Van een onzer correspondenten.

Wat het Nationaal Jeugdinstituut met klimaatverandering te maken heeft is een groot raadsel. Het heeft zelf geen expertise op dit zeer complexe terrein en kent niet het wetenschappelijke debat.

Daar waar een universiteit als de TU Delft wetenschappelijke twijfel toelaat in het missiestatement over wat nou de oorzaak is van de klimaatverandering, is het voor het instituut klip en klaar. Zie hoe de jongeren c.q. kinderen in het in het klimaatveranderingsframe worden gezogen:

‘Omdat jongeren langer op deze planeet zullen zijn dan ouderen, zullen zij de effecten ervan langer ondervinden. Sommige jongeren slepen daarom landen die veel CO2 uitstoten voor de rechter. Zo willen ze hen dwingen maatregelen te nemen. Er ligt al een vonnis van de Hoge Raad dat zegt dat het oneerlijk is dat de jongeren meer gevolgen gaan ervaren dan de ouderen. Ook het Comité van Kinderrechten van de Verenigde Naties heeft een zelfde soort uitspraak gedaan.’

Ook al ben je als volwassene de mening toegedaan dat er zoiets is als door de mens veroorzaakte klimaatverandering, waarom moeten kinderen hiermee geconfronteerd worden? Nog nooit eerder werden Nederlandse kinderen geconfronteerd met bosbranden in, zeg, Australië:

‘Ook jongere kinderen van bijvoorbeeld basisschoolleeftijd hebben het al snel door als je niet eerlijk bent. Als je bijvoorbeeld eerder je zorgen hebt geuit over grote bosbranden en je beantwoordt de vraag van je kind hierover met: ‘Nee hoor, ik maak me geen zorgen, de branden zijn vast snel weer over’, dan voelt jouw kind dat het niet klopt. Kinderen zien ook dat er grote veranderingen gebeuren in de wereld. Zeg niet dat alles vanzelf wel goed komt, dan krijgen ze misschien het gevoel dat je hun zorgen niet serieus neemt of dat je tegen ze liegt.’

Over de oorzaak van veel bosbranden is heel veel debat en de zaak is niet eenduidig te relateren aan klimaatverandering, maar nee de ziel van het kind zal het weten. Het kind zal er wakker van liggen. Een kind kan alleen een tekening maken.

Er zijn zoveel problemen op de wereld waar je kinderen echt ongelukkig van kunt maken, dat je moet ze wel kapot willen maken om dag in, dag uit met volwassenen-ellende te confronteren. Je zou hopen dat de kinderombudsvrouw hier paal en perk aan gaat stellen. Of dat er kamervragen worden gesteld. Laat kinderen in de zon spelen! En sluit het Nationaal Jeugdinstituut. Dan is de klimaatcrisis snel voorbij.

***

Zie hier.