen reductie van CO2-uitstoot in Nederland in 2030 met 49%. Crok berekende toen dat dat maar 0,0003 graden opwarming zou schelen. Voor die klimaatplannen in Nederland is momenteel 35 miljard Euro gereserveerd. Dat zal waarschijnlijk iets minder worden vanwege de financiële tekorten, ziet het er naar uit, maar het gaat hier toch om reusachtige bedragen, waarvoor we eigenlijk niets terugkrijgen.

Naar aanleiding van Croks berekening deed wetenschapsjournalist Maarten Keulemans van de Volkskrant in 2017 een fact check.

Conclusie: de berekening klopte. Die berekening was gebaseerd op een berekening door nota bene de Nederlandse Staat zelf in het zogenaamde Urgendaproces. Urgenda stelde dat toekomstige generaties gevaar zouden lopen als Nederland niet meer CO2 zou toepassen. De Staat liet zien dat dat ‘gevaar’  nihil is, overigens zonder indruk te maken op de zittende rechter.

U kunt zowel het stuk van Crok als van Keulemans nalezen in dit artikel. Zowel de cijfers van de EU als die van Nederland zijn schrijnende voorbeelden van de moderne variant van het sprookje ‘De kleren van de Keizer’.

***

Bron hier.