Het Westen wil koste wat kost voorkomen dat de laatste Azov-strijders in Mariupol zich overgeven.
24-4-2022
Wat is er zo belangrijk aan de Azovstal? Ik heb al verschillende keren gemeld dat er in Rusland gespeculeerd wordt over wie of wat er in de catacomben onder de staalfabriek Azovstal in Mariupol zou kunnen zitten. Het moet iets heel belangrijks zijn, dat de mediale en de politieke hype rond de staalfabriek rechtvaardigt. Waarom dit zo is en hoe hard het Westen probeert te zorgen dat dit iets (of iemand) niet in handen van de Russen valt, zal ik het hier vanwege de voortdurende hype in de Westerse media nog eens uitleggen, schrijft Thomas Röper.
De situatie in Mariupol
Ik was zelf een kleine tien dagen geleden in Mariupol, op dat ogenblik hadden de Russen de stad al grotendeels bevrijd, zoals de inwoners het zeggen. Er werd nog steeds gevochten in het centrum van de stad en er waren individuele nesten van Azov-strijders in woonwijken, maar het grootste deel van de stad was zo ver vrij van gevechten dat wij journalisten ons vrij konden bewegen.
Inmiddels zijn de gevechten in de stad voorbij en hebben ook de Oekraïense strijders op het industrieterrein Illijtsch zich overgegeven. Slechts onder de gigantische staalfabriek Azovstal houden zich nog minstens 1.000 strijders van het neonazistische Azov-regiment schuil. Zij zijn volledig omsingeld en president Poetin heeft het Russische leger verboden de plaats te bestormen, omdat te veel Russische soldaten zouden omkomen bij de gevechten in de ondergrondse catacomben, die ten minste vier ondergrondse bunkerachtige verdiepingen onder de staalfabriek beslaan. De Russische strategie bestaat er nu in de overblijfselen van de Oekraïense strijders die er nog zijn, uit te hongeren.
De burgers in Mariupol verkeren dus niet meer in onmiddellijk gevaar en evacuatie uit de stad is gemakkelijk mogelijk, zij het naar grondgebied dat door de Russen of de Donetskse strijdkrachten gecontroleerd wordt. Maar als het om het blote leven van de mensen gaat, is dat meer dan genoeg en na de evacuatie uit Mariupol kan iedereen die naar Oekraïens grondgebied wil, zeker zijn weg daarheen banen. Degenen die nog wat geld hebben, kunnen zelfs gemakkelijk voor minder dan honderd euro de trein naar Wit-Rusland nemen om over de grens terug te keren naar het westen van Oekraïne.
De paniek die de Westerse media verspreiden over het lot van de burgers in Mariupol, door te melden dat het leven van de burgers in gevaar is door de gevechten of dat de Russen hen verhinderen Mariupol te verlaten, wordt gewoon door niets gerechtvaardigd. Het is verzonnen.
Zelfs de media zelf bevestigen dit, want zij melden dat de Russen mensen die Mariupol willen verlaten in bussen de stad uitbrengen. Dit heet echter “deportatie” en niet “evacuatie”. Hieruit blijkt hoe de “kwaliteitsmedia” de publieke opinie beïnvloeden met frasen en afleiden van wat de situatie werkelijk is.
Wat ligt er onder de Azovstal?
De vraag die momenteel bijna alle analisten in Rusland bezighoudt, is wat er zo belangrijk kan zijn in de catacomben van Azovstal. Het Oekraïense leger heeft verschillende pogingen ondernomen om met afzonderlijke helikopters de plaats te bereiken om er iets of iemand uit te evacueren. Er zijn geruchten dat er hoge NAVO-officieren vastzitten die zij willen evacueren, opdat zij niet in de handen van de Russen vallen. Er zijn ook berichten dat daar een bio-lab, of althans belangrijke informatie over Amerikaans onderzoek naar bio-wapens, te vinden is.
Er wordt ook gespeculeerd dat daar iets “Frans” te vinden zou zijn, wat de intense pogingen van de Franse president zou verklaren om Poetin om de paar dagen te bellen om over Mariupol te praten. Macron blijft oproepen tot humanitaire corridors vanuit Mariupol naar Oekraïens grondgebied, maar de burgers kunnen Mariupol betrekkelijk gemakkelijk verlaten.
Intussen heeft het Azov-regiment zelfs geëist dat de ingesloten strijders naar het buitenland geëvacueerd worden, wat Rusland natuurlijk onmiddellijk heeft afgewezen. De positie van de Azov-strijders onder de staalfabriek is militair gezien hopeloos, en een Oekraïens offensief om hen daar “uit te halen” is ook uitgesloten. Niettemin weigert Kiev hen zich te laten overgeven en eist hun vrije terugtocht, soms via “humanitaire corridors” en dan zelfs onder internationale waarneming naar het buitenland. Het Westen steunt Kiev bij deze inspanningen naar vermogen, zowel op mediaal als op politiek gebied.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat Rusland vermoedt dat er zich onder de strijders iets of iemand bevindt die de Russen onder geen beding in handen mogen krijgen.
De wanhopige pogingen
Donderdag meldde Rusland dat de gevechten rond Mariupol – afgezien van Azovstal – beëindigd waren. Aangezien ik er onlangs zelf geweest ben en journalisten ken die er op dit ogenblik zijn, weet ik dat dit waar is. Het Russische leger brengt humanitaire hulp, men is begonnen met de wederopbouw van de infrastructuur en de opruimwerkzaamheden zijn begonnen.
De mensen in het Westen weten dat ook, maar toch heeft de Franse president ook donderdag weer geëist:
“De situatie in Mariupol wordt steeds slechter. Tienduizenden burgers zitten in de val. Ik roep Rusland nogmaals op het internationaal humanitair recht te eerbiedigen, de inwoners toe te staan de stad te verlaten en de levering van humanitaire hulp toe te staan.”
Macron weet heel goed dat Rusland humanitaire hulp levert, ik ben zelf op verschillende distributiepunten geweest. En Macron weet ook dat de mensen daar niet meer “in de val zitten” zitten, maar dat er zelfs bussen klaar staan om degenen die dat willen uit de stad te halen. De verklaring van Macron was uitsluitend bedoeld voor het wereldpubliek, dat dit alles niet weet; deze verklaring had niets met de waarheid te maken.
Dit is om internationale druk op Rusland op te bouwen, want het gaat Macron niet om de burgers in Mariupol, maar om de evacuatie van de strijders van Azovstal. Maar waarom?
Plotseling zijn er burgers in Azovstal
In de afgelopen weken is er nooit sprake geweest van burgers die zich in de omheining van Azovstal bevonden. Sinds een paar dagen brengt Kiev plotseling berichten naar buiten dat er daar 1.000 burgers zijn.
De berichten over burgers in de staalfabriek zijn ook bedoeld om de publieke druk op Rusland op te voeren. Dat het daar om gaat, blijkt zelfs uit de berichten in de Duitse media, want ook daar is gemeld dat Rusland herhaaldelijk een staakt-het-vuren heeft afgekondigd, zodat al degenen die de staalfabriek willen verlaten zich kunnen overgeven en in krijgsgevangenschap kunnen gaan.
De Duitse media noemen dit echter een “Russisch ultimatum”, wat natuurlijk akelig klinkt. En omdat tot nu toe nog geen enkele Azov-strijder het aanvaard heeft en in krijgsgevangenschap de staalfabriek verlaten heeft, verzinnen de Duitse media er de sage van de helden van Mariupol bij.
Dit klinkt heroïsch, maar wie erover nadenkt zal de vergissing opmerken: als er werkelijk 1000 burgers onder de staalfabriek waren en de Azov-strijders, Oekraïne en het Westen zich zo’n zorgen maakten over die burgers, waarom komt er dan geen enkele burger uit de staalfabriek tijdens de staakt-het-vurenperiodes? Er zijn daar zogenaamd gezinnen met kleine kinderen – willen die ouders vrijwillig een heldendood sterven samen met hun kleine kinderen in plaats van de staalfabriek te verlaten?
Of bestaan die burgers niet eens en is de hele zaak gewoon weer een leugen uit de Kievse propagandakeuken? Of bestaan de burgers echt, maar laten de Azov-strijders hen niet gaan, maar gebruiken ze hen als menselijk schild, net zoals ze wekenlang in Mariupol hebben gedaan? En nee, dit is geen Russische propaganda, zelfs Der Spiegel heeft dit bevestigd – zij het met een omweg.
Dus rijst weer de vraag waarom al die sprookjes verzonnen worden. Wie of wat is er onder Azovstal dat deze inspanning waard is?
Kiev dreigt met raketaanvallen op burgers
Kiev – en vooral het Azov-regiment – maakt zich helemaal geen zorgen om de burgers. Dit werd bevestigd door Andrei Biletsky, de stichter van het Azov-regiment, op de Oekraïense televisie, toen hij dreigde ballistische raketten af te vuren op burgers in Mariupol.
In Mariupol wonen etnische Russen voor wie 9 mei, de Dag van de Overwinning op nazi-Duitsland, een van de belangrijkste feestdagen van het jaar is. In het Oekraïne van na de Maidan, dat gedomineerd wordt door neonazistische regeerders, zijn deze vieringen de facto verboden. In Mariupol heeft men aangekondigd dat deze vieringen ook dit jaar weer zullen plaatsvinden, ondanks de situatie in de stad.
Biletsky vindt dit absoluutl niet goed en hij waarschuwde op de Oekraïense televisie om niet aan de festiviteiten deel te nemen, omdat de Oekraïense eenheden nog raketten hadden, bijvoorbeeld de Totschka U ballistische raketten, die verboden clustermunitie afvuren. Biletsky heeft gedreigd dergelijke raketten af te vuren op de feestelijkheden in Mariupol, wat – als het lukt – honderden burgerslachtoffers zou veroorzaken. Letterlijk, zei hij:
“Oekraïense lange-afstandsraketten zoals Tochka-U hebben dit gebied soms binnen schootsafstand. Daarom zou ik het niet wagen om “Onsterfelijke Regimenten” en dergelijke activiteiten uit te voeren.”
Natuurlijk wordt dit in het Westen niet gemeld, want dan zou het Westerse publiek vragen kunnen stellen over wat voor regime het Westen in Oekraïne steunt met wapens en vele miljarden.
0 reacties :
Een reactie posten