Praten, onderhandelen, begrip tonen: het heeft twintig jaar lang tot niets geleid. Vladimir Poetin blijft volstrekt onvoorspelbaar. Oorlog riskeren kan dan ook een pad blijken naar veel meer ellende, schrijft Robbert de Witt.
31-3-2022
De gruwelijke oorlog die Vladimir Poetin vijf weken geleden is begonnen, heeft een einde gemaakt aan de illusie dat de Russische alleenheerser zomaar tot rede kan worden gebracht. Praten, onderhandelen, begrip tonen: het heeft twintig jaar lang tot niets geleid. Een schok voor velen in het Westen, en dus dringt de conclusie zich op dat de voormalige KGB-spion slechts harde taal verstaat. Zijn eigen taal.
Lees ook van Robbert de Witt: Nee, het Westen is niet hypocriet over Oekraïne
Hoe kan het door hem aangerichte bloedbad in Oekraïne dan nog worden gestopt? De wapens die Amerika en Europese landen tot heden hebben ingezet, zijn weliswaar bijzonder pijnlijk voor Rusland en dus voor Poetin en zijn kliek in het Kremlin. Maar het duurt weken, maanden of nog langer voordat deze economische straffen de oorlogsmachine tot stilstand kunnen brengen.
Zoveel tijd hebben de Oekraïners niet. Poetins artillerie bombardeert in een veel hoger tempo. En dus kijkt de buitenwereld toe hoe het Russische leger stad na stad en dorp na dorp met de grond gelijk maakt. Marioepol ziet er inmiddels uit als Dresden, als Rotterdam tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De druk groeit om méér te doen
Met de gruwelbeelden uit Oekraïne en de oorlogservaringen die de groeiende stroom ontheemden meebrengt, groeit de druk om méér te doen om de Russen tot de aftocht te dwingen. Harde taal betekent hier: een veel agressievere benadering door het Westen. Het luchtruim boven Oekraïne beveiligen met NAVO-vliegtuigen bijvoorbeeld, zodat de willekeurige beschietingen ophouden, en voedsel en wapens de belaagde Oekraïners kunnen helpen.
Lees ook het omslagverhaal: Volodymyr Zelensky in de rol van zijn leven
Of gevechtsvliegtuigen en andere aanvalswapens leveren aan het Oekraïense leger. Desnoods – een wild plan uit Amerika – NAVO-militairen het westen van Oekraïne laten binnentrekken, zodat dat deel veilig blijft.
In elk geval: ‘iets’ doen, zodat wij in het Westen niet machteloos blijven toekijken terwijl een land wordt vernietigd. Onverstandig, zei voormalig NAVO-chef Jaap de Hoop Scheffer zondag in Buitenhof: de druk groeit om ‘iets’ te doen, maar je weet niet wat ‘iets’ is.
Pad naar veel meer ellende
Met een rancuneuze dictator in het Kremlin is het zaak het hoofd koel te houden, hoe begrijpelijk en humaan de wens ook is om meer te doen.
Want wie had voorspeld dat Poetin bereid zou zijn om duizenden burgers in ‘broederland’ Oekraïne te doden? De levens van duizenden van zijn eigen soldaten te offeren en oorlog met het Westen te riskeren? Dus wie kan met zekerheid zeggen dat Poetin wel zal terugdeinzen als de veel sterkere NAVO zich in de oorlog gaat mengen? Niemand kan uitsluiten dat de Russische leider NAVO-vliegtuigen uit de lucht laat schieten als er een no-flyzone komt, waarmee een Derde Wereldoorlog een feit is. Of dat Poetin, in het nauw gedrukt, toch een kleine kernbom op Oekraïne laat gooien.
Oorlog riskeren met een man die ook na twintig jaar nog volstrekt onvoorspelbaar is, kan een pad blijken naar veel meer ellende, op een veel grotere schaal. Wie is daarmee geholpen?
ELSEVIER
0 reacties :
Een reactie posten